Χρήσιμες συμβουλές προς «ναυτιλλομένους» με παιδιά

28/08/2024

Ανάγνωση: λιγότερο από 1 λεπτά

Το καλοκαίρι του 2024 θα μείνει στην Ιστορία ως το θερμότερο όλων των ετών από τότε που άρχισαν οι καταγραφές της θερμοκρασίας, με τον μήνα Αύγουστο να ανακηρύσσεται ο πιο ζεστός. Η εξελισσόμενη κλιματική αλλαγή, η επίδραση που έχουν οι πυρκαγιές στο μικροκλίμα των περιοχών και τα ακραία καιρικά φαινόμενα δημιουργούν νέους όρους και φέρνουν προς το αποκαλόκαιρο απότομες μεταπτώσεις της θερμοκρασίας και ξαφνικά, επικίνδυνα μπουρίνια.

Της ΑΛΕΞΙΑΣ ΣΒΩΛΟΥ

Πώς θα προστατευθούμε από τα καλοκαιρινά μπουρίνια και θα γλιτώσουμε από απρόοπτα στις οικογενειακές εξορμήσεις

Όταν βρισκόμαστε σε ένα θέρετρο καλοκαιρινών διακοπών, σε μια παραλία, κάποια λίμνη, ποτάμι ή στα όμορφα κάστρα των Κυκλάδων και των Δωδεκανήσων στην κορυφή ενός βουνού, οι κίνδυνοι είναι περισσότεροι από ό,τι στο κέντρο μιας πόλης αν ξεσπάσει καταιγίδα και υπάρχουν κεραυνοί.

Στη θάλασσα

Αν βρισκόμαστε στην παραλία ή μέσα στη θάλασσα την ώρα που ξεσπάσει μια καταιγίδα, βγαίνουμε αμέσως και αναζητάμε καταφύγιο σε κτιριακές εγκαταστάσεις -όχι κάτω από δέντρα- και βγάζουμε από πάνω μας οτιδήποτε μεταλλικό φοράμε, κόσμημα, αλυσίδα, ρολόι, σκουλαρίκια. Σε αυτή τη σπάνια περίπτωση που μπορεί ο κεραυνός να χτυπήσει κοντά μας, δεν πρέπει να φοράμε τίποτε από μέταλλο.
Τα μπουρίνια μπορεί να συνοδεύονται από φουσκοθαλασσιά ή μεγάλα κύματα ξαφνικά σε μια παραλία, τα οποία προσελκύουν τα παιδιά για παιχνίδια όπως το μέλι τις μέλισσες! Κρατάμε μακριά από τη θάλασσα και το νερό τα παιδιά μας σε αυτές τις περιπτώσεις και τους εξηγούμε ότι δεν παίζουμε ποτέ στη θάλασσα όταν έρχεται καταιγίδα, όπως επίσης ότι δεν παραμένουμε στην παραλία ή μέσα στο νερό (θάλασσα ή πισίνα) αν αρχίσει να βρέχει και πέφτουν κεραυνοί. Και βέβαια δεν βουτάμε στο νερό από βράχια όταν υπάρχει κύμα που δεν μας αφήνει να δούμε καθαρά τι είδους βυθός βρίσκεται από κάτω.

Αν έχουμε πάει κάπου με ένα βαρκάκι, επειδή η θάλασσα μπορεί να γίνει απότομα φουρτουνιασμένη και επικίνδυνη, δεν ξεκινάμε να επιστρέψουμε πίσω προτού κοπάσουν τα φαινόμενα, γιατί υπάρχει κίνδυνος να μας βρει καθ’ οδόν η επιδείνωση των καιρικών συνθηκών, ενώ ελλοχεύει πάντα και ο κίνδυνος των κεραυνών.

Φωτιά

Επίσης, οι κεραυνοί ενέχουν και κίνδυνο πυρκαγιάς καθώς η γη και η βλάστηση είναι ιδιαίτερα ξερές μετά τις παρατεταμένες υψηλές θερμοκρασίες και την ανομβρία των προηγούμενων μηνών. Στους Φούρνους Κορσεών πριν από λίγες ημέρες ξέσπασε φωτιά στο Καμάρι και στο Μπαλί, κατέκαψε περισσότερα από 3.000 στρέμματα στο νησί και κάηκαν τα ζώα από ένα κοπάδι που εγκλωβίστηκε στη φωτιά. Οι πυροσβέστες που βρέθηκαν στο νησί από την Ικαρία και τη Σάμο για να βοηθήσουν τις ντόπιες δυνάμεις, μαζί με τους δασοκομάντος και τους ειδικούς από τον ΔΕΔΔΗΕ και τη ΔΕΗ που ήρθαν για να αλλάξουν οκτώ κολόνες ηλεκτροδότησης, μας εξήγησαν πως η φωτιά προκλήθηκε από τα καλώδια υψηλής τάσης πάνω στα οποία συσσωρεύονται σκόνη, χώμα, υγρασία και αλάτι από τον θαλασσινό αέρα. Όλα αυτά κατά διάρκεια του χρόνου δημιουργούν κάποια μικροσφαιρίδια -σαν μπάλες σκόνης-, τα οποία παραμένουν κολλημένα στα καλώδια υψηλής τάσης και μπορούν να τιναχτούν ανάβοντας φωτιά αν πέσουν σε ξερή βλάστηση.
Επιπλέον ο ίδιος ο κεραυνός, αν χτυπήσει σε ξερή βλάστηση, μπορεί να προκαλέσει πυρκαγιά. Είμαστε λοιπόν προσεκτικοί και αν δούμε οπουδήποτε καπνό ειδοποιούμε αμέσως τις αρμόδιες Αρχές, την Πυροσβεστική, την Αστυνομία και τον Δήμο.

Κροτίδες

Τώρα, στον απόηχο των πανηγυριών του Δεκαπενταύγουστου, πολλοί έφηβοι αλλά και μικρότερα παιδιά και οπωσδήποτε πολλοί ενήλικοι έχουν ακόμη στην κατοχή τους κροτίδες («σκορδάκια»), δυναμιτάκια και πυροτεχνήματα που ενδέχεται να περίσσεψαν. Όλα αυτά στα χέρια των παιδιών μπορεί να γίνουν θανάσιμα παιχνίδια, τα οποία μπορούν και να σκοτώσουν και να ακρωτηριάσουν ή να τυφλώσουν τον αδαή χρήστη τους. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει παιδιά και έφηβοι να παίζουν με τέτοιου είδους αντικείμενα, τα οποία προορίζονται αποκλειστικά για ενηλίκους και μάλιστα για «διαβασμένους» ενηλίκους που ξέρουν πώς να τα ρίξουν και να τα χρησιμοποιήσουν.

Δομές Υγείας

Στο σημείο αυτό δεν θα πρέπει ποτέ να ξεχνάμε ότι τα μικρά νησιά έχουν «σπαρτιάτικες» δομές Υγείας, εξοπλισμένες μόνο με τα βασικά. Δεν υπάρχουν ακτινολογικά μηχανήματα ώστε να διαγνωστεί ένα κάταγμα και αν συμβεί κάποιο σοβαρό περιστατικό θα χρειαστεί διακομιδή με ελικόπτερο ή να φύγει ο ασθενής ή ο τραυματίας με πλοίο για άλλο νησί, κι όλα αυτά συνθέτουν μια πολύ μεγάλη ταλαιπωρία που κανένας άνθρωπος δεν επιθυμεί να ζήσει στις διακοπές του.

Τα μάτια μας στους μικρούς ταραξίες!

Το παιχνίδι σε καμία ηλικιακή φάση δεν είναι χωρίς όρια, γιατί τότε γίνεται ανεύθυνο. Είναι υποχρέωση των γονιών να βάζουν τα όρια και τους κανόνες, να είναι πάντα κοντά στα παιδιά τους και όταν μιλάμε για νήπια και παιδιά κάτω των 10 ετών στα νησιά και στις θάλασσες, δεν πρέπει να τα αφήνουν ούτε στιγμή από τα μάτια τους.

Οι διακοπές είναι συνώνυμες με τη χαλάρωση, τη διασκέδαση και την αίσθηση της ελευθερίας, κι άλλωστε ως όρος το ουσιαστικό «διακοπές» προέρχεται από το ρήμα «διακόπτω», δηλαδή αντιπροσωπεύουν τη διακοπή της ρουτίνας. Οι διακοπές έχουν ελευθερία, όμως δεν συνεπάγονται απεριόριστη ελευθερία, γιατί τα παιδιά δεν μπορούν να αντιληφθούν τον κίνδυνο, ενώ οι έφηβοι και οι νεαροί ενήλικοι έως 20-25 ετών νιώθουν μεν τον κίνδυνο, προσελκύονται από αυτόν και επιπλέον νιώθουν άτρωτοι και αθάνατοι.

Για να είναι τα παιδιά μας ασφαλή κάθε ημέρα της ζωής τους θα πρέπει να γνωρίζουμε πού βρίσκονται, με ποιους παίζουν και ποια είναι η ρουτίνα της ψυχαγωγίας, ώστε να ξέρουμε ότι δεν επιλέγουν επικίνδυνες δραστηριότητες.

Επειδή είναι πολύ συχνό το φαινόμενο να βλέπουμε παιδιά ηλικίας 5 έως και 7 ετών και άνω ουσιαστικά να παίζουν μόνα τους, χωρίς την επίβλεψη ενηλίκου στους τουριστικούς προορισμούς και ιδίως στα μικρά νησιά που διαθέτουν έναν ή δύο οικισμούς, μια κεντρική πλατεία και όλα τα ταβερνάκια και τα μπαρ γύρω από το λιμάνι, θα πρέπει να ξέρουμε ότι αυτή η αίσθηση της οικειότητας είναι καλοδεχούμενη και μοναδική για τους ανθρώπους των πόλεων, αλλά κρύβει κινδύνους.

Οφείλουμε να ακολουθούμε τα παιδιά μας σε αυτές τις δραστηριότητες, να γνωρίζουμε με ποιους παίζουν μαζί, να βεβαιωθούμε ότι δεν θα προβεί κάποιος σε πράξεις μπούλινγκ, ούτε ότι θα τους περάσει από το μυαλό η ιδέα να κάνουν αυτοσχέδιο παρκούρ στα χαμηλά σπιτάκια.

Οι γονείς οφείλουν να είναι υποψιασμένοι ότι ειδικά σε τέτοιου είδους παρεΐστικες κοινωνίες είναι πολύ πιθανό κάποιος να έχει την… ιδέα ενός διαγωνισμού τύπου challenge – ποιος θα πηδήξει από τον πιο ψηλό βράχο, ποιος θα πέσει στο λιμάνι με τα ρούχα, ποιος θα κολυμπήσει ανάμεσα στις σημαδούρες και διάφορα άλλα που μπορεί να οδηγήσουν σε τραγωδία.

Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι στη Δονούσα, τη Σχοινούσα και τη Σίκινο πολλές φορές όταν το πλοίο της γραμμής απομακρύνεται από τον ντόκο και οι μηχανές του ανακατεύουν το νερό και η θάλασσα αφρίζει, παιδιά και τουρίστες παίρνουν φόρα και βουτούν από τον κεντρικό ντόκο στο νερό για να διασκεδάσουν μέσα στα κύματα. Τέτοιου είδους έθιμα πλέον -γιατί έχουν πραγματικά εθιμοτυπικό χαρακτήρα- υπάρχουν στα μικρά νησιά, οπότε θα πρέπει πάντα να παραμένουμε κοντά στα παιδιά μας, γιατί αν τα ντόπια πιτσιρίκια είναι κάπως εξοικειωμένα με τέτοιου είδους πρακτικές, μπορεί να συμπαρασύρουν όλη την παρέα των μικρών σε τέτοια άκρως επικίνδυνα «παιχνίδια».

Επίσης, φέτος είδαμε δυστυχώς επανειλημμένως μέσα στον Αύγουστο να χάνονται ανθρώπινες ζωές από τη μη τήρηση κανονισμών ασφαλείας και κακές πρακτικές ενηλίκων σε εγκαταστάσεις ψυχαγωγίας. Μετά τον πνιγμό της οκτάχρονης στην κατασκήνωση της Χαλκιδικής, όπου τελικά ανακλήθηκε η άδεια λειτουργίας της, είχαμε τον θάνατο του 19χρονου που εκτοξεύθηκε από σπασμένο κάθισμα σε κινούμενο παιχνίδι λούνα παρκ, μια τραγωδία που συνοδεύτηκε από απαράδεκτη συμπεριφορά των ιθυνόντων! Το κράτος μας, δυστυχώς, δεν έχει προληπτικούς μηχανισμούς για να προλαμβάνει τέτοιου είδους καταστάσεις και, όπως έχει φανεί δυστυχώς τα τελευταία χρόνια, μαθαίνουμε μόνο μέσα από τα λάθη μας. Το πάθημα δηλαδή δεν γίνεται μάθημα, απλώς φτιάχνει για λίγο η κατάσταση – αν το πάθημα όμως είναι πολύ βαρύ, τότε ισοδυναμεί με τραγωδία.