Χωρίς λόγο, αλλά με πολλές αιτίες…

Από την Αλεξάνδρα Χριστίνα Ιωάννου

Εκλογές σήμερα το πρωί… Σε μερικές ώρες… Και ως συνήθως δεν μπορώ να κοιμηθώ.

1ον, από σκέψεις. Και όχι δεν αναφέρομαι σε πολιτικές σκέψεις, αφού αυτές τις εξαντλήσαμε πλέον… Ένεκα και του επαγγέλματος, αυτός ο μήνας κύλησε με πολλή πολιτική, αν και για να μην λέω ψέματα, πάντα με ενδίεφερε, πάντα διαβάζω και διάβαζα και προσπαθώ μαγαλώνοντας να έχω μία όσο πιο ολοκληρωμένη άποψη μπορώ. Οι σκέψεις λοιπόν είναι επίμονες και διάφορες. Βασικά ξέρω το λόγο. Κουράζω πολύ και συνεχώς το μυαλό μου. Κάποιοι γιατροί λένε πως ο εγκέφαλος σαν όργανο δεν κουράζεται. Ίσως. Δεν το έχω ψάξει για να μπορώ να εκφέρω άποψη. Αλλά κουράζεται σίγουρα ο οργανισμός. Γιατί επηρεάζεται η ψυχολογία, το ορμονολογικό, το βιολογικό ρολόι και κάπου εκεί θέλεις να πεις στον εαυτό σου, ε σταμάτα πλέον, χαλάρωσε, αγκάλιασε το τίποτα κυριολεκτικά, μην βομβαρδίζεις τον εαυτό σου με σκέψεις, μην είσαι τελειομανής, μην αγχώνεσαι από τώρα σε ποιό σχολείο θα πάει μεγαλώνοντας ο υιός, μην έχεις απαιτήσεις από τον εαυτό σου, φαντάσου διακοπές, άσε πίσω ότι σε πείραξε και κοίτα μπροστά με αισιοδοξία. Δόξα το Θεό να λες, έχεις έτσι και αλλιώς την τάση να ζεις μια έντονη ζωή, προσπάθησε αυτό το έντονο να το μετατρέψεις σε κάτι πολύ ωφέλιμο για εσένα. Που σημαίνει πως προσπάθησε να κάνεις σωστές επιλογές και να αποστασιοποιηθείς από ανθρώπους και γεγονότα που σε φθείρουν. Γιατί έχεις παραφουσκώσει από αυτά και όχι τίποτα άλλο, σε επηρεάζει από το να μπορείς να χαρείς το πιο μεγάλο δώρο που έχεις. Το παιδί σου.

2ον. Καταρχάς να πώ σε αυτό το σημείο ένα μεγάλο respect σε όλες τις μανούλες του κόσμου. Δεν θα το εξηγήσω τώρα και ούτε περιθωριοποιώ τη σημασία του πατέρα, αλλά πραγματικά, αν είναι ειδικά χαρακτήρες (σαν την υπογράφουσα το άρθρο) έντονοι, με στόχους και θέλουν τα καλύτερα για τους ανθρώπους δίπλα τους και για το/τα παιδιά τους (που μακάρι Θεέ μου να μπορέσω να έχω άλλα 4 που λέει ο λόγος), είναι πραγματικά απορίας άξιο πώς καταφέρνουν να ισορροπούν και να αποδίδουν. Οι γυναίκες γενικά (και αυτό δεν είναι αιχμή για το ανδρικό φύλο), πραγματικά έχουν προμοδοτηθεί από τη φύση, με αυξημένες ενέργειες και αντοχή, δεν γίνεται αλλιώς. Οπότε, σαν συνέχεια του πρώτου αποσπάσματος, ξεκινάμε απομακρύνοντας τις αρνητικές σκέψεις, για τις οποίες δεν φταις απαραίτητα εσύ, αλλά τα άτομα που έχεις γύρω σου, ή το γεγονός πως έχεις μάθει να ικανοποιείς πρώτα τους άλλους. Λάθος. Και εν πάσει περιπτώσει επειδή κάθε περίπτωση είναι μοναδική, εγώ σε αυτή τη φάση (πρέπει) να πω ΣΤΟΠ. Κάθε ανθός ανθίζει και ξεκινάει από την αρχή, αλλά αν δεν υπάρχει και κάποιος να σε προσέχει, βρες μηχανισμούς αυτοπροστασίας και πού θα πάει, αν είναι, κάτι θα αλλάξει.

3ον. Χαμογέλα, κάνε τις απαραίτητες θυσίες (κυρίως για τα παιδιά σου θα πω εγώ), ή αυτά που ο κάθε ένας από εμάς θεωρεί ως τόσο σημαντικά και ανασύνταξε τις δυνάμεις σου. Και σε αυτό το σημείο να πω κάτι που ίσως πολλές μητέρες θα καταλάβουν. Δεν είναι κακό και ενοχικό να θες να περάσεις λίγο χρόνο μόνη σου, ακόμη και αν νιώθεις πως μακριά το μικρό σου δεν θα είναι ‘προστατευμένο’. Όχι, είναι και απαραίτητο μην πω κιόλας. Και φυσικά όπως εξυπηρετεί τον οποιονδήποτε. Αν η επιλογή είναι με το ταίρι, καλώς. Αν η ανάγκη είναι με φίλες, επίσης. Αν πάλι μόνη (!!!!) μια χαρά θα πω εγώ.

4ον. Μίλησα για φιλία πιο πάνω. Ναι. Ίσως από τα πιο σημαντικά πράγματα στον κόσμο μετά την υγεία. Αλλά με τα χρόνια, ακόμα και αυτό θέλει ένα ξεσκαρτάρισμα. Γιατί οι φίλοι (κατά τη γνώμη μου) είναι συγκεκριμένοι. Οι γνωστοί μπορεί να είναι ένας πιο διευρυμένος κύκλος. Χρήσιμος επίσης. Αλλά σε ότι αφορά μία φιλία, ισχύει ότι και σε μία ερωτική σχέση, αν πρέπει συνεχώς να αιτιολογείσαι ή νιώθεις κενή, ή πως δεν είσαι έστω στις πολύ δύσκολες στιγμές για λίγο προτεραιότητα (γιατί όλοι έχουν τη ζωή τους και τα τρεξίματά τους η αλήθεια είναι, δεν είμαστε στο σχολείο πλέον), κάτι ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΚΑΛΑ. Μάλλον πρέπει να σκεφτείς τις επιλογές σου και αν παίρνεις αυτό που δίνεις, έδωσες ή σου αξίζει.

Τώρα αναφορικά με το τι αξίζει κανείς, το αφήνω στη διακριτική σας (μας) ευχέρεια. Πάντως αυτό που είπε o Humphrey πιο πάνω, είναι αλήθεια. Είναι δώρο η φιλία. Όπως και ο έρωτας. Και τα δώρα τι σε κάνουν? Συνήθως, χαρούμενη, συγκιμένη για τους σωστούς λόγους. Ευλογημένη, ευτυχισμένη, πλήρης. Ότι δεν λοιπόν… Μάλλον δεν πάει. (By the way και δεν είναι διαφήμιση, τι μαγική εφαρμογή είναι το Spotify). Ναι σχεδόν πάντα ακούω μουσική όταν γράφω, οδηγώ, διαβάζω, χορεύω με το γιο μου (λογικό), γενικά λατρεύω τη μουσική. Και το χορό. Μου λείπει πολύ ο χορός. Και η ιστιοπλοϊα. Αν παντρέψεις καλοκαίρι, μουσική, θάλασσα, μυρωδιά καρύδας και τώρα πια και μια μαγική φατσούλα, βγαίνω εγώ.

5. Και τώρα κάπως ευωδίασε η ψυχή μου. Ναι είναι πολύ ωραίο να σκέφτεσαι αυτά που αγαπάς. Να πω λοιπόν, πως αγαπώ το καλοκαίρι, τις παραλίες, τα νησιά μας, τα παιδιά, το χρώμα της μέντας, το χρυσό το πορτοκαλί, τα φορέματα, το άρωμα ταλκ, τα μακριά ξανθά μαλλιά, τα έντονα κοσμήματα, ειδικά σκουλαρίκια (αλλά όχι όλα μαζί plz) και τα παπούτσια. ΛΕΩΝ παιδί μου. Δεν ξέρω, αυτοί που ασχολούνται το λένε. Α και την ορχηστρική μουσική. (Και την πιο νέα της μορφή , 2 cellos πχ). Και τους άντρες με λίγα γένια. Ερωτεύσιμοι. 

6ον. ΑΧΑ. Έρωτας. Τι ωραίο συναίσθημα είναι αυτό. Και πόσο δημιουργικό. Και ειδικά σε μια υγιή σχέση, δημιουργεί ένα μαγικό σύμπαν. Που για κάποιον λόγο, αν εξαιρέσεις τις μοναδικές στιγμές των Χριστουγέννων που τις αγαπώ, πάλι σε καλοκαίρι με παραπέμπουν. Τι πράγμα είναι αυτό. Νομίζω πως τελικά (μετά το γιο μου), ο μεγάλος μου έρωτας είναι το καλοκαίρι. Δεν αλλάζω παιδί μου. Αλλά αφού με κάνει χαρούμενη, γιατί να το αλλάξω? Ένα σημαντικό μάθημα λοιπόν, πατήστε το pause (κάποιοι ίσως και το delete, αλλά προσοχή γιατί δεν έχουν iCloud οι άνθρωποι) – που σημαίνει πριν ενεργήσετε, αφουγκραστείτε τον εαυτό σας καλά, πάρτε τις αποφάσεις σας, φερθείτε στους άλλους όπως θα θέλατε να σας φέρονται, με σεβασμό και για τους υπόλοιπους, αν το ταξίδι (έτυχε ή πρέπει) να σταματήσει εδώ, απομακρυνθείτε. Αποφύγετε την τοξικότητα. Βέβαια, αν είναι να τα μαζέψετε όλα μέσα σας, ξεσπάστε. Και συνεχίστε με την ωριμότητα που σας έδωσε το παρελθόν και ζωγραφίστε ένα όμορφο τώρα και φανταστείτε το να μεγενθύνεται αύριο!

7ον. Διακοπές. Οπωσδήποτε και με όποιον τρόπο επιτρέπει η καθημερινότητα καθενός. Οι μικρές αποδράσεις μερικές φορές είναι πολύ πιο σημαντικές από ένα μεγάλο διάστημα αποχής. Καθαρίστε το μυαλό σας, χαλαρώστε, διασκεδάστε, διαβάστε, κάντε αυτό που σας ευχαριστεί για λίγο, περιποιηθείτε ουσιαστικά τον εαυτό σας. Έχει σημασία και είναι σωτήριο για την υγεία μας. Τώρα για τους εργασιομανείς, ναι ισχύει και για εσάς (εμάς). Ναι ισχύει. Ξανά, ναι ισχύει.

8ον. Και επειδή κάπου εδώ επιβεβαιώνω αυτό που μου έχω αφιερώσει (άσχετα αν το 24ωρο είναι λίγο πολλές φορές), I’m a daydreamer and a nightthinker – nightworker θα έλεγα.

Αυτό το άρθρο, εξελίχθηκε σε μια προσωπική μικροεξομολόγηση και εγχειρίδιο οδηγών για καλύτερες μέρες. Υπόσχομαι να, χαμογελάω κάθε μέρα, να αρχίσω να χορεύω ξανά (πάντα όμως και με το γιο μου), να λατρεύω τη στιγμή και να είμαι ανοιχτή σε κάθε τι θετικό και όμορφο, σε όποια μορφή και αν είναι αυτό. Και να κάνω όσο το δυνατόν περισσότερα μπάνια μπορώ φέτος. Και αν μπορέσω, εκεί που θέλω (και πρέπει) πολύ να πάω… Να προσέχω πραγματικά τον εαυτό μου και να προσέχω στις επιλογές μου. Υπόσχομαι να νιώσω καλοκαίρι μέσα μου.

Κατά τα άλλα, επειδή η ζωή είναι ωραία και όπως είπαμε στα 30something γιατί ωριμάζουμε πλέον (με τη θετική έννοια), καλό είναι να αποφασίζουμε για αυτά που μπορούμε και αυτούς που μας περιβάλλουν, μην ξεχάσετε να ψηφίσετε σήμερα.

Αυτά και φιλάκια πολλά, με πολλή αγάπη και σας εύχομαι να έχετε πολλή λάμψη και καλοκαίρι μέσα σας …διαρκείας.