PLUS
Ο Ανδρέας Λάμπρου σε έκανε να ερωτευτείς, ενώ την ημέρα που χώρισες ή προδόθηκες ήταν συντροφιά σου, μέσα από τα πιο γνωστά τραγούδια του. Άλλες επιτυχίες του πιθανόν τις έχεις χορέψει στα κλαμπ μέσα σε κλίμα ευφορίας. Άλλωστε έχει κυκλοφορήσει δισκογραφικά πάνω από 600 τραγούδια, ενώ μετράει πολλούς χρυσούς και πλατινένιους δίσκους.
Του ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΘΕΟΔΟΣΙΟΥ
Ο τραγουδοποιός Ανδρέας Λάμπρου ανοίγει την καρδιά του στην «ΜΠΑΜ» και μιλά για όσα τον καθόρισαν
Είναι ένας από τους πιο κορυφαίους τραγουδοποιούς με δημιουργήματα που σκαρφάλωσαν και παρέμειναν για καιρό στην κορυφή των charts. Κάποια από αυτά είναι ερμηνευμένα από τους: Γιώργο Νταλάρα, Ελένη Βιτάλη, Δήμητρα Γαλάνη, Βασίλη Παπακωνσταντίνου, Άλκηστη Πρωτοψάλτη, Kώστα Χατζή, Γλυκερία, Αλέκα Κανελλίδου, Λαυρέντη Μαχαιρίτσα, Ελένη Δήμου, Κώστα Μακεδόνα, Ελένη Τσαλιγοπούλου, Λένα Πλάτωνος.
Ο κύριος που βρίσκεται πίσω από μεγάλες επιτυχίες αποκαλύπτεται στην «ΜΠΑΜ στο Ρεπορτάζ» μέσα από μία συζήτηση που άλλοτε έχει εύθυμο χαρακτήρα, άλλοτε νοσταλγικό και άλλοτε βαθιά συγκινητικό, μα πάνω από όλα ειλικρινή.
Ήταν παιδικό όνειρο να ασχοληθείς με τη δημιουργία τραγουδιών;
Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου γράφω τραγούδια. Στα Λουτρά της Αιδηψού που μέναμε, τον χειμώνα δεν υπήρχαν παιδιά. Έπρεπε να βρω τρόπους να παίζω, έτσι έγραφα τραγούδια. Είχα μια κασέτα στην οποία κατέγραφα τα παιδικά τραγούδια μου. Αργότερα μετακομίσαμε στη Σαλαμίνα, που βρίσκεται πολύ κοντά στην Αθήνα. Στα 13 μου ξεκίνησα να φτιάχνω ντέμο και να τα πηγαίνω στις δισκογραφικές. Διάλεγα ποια ντέμο ταίριαζαν σε ποιους τραγουδιστές και τα πήγαινα στους παραγωγούς τους. Ήταν δύσκολα, γιατί πρέπει να σε γνωρίζουν για να σου δώσουν δουλειά. Προσπαθούσα να αποδείξω ότι δεν είμαι ελέφαντας. Όμως όλοι λειτουργούσαν σαν παρεάκια. Πολύ σύντομα κατάλαβα ότι δεν μπορεί να με βοηθήσει κανένας, παρά μόνο ο εαυτός μου. Αν δεν είχα φάει τα χιλιόμετρα που έφαγα, δεν θα το είχα καταλάβει και ακόμα θα προσπαθούσα. Ανδρέας
Ήταν λίγο επικίνδυνο. Θα μπορούσε εύκολα κάποιος να κλέψει τραγούδι σου τότε…
Πάντα κατοχύρωνα τα τραγούδια, στέλνοντάς τα ως συστημένο γράμμα στον εαυτό μου. Έχει συμβεί να μου κλέψουν τραγούδια 5-6 φορές και τότε και αργότερα, ενώ είχα μπει στη δισκογραφία, κάτι που έγινε μετά από 10 χρόνια προσπαθειών. Δεν μπήκα στη διαδικασία να κινηθώ νομικά ή να βγω στα κανάλια γιατί δεν είμαι άνθρωπος που φωνάζω.
Πώς ένιωσες την πρώτη φορά που το διαπίστωσες;
Επειδή ήξερα για ποιον τραγουδιστή το έδωσα, όταν το άκουσα ένιωσα λίγο άβολα. Το είπε ο τραγουδιστής για τον οποίο το ετοίμασα. Αλλά δεν κάθισα σε αυτό, για να μην το υπερμεγεθύνω. Από την άλλη ένιωσα ότι, για να με αντιγράφουν, η πένα μου έχει κάποια αξία. Αυτό μου έδωσε και μια δύναμη. Τότε το κομμάτι έκανε τεράστια επιτυχία.
Ποιος ήταν ο πρώτος άνθρωπος που σου έδωσε την ευκαιρία;
Η Σοφία Αρβανίτη. Απ’ ότι θυμάμαι, την πήρα τηλέφωνο και της πήγα κάποια τραγούδια. Μου τηλεφώνησε λέγοντας ότι γράφω πολύ ωραία. Αποφασίσαμε να κάνουμε το «I live just for you» για τη Eurovision το 2003. Επρόκειτο να πάει η Σοφία με ανάθεση. Μετά οι αρμόδιοι αποφάσισαν να γίνει διαγωνισμός. Επειδή ήταν άλλη η αρχική συμφωνία, αποφασίσαμε να μη διαγωνιστεί το κομμάτι. Έτσι αποσυρθήκαμε.
Και την Έφη Σαρρή έψαξες και την βρήκες επίσης;
Βέβαια. Η Έφη είναι αγαπημένη φίλη και από τους πρώτους που με πίστεψαν. Είχα φτιάξει κάποια τραγούδια που θεωρούσα ότι της πήγαιναν, κάναμε ένα ραντεβού και της τα έδωσα. Αμέσως με πήρε τηλέφωνο και μου είπε ότι κάποια ήθελε να τα ηχογραφήσουμε. Η Έφη είναι ένας πολύ ευαίσθητος άνθρωπος. Θυμάμαι που είχαμε πάει να ηχογραφήσουμε, γιατί την άλλη μέρα έπρεπε να παραδώσουμε το τραγούδι. Πηγαίνοντας να μπούμε στο στούντιο, υπήρχε ένα χτυπημένο σκυλάκι. Η Έφη μου είπε: «Όπως κατάλαβες, σήμερα δεν θα κάνουμε στούντιο». Έβαλε το σκυλάκι στο αυτοκίνητο και πήγαμε στον κτηνίατρο. Εγώ δεν πίστευα ότι θα έφτανε ζωντανό μέχρι τον γιατρό. Το σκυλάκι σώθηκε και το πήρε στο σπίτι της. Κατά καιρούς, της έχω γράψει και άλλα τραγούδια εκτός από τα διασκεδαστικά, που δείχνουν τι τραγουδίστρια είναι πραγματικά, όπως το «Όλες οι άλλες θα είμαι εγώ».
Πώς προέκυψε η συνεργασία με την Πρωτοψάλτη;
Μέσω του Γιώργου Παυριανού, μεγάλη φυσιογνωμία και φίλος. Του είχα πάει κάποια ντέμο. Ένα από τα τραγούδια ήταν το «Χαρτοκιβώτια Νουνού». Αυτό είχε και στίχο δικό μου, αλλά ο Γιώργος έβαλε έναν δικό του μαγικό στίχο. Το τραγούδι μιλούσε για μια μετακόμιση. Η Άλκηστη έχει κάνει πολλές μετακομίσεις, με αποτέλεσμα να την αγγίξει. Ο Γιώργος τότε της είχε πάει τραγούδια και πολύ μεγάλων συνθετών, όχι μόνο δικά μου. Ήμουν σίγουρος ότι θα διάλεγε των άλλων. Μετά από τέσσερις ώρες, μου τηλεφωνεί ο Γιώργος λέγοντάς μου; «Δεν θα το πιστέψεις, διάλεξε μόνο το τραγούδι μας». Κανονίζουμε να γνωριστούμε με την Άλκηστη και να ακούσει το τραγούδι με κάποιες αλλαγές, ένα μουσικό θέμα. Ξεκινάμε και με πιάνουν τρελές ανασφάλειες. Λέω στον Γιώργο ότι δεν θα της αρέσει τελικά το τραγούδι ή ότι θα πάμε και θα κολλήσει το CD. Η πλάκα είναι ότι πάμε να βάλουμε το CD και κολλάει το μηχάνημα. Μας έπιασε νευρικό γέλιο, της είπαμε όλη αυτήν τη σκέψη μου και γελάσαμε όλοι. Τελικά, άκουσε το CD στο αυτοκίνητό της και όλα πήγαν υπέροχα. Ανδρέας
Μίλησέ μου για τη συνεργασία σου με τον Γιώργο Νταλάρα.
Αυτό που μου έκανε μεγάλη εντύπωση και με έκανε να καταλάβω το μεγαλείο της οντότητάς του ήταν όταν είχαμε ηχογραφήσει το πρώτο τραγούδι που του είχα δώσει. Βγήκε και με ρώτησε αν το είπε καλά ή αν θα ήθελα να κάνει περισσότερα λαϊκά γυρίσματα. Εκεί μου κόπηκαν τα πόδια. Φυσικά το είχε πει υπέροχα! Ανδρέας
Είχες την τύχη να γνωρίζεις τον Μάνο Ελευθερίου.
Είναι ο σπουδαιότερος και ο πιο γενναιόδωρος άνθρωπος που έχω γνωρίσει. Είχα τη χαρά να τον συναντήσω στα πρώτα χρόνια της καριέρας μου και αυτό ήταν πολύ σημαντικό για εμένα. Οι συμβουλές του με καθόρισαν. Παραπονιόταν συχνά για τα λίγα χρήματα που έπαιρνε από την τότε ΑΕΠΙ και κάποιες φορές έβγαζε ένα χαρτάκι από την τσέπη του με προσθαφαιρέσεις και τα ποσοστά του, αλλά ποτέ δεν με είχε αφήσει να πληρώσω τον καφέ μας. Κάποιες φορές που πήγαινα στο σπίτι του και είχε διάσπαρτα όμορφα ιστορικά και μουσειακά πράγματα, αν του έλεγα ότι κάτι είναι πολύ ωραίο, μου έλεγε «πάρ’ το!». Δεν είχα πάρει ποτέ τίποτα, αλλά μου είχε κάνει εντύπωση. Είχε προς εμένα μια πατρική στοργή που δεν αναπληρώνεται. Θα τον θυμάμαι με απέραντη αγάπη και ευγνωμοσύνη!
Πρόσφατα συνεργάστηκες και με τη Ζωζώ Σαπουντζάκη.
Η Ζωζώ είναι η τελευταία «βασίλισσα» και η φωνή της είναι αναλλοίωτη. Τραγούδησε υπέροχα το τραγούδι που το έγραψα σε στίχους του Σταύρου Σταύρου. Ήταν τελείως πάνω της, με το που της το παρουσίασα, ενθουσιάστηκε. Της λέω: «Αύριο κάνουμε στούντιο». Κάποια πράγματα γίνονται μπαμ μπαμ.
Υπήρξε συνεργασία που δεν ευοδώθηκε τελευταία στιγμή;
Με τη Μαίρη Λίντα ήμασταν ένα βήμα πριν γράψουμε. Είχαμε κανονίσει να πάω την άλλη μέρα να την πάρω για να γράψουμε το τραγούδι, το οποίο της άρεσε πολύ. Κάποιος της είπε ότι ίσως δεν πρέπει να τραγουδήσει αυτόν τον στίχο στην ηλικία που είναι, της άλλαξε το μυαλό και έτσι ακυρώθηκε.
Η κατάθλιψη πώς ήρθε;
Ήταν η δυσκολότερη περίοδος της ζωής μου. Εκεί μου βγήκε η πίεση και η απόρριψη που είχα φάει τα προηγούμενα χρόνια, από την ηλικία των 13 ετών που πήγαινα από δισκογραφική σε δισκογραφική. Αυτή η δουλειά έχει πολύ δάκρυ, τρέξιμο και φρούδες ελπίδες. Υπήρξαν φορές που ηχογραφήθηκαν τραγούδια μου και δεν μπήκαν στο CD γιατί κάποιος είπε: «Μην το βάλετε, γιατί αυτός έχει γράψει και στίχο και μουσική». Ήμουν έξω από την πόρτα παραγωγού δισκογραφικής εταιρείας και άκουγα συνθέτη να λέει: «Μην του βάλεις τραγούδι». Αυτό βέβαια δείχνει ότι τον απειλεί η έμπνευσή σου. Έζησα δυνατές πίκρες, χαρές και μεγάλες συνεργασίες. Όλα αυτά τα κατάφερα μόνος μου. Αυτό το «μόνος μου» ήταν πολύ βαρύ. Όταν ζεις δυνατά, δυνατά πράγματα θα πάθεις.
Χρονικά πότε έσκασε;
Μετά τα 10 χρόνια καριέρας. Εκεί έσκασε μια κατάθλιψη που μου δημιουργούσε ένα κενό: Ποιος είμαι, τι κάνω, αν είμαι τόσο καλός. Άρχισα να κρίνω πολύ αυστηρά εμένα. Τότε έσκασαν και οι πρώτες κρίσεις πανικού. Μούδιαζε όλο μου το σώμα και ένιωθα ότι παθαίνω εγκεφαλικό. Η καρδιά μου πήγαινε να σπάσει. Ο ψυχίατρος μου είπε να διαλέξω αν θα πάρω χάπια ή αν θα γίνω καλά μόνος μου. Επέλεξα να μην πάρω χάπια, αλλά μου πήρε μεγάλο διάστημα να φύγω από την κατάθλιψη. Τελικά τα κατάφερα σκεπτόμενος πιο θετικά. Είχα μεγάλο θέμα με την κατάθλιψη. Κάθε φορά που αγκάλιαζα το παιδί μου, νόμιζα ότι ήταν η τελευταία και έκλαιγα. Το παιδί με ρωτούσε γιατί κλαίω και του απαντούσα ότι μπήκε ένα σκουπιδάκι στο μάτι. «Κάθε μέρα σκουπιδάκι μπαίνει στα μάτια σου;» με είχε ρωτήσει.
Νομίζω ότι τελευταία έχεις ρίξει το κέντρο βάρους στην ερμηνεία τραγουδιών. Πρώτη σου σκέψη είναι ποιο τραγούδι θα πεις εσύ, παρά σε ποιον θα γράψεις.
Ισχύει. Ίσως γιατί τα τελευταία χρόνια κουράστηκα να μου απορρίπτουν ωραία κομμάτια και να τραγουδάνε λιγότερο ωραία, για να εξυπηρετήσουν ένα συγκεκριμένο παρεάκι. Σκέφτηκα ότι θα πρέπει να τραγουδάω κάποια που δεν βρήκαν τον τραγουδιστή τους, αλλά για μένα λένε πολλά πράγματα. Το πρώτο μου όνειρο ήταν να γίνω τραγουδιστής. Επειδή μου «κάθισε» πιο γρήγορα να κάνω επιτυχία με άλλους και να γράφω τραγούδια σε άλλους, άφησα τον Ανδρέα και την εξέλιξή μου ως τραγουδιστής. Δεν είχα καθόλου φωνή, τώρα πιστεύω ότι τραγουδάω αρκετά καλά. Δεν έχω δει μεγαλύτερη εξέλιξη σε τραγουδιστή από τον ίδιο μου τον εαυτό. Ίσως να βοήθησε η δύναμη ψυχής που είχα.
Σίγουρα ένα από τα τραγούδια που σε ψυχαναλύουν είναι το «Μαμά», το οποίο έγραψες για τη μητέρα σου που έφυγε πρόσφατα από τη ζωή.
Είναι ένας ύμνος για τις μαμάδες όλου του κόσμου και για τις μαμάδες της καρδιάς, γιατί τέτοια ήταν και η δική μου. Οι βιολογικοί μου γονείς είναι ο θείος μου και η θεία μου. Είχα ψυχανεμιστεί κάποια πράγματα χωρίς ποτέ να μου το πει κάποιος. Στα 30 μου ρώτησα τη μητέρα μου αν αυτό είναι αλήθεια. Τις πρώτες μέρες έκλαιγα γιατί ήταν μία σοκαριστική πληροφορία. Στους γονείς που με μεγάλωσαν είπα ότι δεν αλλάζει τίποτα και ότι τώρα τους αγαπάω διπλά.
Και όταν αποφάσισες να τους μιλήσεις;
Ήταν μία πολύ δύσκολη στιγμή, που τελικά ήταν πολύ εύκολη. Εγώ το είχα στο μυαλό μου πώς θα το πάρουν και ήταν πολύ εύκολο για τη μάνα μου κυρίως. Της το είπα και μου λέει «πίστευα ότι το ήξερες χρόνια». Το γνώριζαν όλοι εκτός από εμένα.
Ρώτησες γιατί δεν σου το είχαν πει νωρίτερα;
Είχα τάσεις φυγής όταν ήμουν μικρός. Ήταν πολλές οι φορές που είχα φύγει από το σπίτι και είχαν πάρει την Αστυνομία. Αυτό τους είχε φρενάρει, διότι, σου λέει, αν του πούμε την αλήθεια θα αλλάξει πλανήτη. Έφυγε ένα βάρος όταν τους είπα ότι το γνωρίζω. Δεν ήθελα να πεθάνει κάποιος και να μην γνωρίζουν ότι το ξέρω, δηλαδή να πάρει στον τάφο του αυτό το βάρος. Είχα γεννηθεί κατά παραγγελία, να ξέρεις, είμαι ένα παιδί το οποίο γεννήθηκε για να δοθεί. Ήθελα να βάλω πολλά πράγματα σε τάξη στο μυαλό μου και ακόμα δεν έχω τελειώσει, τακτοποιώ…
Δεν είχες δει διαφορές στην εξωτερική εμφάνιση; Ότι μοιάζεις περισσότερο στη θεία σου παρά στη μαμά;
Όχι, γιατί έμοιαζα πολύ και στη μάνα μου που με μεγάλωσε, μη σου πω και περισσότερο. Με μεγάλωσε με πάρα πολλή αγάπη. Δεν ξέρω αν άλλος άνθρωπος έχει πάρει τόση αγάπη. Με διάλεξε πριν γεννηθώ. Της έγραψα αυτό το τραγούδι γιατί της το χρωστούσα. Ήταν ένας φόρος τιμής, να βγάλω όλη αυτή την αγάπη μέσα από αυτό.
