ΕΙΝΑΙ ∆Ε∆ΟΜΕΝΟ ότι η χώρα δεν θα ξαναζήσει «lockdown». Όχι επειδή τα κρούσµατα του κορωνοϊού είναι λιγότερα από εκείνα του Απριλίου ή του Μαΐου, αλλά επειδή δεν αντέχει η ελληνική οικονοµία. «No money, no funny». Ήταν λίγο πολύ αναµενόµενο σε όλους µας ότι µε την άρση των περιοριστικών µέτρων και το άνοιγµα των συνόρων η καµπύλη θα εκτινασσόταν. Όπως και έγινε.
ΣΕ ΑΥΤΟ ΣΥΝΕΤΕΛΕΣΕ και η αδικαιολόγητη (ως ένα βαθµό) χαλάρωση της συντριπτικής πλειοψηφίας των πολιτών. Κουρασµένοι από τους µήνες που ζήσαµε κλεισµένοι στα σπίτια µας, θεωρήσαµε ότι ο ιός δεν ζει, πλέον, ανάµεσά µας. Παρότι τις πρώτες ηµέρες της… ελευθερίας η πειθαρχία των πολιτών ήταν αξιοµνηµόνευτη, όσο περνούσε ο καιρός επανήλθαµε (λίγο-πολύ) σε µια κανονικότητα, την οποία προφανώς θα έπρεπε να είχαµε αποφύγει.
ΑΓΚΑΛΙΕΣ, ΦΙΛΙΑ, συνωστισµός σε εστιατόρια, µπαρ και καφέ, κοσµοσυρροή σε παραλίες, πάρτι σε σπίτια και επαύλεις, η µάσκα στην τσέπη, ε, δεν ήθελε και πολύ η κατάσταση να αρχίσει να ξεφεύγει. Και µέσα σε όλα αυτά τα ελάχιστα τεστ τα οποία (εξακολουθούν) να πραγµατοποιούνται στις πύλες εισόδου, οι ασυµπτωµατικοί, αλλά και µερικοί ασυνείδητοι τουρίστες, οι οποίοι όντας εµπύρετοι ήθελαν να απολαύσουν το ελληνικό καλοκαίρι, είχαν ως αποτέλεσµα τα 10 κρούσµατα να γίνουν 20, τα 20, 40 και ξαφνικά να φτάσουµε τα 70+ κρούσµατα ηµερησίως.
ΕΠΕΙ∆Η, ΟΜΩΣ, πλέον δεν υπάρχει η δυνατότητα να ξανακλειστούµε στα σπίτια µας, καλό θα είναι να αρχίσουµε να ξαναεφαρµόζουµε όλα όσα διδαχτήκαµε κατά τη διάρκεια του «lockdown» και κυρίως να θυµηθούµε ότι υπάρχει (και) η ατοµική ευθύνη!