PLUS
Σκληρές κατηγορίες κατά της Λένας Διβάνη εξαπέλυσε ο Παναγιώτης Χατζηστεφάνου, ο οποίος απαντώντας στο άρθρο της στο οποίο υποστηρίζει πως δεν ήξερε για τον θάνατο του 19χρονου όταν τον χαρακτήρισε τζαμπατζή, την αποκαλεί «κρατικοδίαιτη και κομματικοποιημένη μετριότητα, μικρονοΪκή», ενώ παράλληλα την κατηγορεί για καθωσπρεπισμό και εξουσιολαγνεία.
Ο κ. Χατζηστεφάνου, σε ανάρτηση του στο facebook κατακεραυνώνει την Λένα Διβάνη αλλά και όσους την υπερασπίστηκαν, κατηγορώντας την κ. Διβάνη ότι είναι προσκολλημένη «σε κυκλώματα που την ανταμείβουν με πλάγιους τρόπους», ενώ στις δηλώσεις της περί «νούμερων που έβγαιναν σε σε τηλεριάλιτι και τώρα κατακεραυνώνουν το σύμπαν», απαντά πως «είναι εμφανές ότι αδυνατείς να αντιληφθείς το εκτόπισμα του αλησμόνητου έργου τέχνης που έφτιαξα με υλικό την τηλεόραση, τον εαυτό μου και τις κοινωνικές/πολιτικές/καλλιτεχνικές σημασίες που φέρει ένα ρηάλιτυ σόου».
Η οργισμένη ανάρτηση του Παναγιώτη Χατζηστεφάνου:
Επιμένεις. Και επειδή επιμένεις, θα επιμείνω και εγώ. Ας ξεκινήσουμε με την ουσία, και επί προσωπικού, μιας και με προκαλείς θρασύδειλα και έμμεσα, θα σου απαντήσω στο τέλος.
1. Λες: “(άλλωστε κανείς δεν ήξερε πώς ακριβώς την έκανε τη δουλειά του ο ελεγκτής του δράματος, αν ήταν βίαιος ή υβριστικός, ακόμα και τώρα που γράφω δεν έχουμε πλήρη ενημέρωση)”
Aπαντώ: Mόνο εσύ δεν έχεις πλήρη ενημέρωση “ακόμα και τώρα”, όλη η Ελλάδα έχει διαβάσει την ιατροδικαστική εξέταση που μιλάει περί μωλωπισμού και εκχυμώσεων και έχει δει τα βίντεο όπου αυτόπτες μάρτυρες πιστοποιούν πως υπήρξε βίαιος διαπληκτισμός και συμπλοκή.
2. Λες: “Τα παιδιά των ελεγκτών όμως δεν είναι παιδιά; Γιατί να βλέπουν στα σόσιαλ μίντια τον πατέρα τους ναζί και δολοφόνο;”
Απαντώ: Eπειδή ενεπλάκη βίαια με έναν νεαρό και τον οδήγησε με τις πράξεις του στον θάνατο, υπηρετώντας μια ξεκάθαρα Ναζιστική κυβέρνηση που ψήνει ζωντανούς ανθρώπους μέσα σε κοντέηνερ που βράζουν στους 50 βαθμούς υπό σκιαν ενώ κρατώνται χωρίς καμία κατηγορία σε στρατόπεδα συγκέντρωσης.
3. Λες “Γιατί με καταριούνται; Γιατί έγραψα ότι δεν μπορεί να καταριόμαστε όλους τους ελεγκτές επειδή κάνουν τη δουλειά τους;”
Απαντώ: Eπειδή σπεύδεις να πάρεις το μέρος των εκτελεστών εξουσίας, αδιαφορώντας για τις συνέπειες των πράξεων τους. Μορφωμένη είσαι, σκέψου τι σημαίνει και τι συμβολίζει αυτό σε καιρούς Ναζισμού.
4. Λες ” Με ρωτούσαν πόσα έπαιρνα από το ΔΣ της ΕΡΤ και του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου ενώ όλοι ξέρουν ότι είναι άμισθες θέσεις. Ποτέ δεν πήρα ούτε ένα ευρώ από πουθενά.”
Απαντώ: Παραλείπεις τεχνηέντως το ότι η αμοιβή από μια τέτοια θέση είναι πρωτίστως η προσκόλληση και εξυπηρέτηση σε κυκλώματα που σε ανταμοίβουν με πλάγιους τρόπους – πρόσβαση, κύρος, δικτύωση.
5. Λες ” Λέξη δεν είπα για το παιδί.”
Απαντώ: Toν χαρακτήρισες τζαμπατζή και επ’αυτού του χαρακτηρισμού ανέπτυξες την αποκρουστικά επιλεκτική σου λογική περί νομιμότητας. Της νομιμότητας που διώκει άνεργους έφηβους μέχρι θανάτου επειδή δεν έχουν ένα εισιτήριο ενώ κλείνει το μάτι σε Μελισσανίδηδες, Βενιζέλους, και όλο τον υπόλοιπο εγκληματικό συρφετός της καθεστηκύιας τάξης που εκπροσωπείς.
6. Λες “εναντίον όλων των διανοούμενων, των καθηγητών, όλων…”
Απαντώ: Δεν έχεις κανένα δικαίωμα εσύ και το παρεάκι σου να σφετερίζεσαι την έννοια της διανόησης. Ούτε “όλοι” είστε, ούτε καν λαμπροί στοχαστές και λόγιοι όπως θα θέλατε να πείσετε το κοινό. Είστε κρατικοδίαιτες και κομματικοποιημένες μετριότητες, παντελώς ανύπαρκτες άνευ της υποστήριξης συγκεκριμένων πολιτικών χώρων και συναφειών.
Και επί προσωπικού, λες – “τα νούμερα που έβγαιναν σε τηλεριάλιτι και τώρα κατακεραυνώνουν το σύμπαν”.
Απαντώ: Είναι εμφανές ότι αδυνατείς να αντιληφθείς το εκτόπισμα του αλησμόνητου έργου τέχνης που έφτιαξα με υλικό την τηλεόραση, τον εαυτό μου και τις κοινωνικές/πολιτικές/καλλιτεχνικές σημασίες που φέρει ένα ρηάλιτυ σόου.
Αυτή η αναπηρία της αντίληψης σου είναι απόδειξη ότι το αξιακό σου σύμπαν στερείται κάθε επαφής με την ουσία του πολιτισμού και περιορίζεται αποκλειστικά γύρω από τον καθωσπρεπισμό, την αρχομανία και την εξουσιολαγνεία των διορισμών που σέρνεις ξοπίσω σου ως άλλοθι κύρους. Είσαι πολύ μικρονοϊκή για να μιλάς περί γραμμάτων και τεχνών. Μισό δευτερόλεπτο δικού μου δημόσιου παραληρήματος ξεπερνάει σε πολιτισμική σημασία δέκα καριέρες σε κομματικές παράγκες όπως είναι το πανεπιστήμιο που υπηρετείς.
Και που’σαι – εγώ δεν χρειάστηκε ποτέ να επικαλεστώ την αγάπη ενός σπασίκλα που με γλύφει για να ελπίσω στο μέλλον.
