Απέραντος σκοταδισμός

Δεν μπορεί να έλειπαν από τη ζωή μας όλοι αυτοί που ασπάζονται τις ίδιες λογικές που κλείνουν μέσα τους έναν Μεσαίωνα. Αυτοί που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο πιστεύουν ότι ο άλλος είναι κατώτερος (ως φυλή, ως κοινωνική τάξη, ως… πορτοφόλι) και καλλιεργούν την ιδέα της άνομης υπεροχής, της λύσης των προβλημάτων με μαντζούνια και με ξόρκια, λουστράρουν και απενοχοποιούν την πεποίθηση πως μπορείς να κάνεις ό,τι θέλεις ή να κερδίζεις πάντα…

Γιατροί-μαϊμούδες, υπουργοί Θεραπείας και συνταγματοφύλακες, χαρτούδες και μέντιουμ επί της ουσίας αμπαλάρουν τα μεγαλύτερα, τα πιο επιζήμια ανθρώπινα πάθη, τη φιλαργυρία -τη ζήλια, τον φθόνο, την τρικλοποδιά- με τον μανδύα του σκοπού που αγιάζει τα μέσα.

Κοιτώντας λίγο πιο προσεκτικά, όλες αυτές οι «λογικές» άρρητα συνδέονται με το μένος προς την επιστήμη, το μίσος προς οτιδήποτε εξηγείται ορθολογικά, με προσευχές και επικλήσεις σε πνεύματα, και ενώνονται με φωνές σκοταδισμού που για πλάκα αποκαλούμε «ψέκια», αλλά οι συνέπειες προς το κοινωνικό σώμα συνήθως είναι ανυπολόγιστες.

Αληθινό σκοτάδι και φως πουθενά. Και γνωρίζοντας τώρα πια τι κακό κάνει αυτό το «νήμα» της λογικής τέτοιων ανθρώπων στο κοινωνικό σώμα, να υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που επιμένουν να εμπιστεύονται αυτά τα πρόσωπα. Να τους δίνουν βήμα για τον κακοποιητικό και παραπλανητικό τους λόγο. Να τους επιτρέπουν να δίνουν συμβουλές για τη ζωή και τον θάνατο.

Κάποια στιγμή πρέπει να είναι και η τελευταία. Δεν υπάρχει πια χώρος ούτε για μαντζούνια ούτε για σωτήρες-μαϊμούδες ούτε για βαθιά κακοποιητικό λόγο που εκφράζεται ως συμβουλή ή ως προφητεία. Ας ξεμπερδεύουμε κάποτε με τον Μεσαίωνα!

Όπως δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΜΠΑΜ» που κυκλοφορεί