PLUS
Ολοένα και περισσότεροι υγειονομικοί μιλούν δημοσίως για «έκτρωμα» Γεωργιάδη, αναφερόμενοι στα ιδιωτικής απόχρωσης απογευματινά χειρουργεία στα δημόσια νοσοκομεία – για το «νόμιμο κρατικό φακελάκι», όπως χαρακτηρίζουν το μέτρο.
Κατά τα στοιχεία που παρέθεσε στο Action24 ο νευροχειρουργός και γ.γ. της ΟΕΝΓΕ Παναγιώτης Παπανικολάου, δίδοντας περαιτέρω διαστάσεις εις την περί ης ο λόγος επιχείρηση πρόκλησης καταγμάτων στην κοινή λογική, εκ των σημερινών δεδομένων προκύπτει ότι στόχος της κυβέρνησης Μητσοτάκη δεν μπορεί να είναι άλλος από τη χρηματοδότηση των δημόσιων νοσοκομείων σχεδόν αποκλειστικά από τους πολίτες, μιας κι ο υπερχρεωμένος με δισ. ευρώ Εθνικός Οργανισμός Παροχής Υπηρεσιών Υγείας (ΕΟΠΠΥ) δεν δύνανται ν’ ανταποκριθεί ούτε στις υφιστάμενες συνθήκες. Ενδεχομένως, όχι πάντα, αλλά οι αριθμοί αυτό μαρτυρούν – τουλάχιστον προς το παρόν. Από τους πολίτες, λοιπόν, οι οποίοι έχουν πληρώσει ασφαλιστικές εισφορές και φόρους επί δεκαετίες. Και τώρα καλούνται να πληρώσουν για να έχουν καλύτερη μεταχείριση.
Ένα άλλο συμπέρασμα που μπορεί να βγάλει κανείς, σύμφωνα με τους ειδικούς, επίσης βασιζόμενος στα σημερινά δεδομένα, είναι πως η κυβέρνηση Μητσοτάκη μοιάζει να επιδιώκει να γίνονται μόνο απογευματινά χειρουργεία. Δηλαδή, να γίνονται χειρουργεία μόνο επί πληρωμή, παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις του αρμόδιου υπουργού. Κι όλα αυτά στο Δημόσιο Σύστημα Υγείας, στο διαρκώς βαλλόμενο ΕΣΥ τα τελευταία χρόνια. Πώς προκύπτει μια τέτοια υπόθεση; Από το γεγονός ότι τα νούμερα δεν βγαίνουν διαφορετικά, όπως επισημαίνει ο Δρ. Παπανικολάου. Το υγειονομικό προσωπικό δεν επαρκεί για κάτι τέτοιο, πουθενά.
Όσον αφορά στο κόστος; Ο γιατρός έδωσε ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα το οποίο προκαλεί ίλιγγο, δη όταν μιλάμε γι’ ασθενείς που έχουν καταφύγει σε ένα δημόσιο νοσοκομείο, πολλάκις αναγκαστικά, επειδή δεν τους περισσεύουν καθόλου χρήματα. Όπως είπε ο Δρ. Παπανικολάου, για μια «απλή καθημερινή επέμβαση ρουτίνας» ο ασθενής θα κληθεί να πληρώσει 1.500 ευρώ. Αλήθεια, πώς θα αισθάνεται ένας ασθενής που δεν θα μπορεί να το πράξει και ο διπλανός του θα μπορεί, σ’ ένα δημόσιο σύστημα τ’ οποίο δημιουργήθηκε ακριβώς για αυτό: για να μην υπάρχουν ανισότητες την υγεία. Άραγε, μια τέτοια συνθήκη θα εξαναγκάζει ή όχι τον ασθενή που δεν έχει χρήματα να πληρώσει το ποσό, ή την οικογένειά του, στην πάση θυσία εξεύρεση του απαιτούμενου ποσού;
Χάος ελλείψεων σε υγειονομικό προσωπικό επικρατεί σχεδόν σε όλα τα δημόσια νοσοκομεία, όπως τονίζει ο γιατρός, ο οποίος δίνει δυο παραδείγματα μεγάλων δημόσιων νοσοκομείων της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης για να καταδείξει το μέγεθος του προβλήματος.
Ο Δρ. Παπανικολάου σημειώνει: «Πρώτον, λοιπόν, σε αυτό της Νίκαιας, την περασμένη Παρασκευή, οι αρμόδιοι επιτροπής χειρουργείου και ο διευθυντής ιατρικής υπηρεσίας -επειδή δεν μπορούσαν να κάνουν αλλιώς, αναγκαστικά δηλαδή- έκαναν νέα μείωση στις λειτουργούσες καθημερινά χειρουργικές αίθουσες. Λειτουργούσαν έως τώρα οι επτά από τις δέκα, λόγω ελλείψεων νοσηλευτικού προσωπικού, και από δω και πέρα θα λειτουργούν οι έξι από τις δέκα, λόγω έλλειψης νοσηλευτικού προσωπικού.
Την ίδια στιγμή που υπάρχουν, όχι μόνο οι αιτήσεις συναδέλφων που θέλουν αν προσληφθούν ως μόνιμοι και δεν προσλαμβάνονται, αλλά υπάρχουν αιτήσεις στη Δεύτερη Υγειονομική Περιφέρεια νοσηλευτών που θέλουν να προσληφθούν έστω ως επικουρικοί και η κυβέρνηση αρνείται να διορίσει.
Στο Ιπποκράτειο Θεσσαλονίκης υπάρχει μεγάλη έλλειψη αναισθησιολόγων. Στο Παπανικολάου Θεσσαλονίκης, το ίδιο. Θυμίζω τη συνάδελφο που υπέστη αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο. Εφημερεύουν δέκα ως δώδεκα μέρες τον μήνα επί δεκατρείς ολόκληρους μήνες, λέει ο Δρ. Παπανικολάου
Ρωτάω λοιπόν εγώ; Με ποιο προσωπικό θα γίνουν αυτά τα απογευματινά χειρουργεία που διαφημίζει ο κ. Γεωργιάδης; Προφανώς, έτσι όπως λειτουργούμε, θα γίνονται μόνο απογευματινά επί πληρωμή χειρουργεία και δεν θα γίνονται καθόλου πρωινά δωρεάν, διότι δεν μπορεί αντικειμενικά να γίνει αυτό το πράγμα.»
«Δεύτερον, οι διαρροές προς τους υγειονομικούς συντάκτες από την πολιτική ηγεσία την τωρινή [ΝΔ], είναι οι ίδιες που ήταν από την προπροηγούμενη πολιτική ηγεσία τον Απρίλιο του 2022 [ΝΔ], όταν είχε νομοθετηθεί αυτή η διάταξη. Δηλαδή ότι θα πληρώνει ο ασθενής από την τσέπη του νόμιμο κρατικό «φακελάκι» -διότι αυτό είναι, όσο και να το εξωραΐζουμε- το 30% του Κλειστού Ενοποιημένου Νοσηλίου (ΚΕΝ).» προσθέτει ο κ. Παπανικολάου και συμπληρώνει:
«Το 30% του Κλειστού Ενοποιημένου Νοσηλίου (ΚΕΝ) είναι πάρα πολλά λεφτά. Παράδειγμα, από τη δικιά μου ειδικότητα, για μια απλή καθημερινή επέμβαση ρουτίνας, για μια επέμβαση οσφυϊκής δισκοκήλης, το 30% του ΚΕΝ είναι 1.500 ευρώ. Χίλια πεντακόσια ευρώ να πληρώνει να πληρώνει ο ασθενής από την τσέπη του, ο οποίος στις περισσότερες περιπτώσεις είναι επί δεκαετίες ασφαλισμένος, πληρώνει επί δεκαετίες ασφαλιστικές εισφορές, και είναι πολύ σκληρά φορολογούμενος.»
Τρίτον, εξηγεί ο κ. Παπανικολάου, «λέει η πολιτική ηγεσία: »Μα το 70% του ΚΕΝ θα το πληρώνει ο ΕΟΠΠΥ». Μάλιστα… Ο ΕΟΠΠΥ σήμερα υποτίθεται ότι πληρώνει ολόκληρο το ΚΕΝ. Έλα, όμως, που δεν το πληρώνει! Διότι ο ΕΟΠΠΥ έχει τεράστια συσσωρευμένα χρέη προς τα νοσοκομεία για τα νοσήλια των ασφαλισμένων του, δισεκατομμύρια ευρώ, τα οποία δεν πληρώνονται ποτέ. Άρα, λοιπόν, τι μας λέει η πολιτική ηγεσία; Ότι οι ασφαλισμένοι που έχουν πληρώσει ασφαλιστικές εισφορές και φόρους θα χρηματοδοτούν τα νοσοκομεία από μόνοι τους για να πληρώνουν κρατικό φακελάκι; Αυτά μας λέει. Όλα αυτά είναι απαράδεκτα.»
