PLUS
Αν και το κόστος των ελληνικών Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 «πρωταγωνιστεί» συνήθως σε αρνητικά δημοσιεύματα, το Bloomberg αυτή τη φορά συμπεριέλαβε στα 18 «θαύματα» της ολυμπιακής αρχιτεκτονικής, το Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας τοποθετώντας το μάλιστα στην πρώτη θέση, μπροστά από σπουδαίες εγκαταστάσεις που δημιουργήθηκαν στο πλαίσιο της κορυφαίας αθλητικής διοργάνωσης.
«Όπως και οι Ολυμπιακοί Αγώνες, έτσι και τα πιο μνημειώδη κτίσματα δημιουργήθηκαν για να φιλοξενήσουν τη μεγαλύτερη αθλητική γιορτή», αναφέρει στην εισαγωγή του το δημοσίευμα.
Στην πρώτη θέση το Bloomberg τοποθετεί το «δικό μας» Ολυμπιακό Στάδιο (ΟΑΚΑ) που στέγασε τη διοργάνωση του 2004. «Η γενέτειρα των Ολυμπιακών Αγώνων, η Αθήνα δεν είχε διοργανώσει Ολυμπιάδα από το 1896, οπότε και αναβίωσαν, μέχρι το 2004. Οι φήμες οργίαζαν ότι τα ολυμπιακά έργα δεν θα ήταν έτοιμα στην ώρα τους, ωστόσο οι Αγώνες διοργανώθηκαν επιτυχώς. Το ελληνικό υπουργείο Πολιτισμού κάλεσε τον Σαντιάγο Καλατράβα για να μεταμορφώσει το 75.000 θέσεων ανοιχτό στάδιο για τις τελετές έναρξης και λήξης», σημειώνει το δημοσίευμα.
2. Μονζουΐκ – Πύργος Τηλεπικοινωνιών, Βαρκελώνη (1992)
«Λίγες πόλεις έχουν εκμεταλλευτεί στο έπακρο τους Ολυμπιακούς Αγώνες όπως έκανε η Βαρκελώνη το 1992. Η καταλανική πρωτεύουσα επανιδρύθηκε κυριολεκτικά για τους Αγώνες, αναμορφώνοντας τις υποδομές της με μία εντυπωσιακή σειρά νέων αρχιτεκτονικών κατασκευών με καταρράκτες και στο Μονζουΐκ, τον επιβλητικό λόφο που κοιτά το λιμάνι και φιλοξένησε τις κυριότερα αθλητικά αγωνίσματα της Ολυμπιάδας. Πολλοί έβαλαν την υπογραφή τους στα έργα, αλλά ο Σαντιάγο Καλατράβα ήταν εκείνος που σχεδίασε των Πύργο των Τηλεπικοινωνιών που αντιπροσωπεύει τον αθλητή που μεταφέρει την ολυμπιακή δάδα».
3. «Η φωλιά του Πουλιού» Εθνικό Στάδιο και Κολυμβητήριο του Πεκίνου (2008)
«Ισως καμία άλλη ολυμπιακή εγκατάσταση δεν είναι τόσο γνώριμη παγκοσμίως, όσο η Φωλιά του Πουλιού. Σχεδιασμένο από τους Ελβετούς αρχιτέκτονες Herzog & de Meuron σε συνεργασία με τον γνωστό αντιφρονούντα Κινέζο καλλιτέχνη Άι Γουέι Γουέι, για τους Ολυμπιακούς του 2008, διαθέτει δοκάρια που τυλίγουν το εξωτερικό μέρος, παρέχοντας τόσο δομή όσο και εξωτερική εμφάνιση στο οβάλ σχήματος στάδιο. Το υψηλής τεχνολογίας πλαστικό χρησιμοποιήθηκε επίσης για το εθνικό κολυμβητήριο δίνοντας στην όψη μία αίσθηση από φυσαλίδες νερού».
4. Ολυμπιακό Στάδιο Βερολίνου (1936)
«Οι Ολυμπιακοί Αγώνες εκείνης της χρονιάς ήταν επί Χίτλερ και τότε που ο αφροαμερικανός Τζέσε Όυενς κέρδισε τέσσερα χρυσά μετάλλια. Το ολυμπιακό στάδιο του Βερολίνου σχεδίασε ο Βέρνερ Μάρχ με την αυστηρή αρχιτεκτονική της ναζιστικής εποχής. Μίααπό τις λίγες μεγάλες κατασκευές που διασώθηκαν από τον Πόλεμο εξακολουθεί να φιλοξενεί αθλητικά γεγονότα, με πιο αξιοσημείωτο το δραματικό τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2006.
5. Πύργοι του σκι στο Ολυμπιακό Πάρκο Καναδά, Κάλγκαρι (1988)
«Ήταν οι Χειμερινοί Ολυμπιακού του 1988 όταν ο Ιπτάμενος Φινλανδός, Matti Nykänen κέρδισε τρία χρυσά μετάλλια στο άλμα και η το ολυμπιακό πάρκο έγινε από τότε δημοφιλές θέρετρο σκι».
6. Ολυμπιακό Στάδιο και Πύργος, Ελσίνκι (1952)
«Αν και η Φινλανδία φιλοξενεί χειμερινά σπορ, διοργάνωσε τους καλοκαιρινούς Ολυμπιακούς το 1952. Το Ολυμπιακό Στάδιο του Ελσίνκι με τον πύργο του είχε σχεδιαστεί δεκαετίες νωρίτερα από τους αρχιτέκτονες Yrjö Lindegren και Toivo Jäntti και ολοκληρώθηκε το 1938. Μία τεράστια εγκατάσταση με χωρητικότητα 70.000 θέσεων»
7. Δίδυμοι Πύργοι του Παλιού Γουέμπλεϊ, Λονδίνο (1948)
Το Λονδίνο ήταν μία από τις πρώτες πόλεις που φιλοξένησαν σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες, το 1908. 40 χρόνια αργότερα ξαναδιοργάνωσε Ολυμπιάδα εντός και γύρω από το Στάδιο Γουέμπλεϊ. Σχεδιασμένο τόσο ως μνημείο, όσο και ως λειτουργικό γήπεδο, διαθέτει δύο λευκούς πύργους. Αργότερα, ο γνωστός ως «ναός του ποδοσφαίρου» από τους ποδοσφαιρόφιλους, το στάδιο και οι διάσημοι πύργοι του γκρεμίστηκαν ανοίγοντας το δρόμο για μία νέα κατασκευή».
8. Aquatics Centre, Λονδίνο (2012)
Εμπνευσμένο από τη ρευστή γεωμετρία του νερού σε κίνηση το σχεδιασμένο από την Zaha Hadid’s Aquatics Centre του Λονδίνου διαθέτη μία εντυπωσιακή κυματιστή στέγη. Η Hadid θα χρησιμοποιήσει την εμπειρία της από το Ολυμπιακό Στάδιο του Λονδίνου για να σχεδιάσει μία μεγαλύτερη εγκατάσταση: το Νέο Εθνικό Στάδιο της Ιαπωνίας, 80.000 θέσεων, για τους Ολυμπιακούς Αγώνες που θα διοργανώσει το Τόκιο το 2020.
9. Memorial Coliseum, Λος Άντζελες (1932 και 1984)
Κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης στα τέλη της δεκαετίας του 1970, το Λος Άντζελες χρησιμοποίησε υπάρχουσες εγκαταστάσεις για κερδίσει τη διοργάνωση των Ολυμπιακών του 1984, το γνωστό Memorial Coliseum. Το σχέδιο ανήκει στους Τζον και Ντόναλντ Πάρκινσον (πατέρας και γιος) και χτίστηκε το 1923. Είναι το μοναδικό στάδιο στον κόσμο που φιλοξένησε δύο Ολυμπιάδες, δύο Super Bowl και ένα World Series (1959).
10. Ολυμπιακό Στάδιο Μεξικού (1968)
Η Πόλη του Μεξικού θεωρήθηκε μία αμφιλεγόμενη επιλογή για τη διοργάωνση των Αγώνων του 1968, λόγω του μεγάλου του υψομέτρου. Ωστόσο ο λεπτός αέρας αποδείχθηκε πλεονεκτικός για κάποια αγωνίσματα όπως τα σπριντ, τα άλματα και οι ρίψεις. Οι αρχιτέκτονες Augusto Pérez Palacios, Raúl Salinas, και Jorge Bravo υιοθέτησαν ένα σύστημα κατασκευής βασισμένο στις κατασκευές από ντόπια ηφαιστειακή πέτρα, η οποία περιβάλλει το εξωτερικό του κτιρίου, ενώ σε μία πλευρά του υπάρχει τοιχογραφία του Ντιέγκο Ριβέρα.
Τη 18άδα συμπληρώνουν το Ολυμπιακό στάδιο Μόντρεαλ, (1976), το Ολυμπιακό Πάρκο Μονάχου, (1972), Ολυμπιακό στάδιο και Ολυμπιακό Πάρκο Σεούλ (1988), Ολυμπιακό Στάδιο Σίδνεϊ (2000), Yoyogi National Gymnasium, Τόκιο (1964), Ολυμπιακή Αψίδα, Τορίνο (2006) και Στάδιο Λουζνίκι, Μόσχα (1980).
