Μπάιντεν: Το όνειρο του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ δεν έχει ακόμη πραγματοποιηθεί

15/01/2023 22:34

Aπό το βήμα της εκκλησίας του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ στη Ατλάντα, ο Τζο Μπάιντεν αναγνώρισε σήμερα ότι το όνειρό του για ισότητα και δικαιοσύνη δεν έχει γίνει ακόμη πραγματικότητα και απηύθυνε για μία ακόμη φορά έκκληση για συνέχιση του αγώνα για «την ψυχή» της Αμερικής.

«Εχω μιλήσει ενώπιον κοινοβουλίων, βασιλέων και βασιλισσών και ηγετών ολόκληρου του κόσμου, αλλά εδώ είμαι αγχωμένος», είπε ο αμερικανός πρόεδρος, ο πρώτος εν ενεργεία πρόεδρος των ΗΠΑ που παίρνει τον λόγο κατά την διάρκεια της λειτουργίας στην Εκκλησία των Βαπτιστών Εμπενίζερ στην Ατλάντα της Τζόρτζια, όπου λειτουργούσε ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, ο οποίος θα έκλεινε σήμερα τα 94 του χρόνια.

Ο Τζο Μπάιντεν αναφέρθηκε στην εμβληματική ομιλία του ανθρώπου που έγινε το σύμβολο του αγώνα για τα ατομικά δικαιώματα και τον τερματισμό των φυλετικών διακρίσεων με την ιστορική φράση «I have a dream». Δολοφονήθηκε το 1968 στο Μέμφις.

«Αυτό παραμένει η αποστολή των καιρών μας, να κάνουμε αυτό το όνειρο πραγματικότητα, διότι δεν έχει πραγματοποιηθεί», είπε ο Τζο Μπάιντεν.

Υπενθυμίζοντας ότι έχει τοποθετήσει στο Οβάλ Γραφείο μία προτομή του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, ο Τζο Μπάιντεν δήλωσε, επαναλαμβάνοντας μία γνωστή φράση του: «Η μάχη για την ψυχή της Αμερικής είναι αιώνια», είναι ένας «διαρκής αγώνας» για την υπεράσπιση «αυτής της ιερής πεποίθησης ότι είμαστε πλασμένοι ίσοι και κατ’ εικόνα του Θεού».

«Υπάρχει ακόμη πολλή δουλειά να γίνει για την οικονομική δικαιοσύνη, τα ατομικά δικαιώματα, το δικαίωμα ψήφου», παραδέχθηκε ο αμερικανός πρόεδρος.

Ο Τζο Μπάιντεν προσκλήθηκε στην Ατλάντα από τον Ράφαελ Γουόρνοκ, βασικό πάστορα της εκκλησίας, αλλά και δημοκρατικό γερουσιαστή που νίκησε τον περασμένο Νοέμβριο στην ψηφοφορία τον υποψήφιο που υποστηριζόταν από τον Ντόναλντ Τραμπ.

Υποδεχόμενος τον προσκεκλημένο του έπειτα από ένα γκόσπελ τραγούδι, ο Ράφαελ Γουόρνοκ αστειεύθηκε λέγοντας ότι για έναν πιστό καθολικό όπως ο Μπάιντεν, η λειτουργία των βαπτιστών θα φαντάζει αναμφίβολα «κάπως εύθυμη».

Η λειτουργία έκλεισε με τον εμβληματικό ύμνο του κινήματος των ατομικών δικαιωμάτων «We Shall Overcome» από την χορωδία.