PLUS
Σε θρησκευτικό και διπλωματικό θρίλερ εξελίχθηκε η συνάντηση του Κυριάκου Μητσοτάκη και του Αρχιεπισκόπου Αμερικής, Ελπιδοφόρου, στη Νέα Υόρκη. Μέσα σε λιγότερες από 24 ώρες, η συνάντηση στο «Σημείο Μηδέν» αναβλήθηκε, ματαιώθηκε και οριστικοποιήθηκε περισσότερες φορές απ’ όσες είδαμε τον… «Σασμό» μέσα στην εβδομάδα. Μόνο τυχαία, βέβαια, δεν επικαλούμαστε τη δημοφιλή τηλεοπτική σειρά. Χρειάστηκε να γίνουν αμοιβαίες υποχωρήσεις, αλλά κυρίως μία δήλωση μετάνοιας από τον Ελπιδοφόρο για να αμβλυνθούν οι εντυπώσεις από την παρουσία του στα εγκαίνια που έκανε στην αμερικανική μεγαλούπολη ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν για το «Σπίτι της Τουρκίας».
Βαθιά πληγωμένοι Ελληνισμός και Ομογένεια από την παρουσία του Αρχιεπισκόπου Αμερικής στο «Σπίτι της Τουρκίας» που εγκαινίασε ο «σουλτάνος»
Εντάσεις
Με την ενέργειά του ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής προκάλεσε εντάσεις στη Λευκωσία και την Αθήνα. Κυρίως επειδή στο πλευρό του «σουλτάνου» βρισκόταν ο Ερσίν Τατάρ, υποτιθέμενος ηγέτης των Τουρκοκυπρίων και υποστηρικτής της πρότασης να ενσωματωθούν τα Κατεχόμενα της Κύπρου στην Τουρκία. Ή, έστω, υποστηρικτής της πρότασης για οριστική διχοτόμηση του νησιού.
Οι αντιδράσεις στη Λευκωσία έπεισαν τον Νίκο Αναστασιάδη να ακυρώσει τη συνάντησή του με τον Ελπιδοφόρο. Αρχικά, στην Αθήνα απέφυγαν να βαδίσουν στα χνάρια του Προέδρου της Κύπρου. Αλλά έπειτα από ώριμη σκέψη αντιλήφθηκαν στο Μέγαρο Μαξίμου ότι αν πήγαινε ο Έλληνας πρωθυπουργός να δει τον Αρχιεπίσκοπο, αυτόματα θα άδειαζε τον Αναστασιάδη και τους Κυπρίους γενικότερα. Διογκώθηκαν και οι φωνές διαμαρτυρίες μέσα στη Νέα Δημοκρατία, οπότε κρίθηκε σκόπιμο να ματαιωθεί η συνάντηση.
Τα… μελλούμενα
Με μόνο μία ενέργειά του ο Ελπιδοφόρος κατάφερε να πάει κόντρα στο όνομά του. Ετυμολογικά, ο γεννημένος στις 28 Νοεμβρίου 1967 στο Μακροχώρι Κωνσταντινουπόλεως φέρει την ελπίδα. Με την παρουσία του στο «Σπίτι της Τουρκίας», όμως, έφερε τον διχασμό στον Ελληνισμό. Όλοι θα κατανοούσαν την κίνησή του εάν δεν υπήρχε στη μέση ο Τατάρ. Αλλά δυστυχώς, για τον Αρχιεπίσκοπο, ο εκλεκτός του Ερντογάν για τον έλεγχο της Κύπρου βρισκόταν στον ίδιο χώρο.
Η κατανόηση και η επιχειρηματολογία όσων στήριξαν τον Ελπιδοφόρο βασίστηκαν σε κάποια γεγονότα, αλλά κυρίως στα… μελλούμενα. Ο Αρχιεπίσκοπος έχει διατελέσει μητροπολίτης Προύσης και σύμφωνα με τα ρεπορτάζ προαλείφεται για διάδοχος του Βαρθολομαίου στον θρόνο του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Έχει, άλλωστε, υποβάλει και σχετική εργασία με την οποία πήρε το χρίσμα του τακτικού καθηγητή στο Τμήμα Ποιμαντικής Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ. Η συνεδρίαση για την εκλογή του, μάλιστα, πραγματοποιήθηκε το 2018, στον ίδιο χώρο όπου στεγάζεται η ιστορική Θεολογική Σχολή της Χάλκης. Πώς λεγόταν εκείνη η εργασία του Ελπιδοφόρου; «Πρώτος άνευ ίσων (Primus sine paribus)». Εκεί, ο νυν Αρχιεπίσκοπος Αμερικής προσπάθησε να τεκμηριώσει ότι πρακτικά ο Οικουμενικός Πατριάρχης δεν είναι ίσος με τους άλλους Προκαθημένους, επειδή έχει έκτακτες διοικητικές ευθύνες που απορρέουν από την ιδιότητά του ως προέδρου των Πανορθόδοξων Σωμάτων. Ίσως ήταν μία προφητική εργασία. Ίσως και να γνώριζε από τότε ο Ελπιδοφόρος ότι αποτελούσε τον εκλεκτό του σημερινού Οικουμενικού Πατριάρχη για τη διαδοχή του.
«Σασμός»
Η ουσία, βέβαια, ήταν ότι η κατανόηση για τον Αρχιεπίσκοπο επισκιάστηκε από τον Τατάρ. Και επειδή θα αποτελούσε ανυπέρβλητο εμπόδιο στον δρόμο του προς το Φανάρι η ακύρωση της συνάντησης με τον Έλληνα πρωθυπουργό, ο Ελπιδοφόρος προχώρησε σε αυτό που του άρεσε να διδάσκει στους πιστούς. «Μετανοείτε» είναι η προτροπή προς όποιον έχει υποπέσει σε αμαρτία. Και ο Αρχιεπίσκοπος μετανόησε. Έστω και έμμεσα. Με ένα κείμενο που παρέπεμπε σε επιθυμία για… σασμό, ο Ελπιδοφόρος άλλαξε την ατζέντα του Κυριάκου Μητσοτάκη και επανάφερε τη συνάντησή τους στο πρόγραμμα του πρωθυπουργού κατά τη διάρκεια της παρουσίας του στη Νέα Υόρκη για τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ.
«Ως Έλληνας της Κωνσταντινούπολης έχω βιώσει εγώ και η οικογένειά μου τις φοβερές συνέπειες του ξεριζωμού από τις πατρογονικές μας εστίες, όπως πλήθος συμπατριωτών μου, αλλά και των Ιμβρίων και των Τενεδίων, λόγω μιας ακόμα έξαρσης του κυπριακού ζητήματος τη δεκαετία του ’70. Έχω μεγαλώσει με αυτόν τον πόνο, γι’ αυτό και καταλαβαίνω τον πόνο των Κυπρίων αδελφών μας, όπως και τα αισθήματά τους και τις αντιδράσεις τους. Θεωρώ ότι είναι εκφράσεις πόνου ανθρώπων που έχασαν τα πάντα: περιουσίες, πατρίδες, όνειρα, οικογένεια, συγγενείς.
Θέλω, λοιπόν, να δηλώσω σε όλους ότι η παρουσία μου στην εκδήλωση της Δευτέρας δεν θα μπορούσε ποτέ να αποτελεί αναγνώριση μιας συμφοράς, μιας προσφυγιάς, μιας κατοχής. Η παρουσία μου είχε πάντα τον ίδιο σταθερό προσανατολισμό: τον έντιμο και θαρραλέο διάλογο, για ένα μέλλον με ειρήνη και προστασία της θρησκευτικής ελευθερίας. Είμαστε όλοι ενωμένοι στην υπεράσπιση των εθνικών μας συμφερόντων, ο καθένας με τον τρόπο του και με τον ρόλο του. Αλλά ενωμένοι, προσηλωμένοι στον ίδιο στόχο.
Λυπάμαι ειλικρινά για την οδύνη που άθελά μου προκάλεσα σε Κύπριους και Ελληνοαμερικανούς αδελφούς μου, ιδιαίτερα στο αγαπημένο μου ποίμνιο. Προσεύχομαι να βρεθεί μια δίκαιη και βιώσιμη λύση στη μαρτυρική Κύπρο, όπως την προσδοκά ο κυπριακός λαός, με βάση το διεθνές δίκαιο και την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, σύμφωνα με τις αποφάσεις του ΟΗΕ, και εργάζομαι για αυτόν τον σκοπό.
Η Ελληνορθόδοξη Αρχιεπισκοπή Αμερικής βρίσκεται έναν αιώνα δίπλα στον απανταχού Ελληνισμό, υπερασπιζόμενη τις προσδοκίες του. Η ενότητά μας είναι η διακονία και το χρέος μου», δήλωσε εγγράφως ο Σεβασμιώτατος.
Πόσους έπεισε; Ίσως, λίγους. Αλλά τον συγχώρησαν περισσότεροι. Με πρώτο τον Έλληνα πρωθυπουργό. Τη μετάνοια, άλλωστε, όλοι οι χριστιανοί τη σέβονται και ας έχει φτιασιδώματα…
αρχιεπίσκοπος
