PLUS
Παιδιά ενός κατώτερου Θεού -και με επίσημη σφραγίδα του κράτους- έχουν γίνει από τη 16η Μαρτίου τα παιδιά των ανασφάλιστων οικογενειών, καθώς τέθηκε σε ισχύ η νέα νομοθετική ρύθμιση του υπουργείου Υγείας στο πλαίσιο της μεταρρύθμισης της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, σύμφωνα με την οποία απαγορεύεται στους ιδιώτες γιατρούς να συνταγογραφούν φάρμακα και εμβόλια για τους ανασφάλιστους συμπολίτες μας.
Της ΑΛΕΞΙΑΣ ΣΒΩΛΟΥ
Μετά το «μπλόκο» στους ιδιώτες γιατρούς να συνταγογραφούν φάρμακα και εμβόλια για τους ανασφάλιστους συμπολίτες μας! − Στον αέρα οι εμβολιασμοί ρουτίνας και η αντιμετώπιση επειγόντων περιστατικών…
Το πρόβλημα που προκύπτει είναι μεγάλο και πολυεπίπεδο, ειδικά στη δεδομένη συγκυρία, όπου η χώρα μας υποδέχεται πρόσφυγες από την Ουκρανία που εγκαταλείπουν την πατρίδα τους για να γλιτώσουν από τη φρίκη του πολέμου και σίγουρα παρουσιάζουν υστέρηση στους εμβολιασμούς ρουτίνας, αλλά και στη λήψη φαρμάκων, καθώς έχουν βρεθεί σε δεινή υγειονομική κατάσταση τις τελευταίες τέσσερις εβδομάδες.
Παράλληλα, ήδη ζει στην Ελλάδα σημαντικός αριθμός μεταναστών από προηγούμενες μεταναστευτικές ροές που έχουν ΑΜΚΑ, αλλά είναι ανασφάλιστοι, ενώ το ίδιο ακριβώς ισχύει για τουλάχιστον 550.000 παιδιά, στην πλειονότητά τους Ελληνόπουλα, που σύμφωνα με έκθεση της UNICEF ζουν με τις οικογένειές τους κάτω από το όριο της φτώχειας, οπότε τα περισσότερα είναι ανασφάλιστα.
Σύμφωνα με το νέο μέτρο που προκαλεί ντόμινο προβλημάτων, μόνο οι γιατροί των Δημόσιων Δομών Υγείας μπορούν να συνταγογραφούν φάρμακα και εμβόλια ρουτίνας – παρότι γι’ αυτά τα τελευταία υπάρχει ειδικό κονδύλι με κλειστό προϋπολογισμό από τότε που εξαιρέθηκαν από τη φαρμακευτική δαπάνη, καθώς στα εμβόλια δεν τίθεται θέμα προκλητής συνταγογράφησης.
Όπως επισημαίνει η παιδίατρος Σοφία Σάνι, Πρόεδρος της Ένωσης Ελευθεροεπαγγελματιών Παιδιάτρων Αττικής, στην COVID εποχή είναι αδύνατον να αντεπεξέλθουν οι δημόσιες δομές σε κάθε ανάγκη που θα προκύψει για συνταγογράφηση, καθώς για να συμβεί αυτό θα χρειαστεί οι ανασφάλιστοι πολίτες να επικοινωνούν με τις δομές και να κλείνουν ραντεβού, λόγω των πρωτοκόλλων προστασίας από τον κορωνοϊό. «Κατ’ αρχάς ως παιδίατροι παρακολουθούμε παιδιά ανασφάλιστων οικογενειών που κάποιες δεν μιλούν ελληνικά, οπότε δεν τους είναι εύκολο να συνεννοηθούν. Αυτοί μέχρι τώρα έρχονταν στο ιατρείο για κάθε ανάγκη, για να τους γράψουμε τα εμβόλια ρουτίνας που κάνουν τα παιδιά τους. Ήδη η πανδημία προκάλεσε μεγάλη υστέρηση στους εμβολιασμούς ρουτίνας – σε κάποιες περιπτώσεις σε παιδιά και εφήβους μειώθηκαν οι εμβολιασμοί κατά 40% ή και περισσότερο. Τώρα θα καταγραφεί ακόμα μεγαλύτερη υστέρηση και θα διαρραγεί το τείχος ανοσίας στην κοινότητα, ενώ πρώτα θα κινδυνέψουν τα παιδιά των φτωχότερων κοινωνικών στρωμάτων. Μιλάμε διαρκώς για τη σημασία του COVID εμβολιασμού. Τι θα γίνει με τα άλλα εμβόλια; Θα δημιουργηθεί κίνδυνος επανεμφάνισης ξεχασμένων ασθενειών…», λέει η παιδίατρος Σοφία Σάνι.
Ομοσπονδία
Από τη δική του μεριά, ο Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ελευθεροεπαγγελματιών Παιδιάτρων, Κώστας Νταλούκας, εστιάζει σε ακόμα ένα σοβαρό ζήτημα, αυτό της συνταγογράφησης φαρμάκων σε επείγοντα περιστατικά που δεν χρήζουν νοσοκομειακής φροντίδας (δεν χρειάζεται να πάνε στο τμήμα επειγόντων περιστατικών), έχουν όμως ένα οξύ πρόβλημα υγείας. «Φανταστείτε για παράδειγμα ένα παιδί να εμφανίζει στρεπτοκοκκική αμυγδαλίτιδα και να έρχεται το βράδυ στις 8.00 στο ιατρείο. Το σύστημα δεν μας αφήνει πλέον να συνταγογραφήσουμε ένα αντιβιοτικό, αν είναι ανασφάλιστο. Πού θα το στείλουμε εκείνη την ώρα; Πού θα πάει, πώς θα αντεπεξέλθουν οι δημόσιες δομές; Τι θα κάνει ο γονιός εκείνη την ώρα και τι θα γίνει με τους ανθρώπους που κατοικούν στην περιφέρεια, όπου μια Δημόσια Δομή Υγείας μπορεί να απέχει πολύ χιλιομετρικά από το σπίτι τους, μπορεί να βρίσκεται σε άλλο δήμο. Η χώρα μας έχει πολλά ορεινά χωριά, απομονωμένους οικισμούς, είναι δύσκολη η μετακίνηση και για οικογένειες και για χρονίως πάσχοντες», προσθέτει ο Κώστας Νταλούκας.
Ανάλογους προβληματισμούς έχουν όλοι οι χρόνιοι ασθενείς που μέσω της Ένωσης Ασθενών Ελλάδας απευθύνουν έκκληση στον υπουργό Υγείας, Θάνο Πλεύρη, να αποσύρει το μέτρο για τους ανασφάλιστους. Το βασικό επιχείρημα όλων είναι πως σε μια εποχή που υπάρχει ακόμα η πανδημία και είναι σε ισχύ τα πρωτόκολλα προστασίας στις δομές υγείας, με ολόκληρη την Ευρώπη να δημιουργεί αναχώματα (gate keeping) για να κρατήσει τον κόσμο έξω από τα νοσοκομεία, που αποτελούν τις πιο κοστοβόρες δομές υγείας, εμείς κινούμαστε προς την αντίθετη κατεύθυνση και τους στρέφουμε πάλι μέσα στα νοσοκομεία, επιβαρύνοντας τις δευτεροβάθμιες και τις τριτοβάθμιες δομές. Τέλος υπάρχει άλλο ένα πολύ σημαντικό ζήτημα, της ισονομίας της ιατρικής υπογραφής. Βάσει του ισχύοντος νομικού πλαισίου στην Ελλάδα, η υπογραφή ενός γιατρού έχει ακριβώς την ίδια ισχύ ανεξάρτητα με το πού εργάζεται, αν δηλαδή είναι ιδιώτης ή του εθνικού συστήματος υγείας. Εδώ λοιπόν με αυτή τη διάκριση ουσιαστικά ο ιδιώτης γιατρός καθίσταται υποδεέστερος του γιατρού του Εθνικού Συστήματος Υγείας, κάτι το οποίο νομικά και θεσμικά είναι λάθος.
