Απολύσεις ενοικιαζόμενου προσωπικού στην Eurobank καταγγέλλει ο Σύλλογος Δανειζόμενου Προσωπικού Τραπεζικού Τομέα

Η περικοπή του λειτουργικού κόστους της Eurobank ξεκίνησε με απολύσεις ενοικιαζόμενων τραπεζοϋπαλλήλων, εργαζομένων των 586 ευρώ. Οι συνάδελφοι δούλευαν για χρόνια σαν ταμίες στα καταστήματα του πρώην ΤΤ, νυνEurobank, με εναλλασσόμενους «εργολάβους». – Αν δεν είναι τραπεζοϋπάλληλος ο ταμίας, τότε ποιος είναι; – Εξαναγκάστηκαν πριν από περίπου ένα χρόνο, για να κρατήσουν τη δουλειά τους να αλλάξουν για άλλη μία φορά εργολάβο και να κάνουν την βρώμικη δουλειά, την εκκαθάριση του φυσικού αρχείου στα υπόγεια των καταστημάτων μαζί με κατσαρίδες και τρωκτικά. Εξαναγκάστηκαν πριν από 6 μήνες να υπογράψουν μείωση μισθού και να πληρώνονται με τον κατώτατο μισθό.

Υψηλά τραπεζικά στελέχη, απόλυτα υπεύθυνα για την σημερινή κατάσταση αποφασίζουν ότι δεκαεπτά οικογένειες δεν θα έχουν τρόπο να επιβιώσουν. Θεωρούν ότι κάνουν σωστά τη δουλειά τους και διασώζουν την Τράπεζα μειώνοντας το κόστος. Όμως ακόμα και αυτό δεν ισχύει: με απλά μαθηματικά 17 * 586 = 9962 ευρώ, μικρότερο ποσό από τον μισθό ενός (1) μόνο γενικού διευθυντή. Οι απόλυτα υπεύθυνοι για την σημερινή κατάντια διασώζονται, οι σκληρά εργαζόμενοι υπάλληλοι πετιούνται στο δρόμο.

Είναι κοροϊδία η προσφορά του «εργολάβου» για δουλειά στην Αθήνα, να μετακομίσουν δηλαδή οι συνάδελφοι από την Καρδίτσα, Βόλο,  Θεσσαλονίκη,  Χανιά, κ.α.   στην πρωτεύουσα και να ζήσουν (πώς;) με 586 ευρώ μικτά.

Η πρόταση γίνεται για να καλύψει το γεγονός ότι μεταξύ των απολυόμενων υπάρχουν

·         ιδρυτικά μέλη του Συλλόγου Εργαζομένων Mellon Technologies

·         μέλλουσες μητέρες ή μητέρες  σε άδεια λοχείας

οι οποίοι προστατεύονται από τον νόμο.

Η συνδικαλιστική ελευθερία είναι άγνωστη λέξη, δεν ανέχονται την ίδρυση σωματείου που προσπαθεί να οργανώσει στοιχειωδώς τους ενοικιαζόμενους  ώστε να αντισταθούν μπροστά στην παντοκρατορία των τραπεζιτών. Η προστασία της μητρότητας δεν υφίσταται για γυναίκες που δουλεύουν μέσω «εργολάβου» στην Eurobank.

Αντί να εισπράττουμε μόνο παχιά λόγια για αξιολόγηση, λες και δεν ξέρουμε πώς γίνεται η αξιολόγηση και δήθεν αξιοκρατία, θα ήταν ωφελιμότερο να εξεταστεί με προσοχή το πρόβλημα των συναδέλφων, με επίγνωση και ευαισθησία στα προβλήματα της κοινωνίας, στην οποία στηρίζεται η ίδια η λειτουργία των τραπεζών. Θα είναι φοβόμαστε πολύ αργά όταν κάποια στελέχη αντιληφθούν ότι τράπεζες χωρίς κοινωνία δεν στέκονται.

Ζητάμε την ανάκληση των προαναγγελθεισών απολύσεων και την έναρξη διαβούλευσης ώστε να βρεθεί λύση στο πρόβλημα.

πηγή left.gr