Το έλα να δεις συμβαίνει τα τελευταία 24ωρα στον ΣΥΡΙΖΑ με αφορμή την υπόθεση φοροδιαφυγής στην οποία εμπλέκεται ο Αλέξης Μητρόπουλος. Μιλώντας από το βήμα της πανελλαδικής συνδιάσκεψης του ΣΥΡΙΖΑ ο εργατολόγος εξαπέλυσε συντροφικά πυρά σε βάρος του Χρήστου Σπίρτζη τον οποίο κατονόμασε ως τον εντολέα των εισαγγελέων (!) οι οποίοι αιτήθηκαν την άρση της ασυλίας και την άσκηση ποινικής δίωξης.
Επιφυλασσόμενος να πει πολλά περισσότερα στην συνέντευξη Τύπου που θα παραχωρήσει την Δευτέρα στην Βουλή ο κ. Μητρόπουλος άφησε να εννοηθεί ότι είναι «θύμα» εσωκομματικού ξεκαθαρίσματος και εντολών που διοχετεύονται από το βαθύ κράτος της Κουμουνδούρου.
Δεν διστάζει να εμπλέξει μάλιστα στην υπόθεση τον υπουργό Επικρατείας κατά της Διαφθοράς, Παναγιώτη Νικολούδη, ο οποίος φέρεται να γνωρίζει αλλά να μην μιλάει.
Είναι περιττό να γραφτεί ότι τόσο ο κ. Σπίρτζης όσο και ο κ. Νικολούδης διέψευσαν κατηγορηματικά τα όσα τους προσάπτει –άμεσα ή έμμεσα- ο εργατολόγος.
Η εισήγηση που έγινε απόφαση
Η συγκεκριμένη υπόθεση θα αποτελούσε μια ιστορία απλού εσωκομματικού ξεκαθαρίσματος λογαριασμών σε περίπτωση που δεν εμπλεκόταν εμμέσως και η δικαστική εξουσία. Στην ουσία της υπόθεσης από το ρεπορτάζ προκύπτει ότι στις απαντήσεις που δίνει ο κ. Μητρόπουλος δεν λέει όλη την αλήθεια. Για την ακρίβεια παρουσιάζει μια διαφορετική ιστορία από εκείνη που πραγματικά ισχύει.
Κάνει λόγο για γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους που καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η φοροδιαφυγή έχει παραγραφεί. Εμφανίζει δηλαδή ως απόφαση του ΝΣΚ και γνωμοδότηση την εισήγηση η οποία είχε γίνει και τελικά ανετράπη στην απόφαση που εκδόθηκε. Στην απόφαση του ΝΣΚ γίνεται σαφής και κατηγορηματικός λόγος για μη παραγραφή του αδικήματος.
Ωστόσο μέρες τώρα ο κ. Μητρόπουλος αποπειράται να κάνει την νύχτα μέρα συνομιλώντας τις περισσότερες φορές με δημοσιογράφους οι οποίοι δεν είναι γνώστες του δικαστικού φακέλου.
Κανονικά ο εργατολόγος θα έπρεπε να είναι ο πρώτος που θα θύμωνε σε περίπτωση που για καθαρά τυπικούς ή νομικούς λόγους το αδίκημα παραγραφόταν. Θα έπρεπε να ήταν ο πρώτος που θα επιθυμούσε η υπόθεση να φτάσει στο ακροατήριο για να αποδείξει ότι δεν φοροδιέφυγε ή ότι έστω επαναπάτρισε τα χρήματα. Όχι να κρύβεται πίσω από νόμους και εισηγήσεις οι οποίες μάλιστα εμφανίζονται ως γνωμοδοτήσεις.
Αυτά ως προς το νομικό σκέλος της υπόθεσης. Γιατί ως προς το πολιτικό παρουσιάζεται πολύ περισσότερο ενδιαφέρον.
Μη χρήσιμος για τον ΣΥΡΙΖΑ
Η αλήθεια είναι ότι ο Αλέξης Μητρόπουλος είναι μύγα στο ρουθούνι του Μνημονιακού, πλέον, ΣΥΡΙΖΑ και η υπόθεση της φοροδιαφυγής είναι μια καλή δικαιολογία προκειμένου να κοπεί από τις λίστες. Η υπόθεση δεν είναι άγνωστη. Είναι πολύ γνωστή καθώς έλαβε χώρα το 1999, ενώ είχε κοστίσει την κάθοδο του κ. Μητρόπουλου με τα ψηφοδέλτια του ΠΑΣΟΚ σε παλαιότερες εκλογές.
Ο κ. Τσίπρας γνώριζε λοιπόν την πολύ σοβαρή υπόθεση όταν αποφάσισε να αγκαλιάσει τον εργατολόγο ο οποίος νωρίτερα είχε εγκαταλείψει την μνημονιακή ΔΗΜΑΡ. Εκείνη την περίοδο άλλωστε ο Μητρόπουλος ήταν ιδιαίτερα χρήσιμος στον ΣΥΡΙΖΑ. Λόγω της επιστημονικής του κατάρτισης μπορούσε να αναλύσει και να εκφράσει με τον πλέον απλοϊκό τρόπο τα δεινά του Μνημονίου και να φωνάξει για την αντισυνταγματικότητα πολλών νομοθετημάτων.
Να εκφράσει δηλαδή την γραμμή ΣΥΡΙΖΑ μέχρι και τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου. Μετά, βέβαια, άρχισαν τα δύσκολα. Κακά τα ψέμματα ο Μητρόπουλος ήταν από τους πρώτους που διέβλεψαν την αποτυχία της διαπραγμάτευσης και μίλησε για την επικίνδυνη μετάλλαξη του κόμματος της Αριστεράς. Σε αρκετές δημόσιες τοποθετήσεις του στα Μέσα που «στήριξε και τον στήριξαν» άσκησε κριτική ακόμη και στον πρώην πρωθυπουργό
Η δε απόφασή του να δηλώσει «παρών» στην ψήφιση του τρίτου Μνημονίου φέρεται ότι είναι η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι.
Πολιτικά ο Μητρόπουλος χρησιμοποιήθηκε. Πλέον δεν είναι χρήσιμος. Μάλλον ενοχλητικός. Ποινικά καλό θα ήταν ο ίδιος να επιζητήσει την ποινική διαλεύκανση της υπόθεσής του.