PLUS
Η ζωή τους έμοιαζε με παραμύθι… Δημοσιότητα, λαμπρή καριέρα, οικονομική άνεση, έρωτες… Και ξαφνικά όλα άλλαξαν. Όλα αυτά έπαψαν να έχουν την παραμικρή σημασία, ήρθε η απομόνωση από φίλους και γνωστούς, η εξαφάνιση και νέα σιωπηλή μοναχική ζωή!
Της Άννας Τσιάλτα
Χαρακτηριστικές ιστορίες ανθρώπων της ελληνικής showbiz που βρήκαν την επίγεια γαλήνη απομονωμένοι σε κάποιο μοναστήρι!
Κάποιο σημαντικό γεγονός, ίσως τραγικό, που σημάδεψε τις ψυχές και τα οράματά τους, αλλά και προσωπικοί λόγοι, γνωστοί ή καλά κρυμμένοι στην καρδιά τους, τους οδήγησαν σε έναν άλλον δρόμο. Αυτόν του μοναχισμού, στον οποίο βρήκαν την επίγεια γαλήνη απομονωμένοι σε κάποιο μοναστήρι, όπου έχουν αφιερωθεί πλέον στον Θεό.
Άννια Φυσσούν
Στις αρχές του 2000 η Άννια Φυσσούν ήταν μια ταλαντούχα κοπέλα που έκανε τα πρώτα της βήματα στο θεατρικό σανίδι. Μάλιστα τα δημοσιεύματα τότε έκαναν λόγο για μια νεαρή ηθοποιό που τιμά όσο τίποτε άλλο τον πατέρα της Πέτρο Φυσσούν, αλλά και τον παππού της Κώστα Χατζηχρήστο, με το ήθος και το ταλέντο της στην υποκριτική.
Σχεδόν τέσσερα χρόνια μετά αποφάσισε να εγκαταλείψει τα εγκόσμια προκειμένου να βρει την ηρεμία της ψυχής της ως μοναχή Πορφυρία. Η νέα ζωή της ξεκίνησε σε κάποιο μοναστήρι της Βοιωτίας και τους πρώτους μήνες οι γονείς της την επισκέπτονταν τακτικά για να δουν αν είναι καλά. Ο Πέτρος Φυσσούν δεν έκανε ποτέ καμία δήλωση γι’ αυτήν την απόφαση της κόρης του, αν και πολλοί ήταν εκείνοι που έλεγαν πως τον στενοχωρούσε πολύ.
Η τελευταία φορά που την απαθανάτισε ο φωτογραφικός φακός ως καλόγρια ήταν στην κηδεία του πατέρα της, τον Δεκέμβριο του 2016.
Όταν την ειδοποίησαν ότι ο πατέρας της δεν ήταν καλά στην υγεία του, έτρεξε αμέσως στο νοσοκομείο «Σωτηρία» προκειμένου να είναι στο πλευρό του. Η μοναχή Πορφυρία ήταν ο τελευταίος άνθρωπος που είδε ο ηθοποιός προτού κλείσει τα μάτια του. Έκτοτε φέρεται να ζει στο ησυχαστήριό της, κάπου στα ορεινά της Εύβοιας.
Αλεξανδριανή Σικελιανού
Πρωταγωνιστώντας στα μέσα της δεκαετίας του ’90 στην αξέχαστη τηλεοπτική σειρά του Κώστα Κουτσομύτη «Η πρόβα του νυφικού» και λίγο αργότερα στην «Παλίρροια» με τον Νίκο Σεργιανόπουλο, πολλοί ήταν εκείνοι που έβλεπαν στο πρόσωπο της Aλεξανδριανής Σικελιανού τη νέα μεγάλη πρωταγωνίστρια της μικρής οθόνης. Κι όμως εκείνη απαρνήθηκε τη λάμψη και τη δόξα που έχτισε πάνω σε τηλεοπτικές επιτυχίες για να ζήσει στα Ιεροσόλυμα, όπου φέρεται να προσφέρει τις υπηρεσίες της στη βιβλιοθήκη του Ελληνορθόδοξου Πατριαρχείου. Οι φήμες έλεγαν τότε ότι η Σικελιανού αποσύρθηκε από τα «φώτα» εξαιτίας μια απογοήτευσης στην προσωπική της ζωή. Όπως είχε πει η ίδια σε μία από τις τελευταίες συνεντεύξεις της, το να αφιερωθεί κάποιος στον μοναχισμό είναι μια πολύ μεγάλη απόφαση και χρειάζεται πολύ μεγάλη δύναμη, κάτι για το οποίο μέχρι πριν από λίγα χρόνια τουλάχιστον δεν ένιωθε ακόμη έτοιμη.
Μαίρη Αλεξοπούλου
Μεσουράνησε στις πίστες τη δεκαετία του ’70 και τραγούδησε πλάι σε μεγάλα ονόματα του χώρου. Μέχρι τα 42 της χρόνια ζούσε μια ζωή σαν παραμύθι. Ωστόσο, από τη μια στιγμή στην άλλη η ζωή της άλλαξε. Ο θάνατος της 18χρονης κόρης της Κωνσταντίνας σε τροχαίο δυστύχημα το 1984 την έκανε να καταλάβει ότι όλα είναι μάταια και κάπως έτσι οδηγήθηκε σε έναν άλλον δρόμο: αυτόν του μοναχισμού.
«Τα άφησα όλα αυτά τότε γιατί έχασα το παιδί μου και προτίμησα να είμαι κοντά στον Θεό και δεν ήθελα τίποτε άλλο πια. Πώς να τραγουδάς και να χορεύεις, δεν γίνονται αυτά τα πράγματα» είχε πει σε συνέντευξή της η αδελφή Θεονύμφη, όπως ονομάζεται πλέον, προσθέτοντας πως δεν μετανιώνει που έγινε μοναχή καθώς αυτό της έδωσε μεγάλη δύναμη.
Ρούσης Στογιάννης
Ο ηθοποιός Ρούσης Στογιάννης, αδελφός της επίσης ηθοποιού Δήμητρας Στογιάννη, έγινε στα 38 του χρόνια μοναχός. Αποφάσισε να ασπασθεί τον μοναχικό βίο εγκαταλείποντας την κοσμική ζωή και τα φώτα του θεάτρου, το οποίο υπηρέτησε συμμετέχοντας σε θεατρικές παραστάσεις της Κάρμεν Ρουγγέρη, στη σκηνή του Εθνικού Θεάτρου. Ο μοναχός Νεκτάριος χειροτονήθηκε διάκονος τον Φεβρουάριο του 2011 στον Ιερό Ναό Αγίας Φιλοθέης του ομώνυμου Δήμου από τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Ιερώνυμο. «Είναι ένας άγγελος επί της γης» είχε πει για εκείνον η Κάρμεν Ρουγγέρη σε τηλεοπτική της συνέντευξη, σημειώνοντας πως «αν όλοι οι ιερείς ήταν σαν τον Στογιάννη, θα ήταν αλλιώτικη η Εκκλησία. Μόνο παπάς έπρεπε να γίνει, περίεργο θα ήταν να γίνει ηθοποιός. Ήταν ένας άνθρωπος που πάντα προσέφερε, βοηθούσε στα νοσοκομεία, βοηθούσε τους φτωχούς, ό,τι χρήματα έβγαζε και δεν έβγαζε τα έδινε για να βοηθήσει κόσμο. Μακάρι να ήταν έτσι όλοι οι άνθρωποι της Εκκλησίας…».
Νίκος Καραδημητρίου
Μετά από ένα όραμα εγκατέλειψε την καριέρα του ως χορευτής αλλά και τα εγκόσμια. Ο Νίκος Καραδημητρίου μεσουράνησε τη δεκαετία του ’70 στη διαμόρφωση της νυχτερινής αθηναϊκής διασκέδασης και έγινε γνωστός εκτός συνόρων με το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο «Νίκολσον», αφού ταξίδεψε χορεύοντας σε όλη την Ευρώπη και συνεργάστηκε, μεταξύ άλλων, και με την Ελίζαμπεθ Τέιλορ στη θρυλική ταινία «Κλεοπάτρα». Το 1993 αποφάσισε να ζήσει ασκητικά στην Πάτμο έχοντας βρει τον Θεό.
Όλα έγιναν μέσα σε μια στιγμή, όταν είδε ένα όραμα που τον «καλούσε» να μείνει στο Νησί της Αποκάλυψης ως μοναχός Αλέξανδρος. Όπως είχε περιγράψει ο ίδιος, «ήταν Μεγάλη Εβδομάδα και πήγα σε μια εκκλησία για να κοινωνήσω. Είχα είκοσι χρόνια να το κάνω και όταν γύρισα σπίτι είδα ένα όραμα και άκουσα φωνές που μου έλεγαν: ‘‘Πήγαινε στην Πάτμο’’. Αυτό ήταν! Η ζωή μου άλλαξε ριζικά μέσα σε μία εβδομάδα». Δεν μπήκε καν σε δίλημμα. Χορτασμένος από δόξα και λεφτά, αποφάσισε να βγάλει τα καθημερινά -και μέχρι τότε φανταχτερά- ρούχα του και να φορέσει ράσα.
Πούλησε όλη του την περιουσία προκειμένου να αναγείρει το ησυχαστήριό του, τη Μεταμόρφωση του Σωτήρος, στο οποίο και μόνασε έως τον Απρίλιο του 2015 που έφυγε από τη ζωή.
