PLUS
Έφυγε από τη ζωή το βράδυ της Πέμπτης σε ηλικία 95 ετών ο πρώην πρόεδρος της Νοτίου Αφρική και ίνδαλμα του αγώνα κατά του απαρτχάιντ Νέλσον Μαντέλα.
Ο Μαντέλα το τελευταίο διάστημα αντιμετώπιζε μεγάλα αναπνευστικά προβλήματα και μπαινόβγαινε στο νοσοκομείο.
Την είδηση του θανάτου του ανακοίνωσε ο ο πρόεδρος της Νοτίου Αφρικής Τζέικομπ Ζούμα.
Ποιος ήταν ο Νέλσον Μαντέλα
Ο Νέλσον Μαντέλα, σημαίνον πρόσωπο και προσωπικότητα-σύμβολο της προάσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, υπήρξε ένας άνθρωπος που η αφοσίωσή του στις ελευθερίες του λαού άλλαξε τον ρου της ιστορίας. Ο Μαντέλα εξαπέλυσε δριμύ «κατηγορώ» στις πολιτικές του απαρτχάιντ που υιοθέτησε το κυβερνών Εθνικό Κόμμα της Ν. Αφρικής το 1948.
Οι φυλετικές διαμάχες μεταξύ της λευκής μειονότητας και της μαύρης πλειοψηφίας έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην ιστορία και την πολιτική της Νοτίου Αφρικής, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά στο απαρτχάιντ, αν και οι φυλετικές διακρίσεις προϋπήρχαν.
Ο Μαντέλα γεννήθηκε στο Τρασκέι, στη Νότιο Αφρική, το 1918 και ήταν γιος φυλάρχου. Αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή. Το 1944 έγινε μέλος του Αφρικανικού Εθνικού Κονγκρέσου (ANC) και εργάστηκε ενεργά για την εξάλειψη των πολιτικών του Εθνικού Κόμματος. Κατά τη διάρκεια της δίκης του για τις δραστηριότητές του, ο Μαντέλα διεμήνυσε: «Πάλεψα ενάντια στην κυριαρχία των λευκών, πάλεψα και ενάντια στην κυριαρχία των μαύρων. Αυτό που επιθυμώ είναι το ιδανικό μιας δημοκρατικής και ελεύθερης κοινωνίας, όπου όλοι οι άνθρωποι συμβιώνουν αρμονικά και απολαμβάνουν ίσες ευκαιρίες. Είναι ένα ιδανικό, το οποίο ελπίζω να ζήσω και να το πραγματοποιήσω. Αλλά, αν χρειαστεί, είναι ένα ιδανικό για το οποίο είμαι προετοιμασμένος να πεθάνω».
Ο Μαντέλα καταδικάστηκε σε ισόβια το 1964, αλλά αυτό δεν τον εμπόδισε να γίνει σύμβολο της αντίστασης στο διογκούμενο κίνημα κατά του απαρτχάιντ. Αρνήθηκε σθεναρά να αλλάξει τις πολιτικές του απόψεις προκειμένου να απελευθερωθεί.
Τον Φεβρουάριο του 1990 αποφυλακίζεται και συνεχίζει τον αγώνα του υπέρ των δικαιωμάτων του ανθρώπου. Τότε ο πρόεδρος Φρεντερίκ ντε Κλερκ αναγνώρισε το Αφρικανικό Εθνικό Κονγκρέσο και ανέστειλε τις εκτελέσεις. Η απελευθέρωσή του το 1990 σημάδεψε την απαρχή θεμελιακών αλλαγών στο αφρικανικό κράτος, που οδήγησαν στην πτώση του ρατσιστικού καθεστώτος. Έγινε ο πρώτος πρόεδρος του αφρικανικού λαού το 1994 και κατέκτησε το Νόμπελ Ειρήνης, το οποίο μοιράστηκε με τον Φρεντερίκ Ντε Κλερκ.
Προέδρευσε κατά την περίοδο που η χώρα άφησε πίσω της τη διακυβέρνηση από μια μειονότητα και το απαρτχάιντ, κερδίζοντας τον διεθνή σεβασμό για την προάσπιση της εθνικής και διεθνούς συμφιλίωσης.
Κατά την 90ή επέτειο των γενεθλίων του έγινε ένας παγκόσμιος εορτασμός προς τιμήν του και αναζωπυρώθηκαν οι στόχοι της ελευθερίας και της ισότητας.
Η σοφία του και τα αποφθέγματα του θα μας συντροφεύουν για πάντα…
«Η παιδεία είναι το πιο δυνατό όπλο που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε για να αλλάξουμε τον κόσμο»
«Δουλειά, ψωμί και νερό για όλους»
«Απεχθάνομαι τον ρατσισμό, διότι τον θεωρώ ένα βάρβαρο πράγμα, είτε προέρχεται από έναν μαύρο άνδρα ή έναν λευκό άνδρα»
