Αρσενικό παλαιάς κοπής…

Πολλοί αναρωτήθηκαν, κυρίως στα δύσκολα εκείνα χρόνια των μνημονίων με την Τρόικα
να έρχεται στην Αθήνα και να υποβάλλει σε εξέταση τους υπουργούς της κυβέρνησης του
Αλέξη Τσίπρα για το πώς έφτασε ένας λαοφιλής κωμικός με χόμπι την αστρολογία να
αναλαμβάνει ένα «πυρηνικό» χαρτοφυλάκιο της διακυβέρνησης της χώρας ως
υφυπουργός Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Πώς ένα φτωχόπαιδο από το Κατάκολο της Ηλείας
που για να ζήσει εργάστηκε σαν γκαρσόνι και σαν περιπτεράς αλλά και ντετέκτιβ,
παρακολουθώντας άπιστες συζύγους, έφτασε να γίνει πετυχημένος  – αδιαμφισβήτητα –
ηθοποιός και τελικά να διαβεί το κατώφλι της Βουλής των Ελλήνων και να φτάσει στα
υπουργικά έδρανα.

Άραγε, η αστρολογία με την οποία ασχολείται στον  ελεύθερό του  χρόνο για να
αποκτήσει «το γνώθι σαυτόν» όπως ο ίδιος σε μια συνέντευξή του το 2008 είχε δηλώσει,
του είχε αποκαλύψει αυτή την κατακόρυφη ανοδική πορεία αλλά και την μετέπειτα πτώση,
καθώς ο σκληρός νόμος της βαρύτητας, ως γνωστόν, δεν καταλαβαίνει ούτε από άστρα
ούτε από προφητείες;

Ο Παύλος Χαϊκάλης ως ηθοποιός έγινε περισσότερο γνωστός ενσαρκώνοντας την
γκρινιάρα γριά των «Δέκα Μικρών Μήτσων», τον μουρντάρη και  καλοφαγά στο σίριαλ
«Πενήντα-πενήντα», αλλά και τον διαχειριστή στο σίριαλ «Η πολυκατοικία», πατώντας σε
ένα  στερεότυπο, πολύ συνηθισμένο στην ελληνική κοινωνία, αυτό του καπάτσου, του
κουτοπόνηρου, αλλά κατά βάθος καλόκαρδου Ελληνα.
Υπουργός

Ένα στερεότυπο που ακολούθησε και στην πολιτική του καριέρα, καταγγέλοντας μια απόπειρα δωροδοκίας (ύψους μάλιστα ενός εκατομμυρίου ευρώ) από τον Γιώργο Αποστολόπουλο, προκειμένου να ψηφίσει τον Δήμα για Πρόεδρο της Δημοκρατίας,
αργότερα κατήγγειλε μια απόπειρα εκβιασμού (με το υλικό της υποτιθέμενης δωροδοκίας)
και τελικά εκβιάζοντας τη συγκυβέρνηση Τσίπρα  – Καμμένου στην ψηφοφορία του
Μνημονίου με την απειλή πως δεν θα το ψηφίσει έγινε υπουργός.

Και τι υπουργός! Υπουργός με παράκτια εταιρεία στην Κύπρο, η οποία κατά δήλωσή του
«δεν ήταν off shore με την τυπική έννοια του όρου», αλλά μια εταιρεία που διασφάλιζε τα
πνευματικά του δικαιώματα για κινηματογραφικές και θεατρικές εργασίες που παίζονταν
στην Κύπρο, όταν ασκούσε το επάγγελμα του ηθοποιού και όχι του πολιτικού.  Όχι και
άσχημα για ένα «δεξιό λαϊκιστή που συγκρίνει τη Μέρκελ με τον Χίτλερ», σύμφωνα με τη
γερμανική εφημερίδα Bild, που έγραφε πως  «ο άνθρωπος που συνέκρινε τη Μέρκελ με
τον Χίτλερ τώρα κάθεται στο τραπέζι του υπουργικού συμβουλίου για να εφαρμόσει τις
μεταρρυθμίσεις που συμφωνεί η Γερμανίδα καγκελάριος με τον Έλληνα πρωθυπουργό».
Αλλά αυτό που δεν γνωρίζαμε μέχρι τώρα είναι πως το στερεότυπο του  καπάτσου,
κουτοπόνηρου, αλλά κατά βάθος καλόκαρδου Έλληνα έχει μία ακόμη ιδιότητα με
αμφιλεγόμενες οπτικές. Το στερεότυπο του «αρσενικού παλαιάς κοπής», μια ιδιότητα που
την περιφέρει  γεμάτος υπερηφάνεια και ας βρισκόμαστε χρόνια μπροστά από την εποχή
εκείνη  που μπορούν να ισχύουν συμπεριφορές που αναπαράγουν την ανισότητα των δύο
φύλων.

Πολιορκία

Ένα αρσενικό παλαιάς κοπής που κάνει ό,τι χρειάζεται να κάνει αναπαράγοντας το
πατριαρχικό στερεότυπο του ισχυρού άντρα-αρχηγού που προστατεύει την αδύναμη
γυναίκα–υφισταμένη, σαν ο αφέντης των περασμένων αιώνων που όταν έρθει η ώρα να
πάρει αυτό που επιθυμεί, όλες οι ευγένειες και οι δήθεν προστατευτικές συμπεριφορές
καταρρίπτονται μπροστά στην ορμή του ισχυρού προς τον αδύναμο. Ένα αρσενικό  – όχι
άντρας – που δεν μπορεί να αντιληφθεί τι σημαίνει ΟΧΙ και  δεν πτοείται και συνεχίζει  την
πολιορκία. Μια  πολιορκία που μετατρέπεται  πλέον σε παρενόχληση, γιατί περί
παρενόχλησης πρόκειται όταν ξεστομίζεις πως «Είμαι όμως και αρσενικό παλιάς κοπής
οπότε, όταν μια γυναίκα μου λέει το όχι, εγώ επιμένω».

Ας μάθουμε, λοιπόν, πως δεν υπάρχουν αρσενικά παλιάς και νέας κοπής. Υπάρχουν
μόνον άντρες που σέβονται την προσωπικότητα των γυναικών και τις αποφάσεις τους και
άντρες που τους αρέσει να τις προσβάλουν και να τις μειώνουν. Τα αρσενικά παλιάς κοπής
«που δεν αντιλαμβάνονται το ΟΧΙ» – ένα ΟΧΙ τόσο μεγάλο όσο εκείνο που ο ίδιος ο Π.
Χαϊκάλης υποστήριξε για το εμβόλιο με σχετική του ανάρτηση στα μέσα κοινωνικής
δικτύωσης –  είναι μία ακόμη επινόηση ενός κακού στερεότυπου του  άντρα με τις
παραδοσιακές αρχές και τις εξουσιαστικές αντιλήψεις πάνω στις οποίες γιγαντώθηκε το
κύμα της σεξουαλικής παρενόχλησης. Ας το ξεκαθαρίσουμε μια και καλή. Η  σύναψη
ερωτικής σχέσης απαιτεί τη συναίνεση και της άλλης πλευράς. Η «σύμβαση» δεν είναι
μονομερής. Μονομερής σημαίνει βία.

Μέσα σε όλα αυτά που περνάμε αυτές τις ημέρες αξίζει να θυμόμαστε αυτές τις
περιπτώσεις αρσενικών όπως ο Παύλος  Χαϊκάλης, που συνέχισε και τα επόμενα χρόνια,
χωρίς μέτρο και χωρίς όρια να εκμεταλλεύεται την εξουσία που του έδιναν κάποιες
σκηνοθεσίες για να μας δείχνει πόσο «αρσενικό παλιάς κοπής» μπορεί να γίνει κάποιος…