PLUS
Προσωρινή αναστολή απέλασης Κενυάτισσας μαζί με τα τρία ανήλικα παιδιά της αποφάσισε το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών με την υπ΄ αριθμ. 419/2014 απόφαση. Στο σκεπτικό της απόφασης αναφέρεται πως η γυναίκα σε περίπτωση που επιστρέψει, διατρέχει τον κίνδυνο να υποστεί ακρωτηριασμό γεννητικών οργάνων, αλλά και να βασανιστούν τα παιδιά της.
Πρόκειται για την πρώτη απόφαση της Ελληνικής Δικαιοσύνης που με αφορμή αίτημα χορήγησης διεθνούς προστασίας (σύμφωνα με την Σύμβαση της Γενεύης του 1951) ασχολήθηκε με τον ακρωτηριασμό γεννητικών οργάνων των γυναικών (Female genital multilation – FGM).
Η ιστορία της Κενυάτισσας μητέρας ξεκίνησε το 2002 οπότε και ήλθε στην Ελλάδα, υποβάλλοντας αίτημα διεθνούς προστασίας -σύμφωνα τη Σύμβαση της Γενεύης- στο περιφερειακό γραφείο ασύλου Αττικής, για τον εαυτό της και τα τρία ανήλικα παιδιά της ηλικίας 13, 5 και 3 ετών. Στο αίτημα της ανέφερε ότι δεν επιθυμεί να επιστρέψει στη χώρα της, γιατί ανήκει στη φυλή Kikuyu, που υποβάλλουν σύμφωνα με τις παραδόσεις τις γυναίκες στην πρακτική FGM. Παράλληλα, ανέφερε ότι ο ίδιος κίνδυνος ελλοχεύει από την οργάνωση Mungiki που δραστηριοποιείται σε πολλές περιοχές της Κένυας.
Το περιφερειακό γραφείο ασύλου Αττικής απέρριψε το αίτημα της με την αιτιολογία ότι η Κενυάτισσα και τα ανήλικα παιδιά της δεν πληρούσαν τις προϋποθέσεις χορήγησης του καθεστώτος του πρόσφυγα της Σύμβασης της Γενεύης του 1951 για να τεθούν σε καθεστώς προστασίας. Στη συνέχεια, η επιτροπή του υπουργείου Δημόσιας Τάξη απέρριψε την προσφυγή της με την αιτιολογία ότι δεν κατέθεσε «αδιάσειστα στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι ο επικαλούμενος φόβος της λόγω του κινδύνου υποβολής στην πρακτική του FGM από την οργάνωση Mungiki μπορεί να θεωρηθεί εύλογος και θεμελιωμένος σε αντικειμενικά δεδομένα, ώστε να συνάγεται ότι υπάρχει άμεσος και αναπότρεπτος κίνδυνος για τη ζωή ή τη σωματική της ακεραιότητα σε περίπτωση επιστροφής στη χώρα καταγωγής της».
Αν και η επιτροπή κατέληξε πως δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις για να χαρακτηριστούν ως πρόσφυγες ή δικαιούχοι επικουρικής προστασίας σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, ανέφερε ότι συντρέχουν στα πρόσωπα και των τεσσάρων οι προϋποθέσεις χορήγησης άδειας διαμονής για ανθρωπιστικούς λόγους και παρέπεμψε το ζήτημα σε άλλη αρμόδια αρχή.
Η Κενυάτισσα προσέφυγε στην Δικαιοσύνη υποστηρίζοντας ότι εάν επιστέψει στην Κένυα θα υποστούν αυτή και τα παιδιά της «ανεπανόρθωτη βλάβη» που συνίσταται για την ίδια στην υποβολή σε βασανιστήρια ή απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείριση και για καθένα από τα παιδιά της στην υποχρεωτική στρατολόγηση από εγκληματική οργάνωση (για το πρώτο), σε πιθανή αρπαγή από τις εγκληματικές οργανώσεις (για το δεύτερο) και σε κίνδυνο δίωξής του (για το τρίτο), γιατί είναι νόμιμο τέκνο Αμερικανού πολίτη.
