PLUS
Η δολοφονία του Γιαχία Σινουάρ είναι η μεγαλύτερη νίκη του Ισραήλ μέχρι στιγμής στον πόλεμο κατά της Χαμάς στη Γάζα.
Ο θάνατός του είναι ένα σοβαρό πλήγμα για τη Χαμάς, την οργάνωση που μετέτρεψε σε μια μαχητική δύναμη που προκάλεσε τη μεγαλύτερη ήττα στο κράτος του Ισραήλ στην ιστορία του.
Δεν σκοτώθηκε σε μια προγραμματισμένη επιχείρηση των ειδικών δυνάμεων, αλλά σε μια τυχαία συνάντηση με τις ισραηλινές δυνάμεις στη Ράφα στη νότια Γάζα.
Μια φωτογραφία που τραβήχτηκε στη σκηνή δείχνει τον Σινουάρ, ντυμένο με πολεμικό εξοπλισμό, να κείτεται νεκρός στα ερείπια ενός κτιρίου που είχε χτυπηθεί από βλήμα άρματος μάχης.
Ο πρωθυπουργός του Ισραήλ Μπενιαμίν Νετανιάχου επαίνεσε τους στρατιώτες και ξεκαθάρισε ότι όσο μεγάλη και αν είναι η νίκη, δεν είναι το τέλος του πολέμου.
«Σήμερα ξεκαθαρίσαμε για άλλη μια φορά τι συμβαίνει σε όσους μας βλάπτουν. Σήμερα δείξαμε για άλλη μια φορά στον κόσμο τη νίκη του καλού επί του κακού. Αλλά ο πόλεμος, αγαπητοί μου, δεν έχει τελειώσει ακόμα. Είναι δύσκολος και μας κοστίζει ακριβά. Μπροστά μας βρίσκονται ακόμη μεγάλες προκλήσεις. Χρειαζόμαστε αντοχή, ενότητα, θάρρος και σταθερότητα. Μαζί θα πολεμήσουμε, και με τη βοήθεια του Θεού – μαζί θα νικήσουμε».
Ο Νετανιάχου και το ποσοστό των Ισραηλινών που υποστηρίζουν τον πόλεμο στη Γάζα χρειάζονταν μια νίκη.
Ο πρωθυπουργός έχει επαναλάβει πολλές φορές τους πολεμικούς του στόχους – την καταστροφή της Χαμάς ως στρατιωτικής και πολιτικής δύναμης και την επιστροφή των ομήρων στην πατρίδα. Κανένας από τους δύο δεν έχει επιτευχθεί, παρά τον ένα χρόνο πολέμου που έχει σκοτώσει τουλάχιστον 42.000 Παλαιστίνιους και έχει αφήσει μεγάλο μέρος της Γάζας σε ερείπια.
Αλλά οι υπόλοιποι όμηροι δεν είναι ελεύθεροι και η Χαμάς πολεμά και μερικές φορές σκοτώνει ισραηλινά στρατεύματα.
Η δολοφονία του Σινουάρ ήταν η νίκη που ήθελε το Ισραήλ. Αλλά μέχρι ο Νετανιάχου να μπορεί να ισχυριστεί ότι οι άλλοι πολεμικοί στόχοι έχουν επιτευχθεί, ο πόλεμος, όπως λέει, θα συνεχιστεί.
Ο Γιαχία Σινουάρ γεννήθηκε το 1962 σε έναν προσφυγικό καταυλισμό στο Χαν Γιουνίς στη Λωρίδα της Γάζας. Ήταν πέντε ετών όταν την κατέλαβε το Ισραήλ από την Αίγυπτο στον πόλεμο της Μέσης Ανατολής το 1967.
Η οικογένειά του ήταν ανάμεσα σε περισσότερους από 700.000 Παλαιστίνιους που έφυγαν ή εκδιώχθηκαν από τα σπίτια τους από τις ισραηλινές δυνάμεις στον πόλεμο του 1948, στον οποίο το Ισραήλ κέρδισε την ανεξαρτησία του.
Η οικογένειά του καταγόταν από την πόλη που σήμερα είναι γνωστή ως Ασκελόν, η οποία βρίσκεται κοντά στα βόρεια σύνορα της Λωρίδας της Γάζας.
Στα 20 του χρόνια, καταδικάστηκε από το Ισραήλ για τη δολοφονία τεσσάρων Παλαιστίνιων πληροφοριοδοτών. Κατά τη διάρκεια των 22 ετών στη φυλακή έμαθε εβραϊκά, μελέτησε τους εχθρούς του και πίστευε ότι είχε βρει τον τρόπο να τους πολεμήσει. Ο χρόνος του στη φυλακή σήμαινε επίσης ότι το Ισραήλ είχε τα οδοντιατρικά του αρχεία και ένα δείγμα του DNA του, πράγμα που σήμαινε ότι μπορούσαν να αναγνωρίσουν το σώμα του.
Ο Γιαχία Σινουάρ απελευθερώθηκε ως ένας από τους περισσότερους από 1.000 Παλαιστίνιους κρατούμενους που ανταλλάχθηκαν το 2011 με έναν μόνο Ισραηλινό στρατιώτη, τον Gilad Shalit.
Στις 7 Οκτωβρίου του περασμένου έτους, με μια σχολαστικά σχεδιασμένη σειρά επιθέσεων, ο Σινουάρ και οι άνδρες του προκάλεσαν τη χειρότερη ήττα του Ισραήλ – και ένα συλλογικό τραύμα που εξακολουθεί να είναι βαθιά αισθητό.
Η δολοφονία περίπου 1.200 Ισραηλινών, η ομηρία και οι πανηγυρισμοί των εχθρών τους θύμισαν για πολλούς Ισραηλινούς το ναζιστικό ολοκαύτωμα.
Η εμπειρία του ίδιου του Sinwar σε μια ανταλλαγή αιχμαλώτων πρέπει να τον έπεισε για την αξία και τη δύναμη της λήψης ομήρων.
Στο Τελ Αβίβ οι οικογένειες των υπόλοιπων 101 ομήρων στη Γάζα -το Ισραήλ λέει ότι οι μισοί από αυτούς μπορεί να είναι ήδη νεκροί- συγκεντρώθηκαν στην πλατεία στην οποία συγκεντρώνονται εδώ και ένα χρόνο, προτρέποντας την ισραηλινή κυβέρνηση να ξεκινήσει μια νέα διαπραγμάτευση για να επιστρέψουν οι άνθρωποί τους στην πατρίδα τους.
Η Einav Zangauker, μητέρα του ομήρου Matan Zangauker απηύθυνε έκκληση στον πρωθυπουργό: «Νετανιάχου, μην θάψεις τους ομήρους. Βγες τώρα στους διαμεσολαβητές και στο κοινό και παρουσίασε μια νέα ισραηλινή πρωτοβουλία. «Για τον Matan μου και τους υπόλοιπους ομήρους στις σήραγγες, ο χρόνος έχει τελειώσει. Έχετε τις φωτογραφίες της νίκης. Τώρα φέρτε μια συμφωνία! Αν ο Νετανιάχου δεν εκμεταλλευτεί αυτή τη στιγμή και δεν σηκωθεί τώρα για να παρουσιάσει μια νέα ισραηλινή πρωτοβουλία – ακόμη και σε βάρος του τερματισμού του πολέμου – σημαίνει ότι έχει αποφασίσει να εγκαταλείψει τους ομήρους σε μια προσπάθεια να παρατείνει τον πόλεμο και να οχυρώσει την ηγεμονία του. «Δεν θα τα παρατήσουμε μέχρι να επιστρέψουν όλοι».
Πολλοί Ισραηλινοί πιστεύουν ότι ο Νετανιάχου θέλει να παρατείνει τον πόλεμο στη Γάζα για να αναβάλλει την ημέρα του λογαριασμού για το μερίδιο που του αναλογεί στις αποτυχίες ασφαλείας που επέτρεψαν στον Σινουάρ και τους άνδρες του να εισέλθουν στο Ισραήλ και για να αναβάλει ίσως επ’ αόριστον την επανάληψη της δίκης του για σοβαρές κατηγορίες διαφθοράς.
Ο ίδιος αρνείται αυτές τις κατηγορίες, επιμένοντας ότι μόνο αυτό που αποκαλεί «ολοκληρωτική νίκη» στη Γάζα επί της Χαμάς θα αποκαταστήσει την ισραηλινή ασφάλεια.
Όπως και άλλοι ειδησεογραφικοί οργανισμοί, το Ισραήλ δεν αφήνει το BBC να περάσει στη Γάζα παρά μόνο σε σπάνια, εποπτευόμενα ταξίδια με τον στρατό.
Στα ερείπια του Χαν Γιουνίς, της γενέτειρας του Σινουάρ, οι Παλαιστίνιοι που έδωσαν συνέντευξη στο BBC μιλώντας σε τοπικούς έμπιστους ελεύθερους επαγγελματίες ήταν ανυποχώρητοί. Είπαν ότι ο πόλεμος θα συνεχιστεί.
Αυτός ο πόλεμος δεν εξαρτάται από τον Σινουάρ, τον Χανίγια ή τον Μισάλ, ούτε από οποιονδήποτε ηγέτη ή αξιωματούχο», δήλωσε ο Dr Ramadan Faris.
«Είναι ένας πόλεμος εξόντωσης κατά του παλαιστινιακού λαού, όπως όλοι γνωρίζουμε και καταλαβαίνουμε. Το ζήτημα είναι πολύ μεγαλύτερο από τον Σινουάρ ή οποιονδήποτε άλλον».
Ο Ανταν Aσούρ δήλωσε ότι κάποιοι άνθρωποι ήταν λυπημένοι και άλλοι ήταν αδιάφοροι για τον Σινουάρ. «Δεν κυνηγούν μόνο εμάς. Θέλουν ολόκληρη τη Μέση Ανατολή. Πολεμούν στο Λίβανο, τη Συρία και την Υεμένη… Αυτός είναι ένας πόλεμος ανάμεσα σε εμάς και τους Εβραίους από το 1919, πάνω από 100 χρόνια».
Ρωτήθηκε αν ο θάνατος του Σινουάρ θα επηρεάσει τη Χαμάς. «Ελπίζω όχι, με τη θέληση του Θεού. Επιτρέψτε μου να εξηγήσω: Η Χαμάς δεν είναι μόνο ο Σινουάρ… Είναι o αγώνας ενός λαού».
Ο πόλεμος συνεχίζεται στη Γάζα. Είκοσι πέντε Παλαιστίνιοι σκοτώθηκαν σε επιδρομή στη βόρεια Γάζα. Το Ισραήλ δήλωσε ότι χτύπησε ένα κέντρο διοίκησης της Χαμάς. Οι γιατροί στο τοπικό νοσοκομείο δήλωσαν ότι οι δεκάδες τραυματίες που περιέθαλψαν ήταν άμαχοι.
Οι ρίψεις βοήθειας με αλεξίπτωτα συνεχίστηκαν αφού οι Αμερικανοί είπαν ότι το Ισραήλ πρέπει να επιτρέψει την είσοδο περισσότερων τροφίμων και προμηθειών βοήθειας.
Κάθε ηγέτης της Χαμάς από τη δεκαετία του 1990 έχει σκοτωθεί από το Ισραήλ, αλλά πάντα υπήρχε ένας διάδοχος. Καθώς το Ισραήλ γιορτάζει τη δολοφονία του Σινουάρ, η Χαμάς εξακολουθεί να έχει τους ομήρους της και εξακολουθεί να πολεμά.
