Ο Κύπριος πρώην επίτροπος στην ΕΕ Χρήστος Στυλιανίδης είναι από την Παρασκευή ο νέος υπουργός Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας, με υφυπουργό τον πρώην αρχηγό ΓΕΑ Ευάγγελο Τουρνά, ο οποίος ορίστηκε να αναλάβει το επιχειρησιακό σκέλος του υπουργείου.
Tου ΝΙΚΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΑ∆Η
Ο Χρήστος Στυλιανίδης, ο οποίος δημιούργησε το rescEU, το σημαντικότερο ευρωπαϊκό εργαλείο αντιμετώπισης φυσικών καταστροφών, καλείται να τα βάλει με την ελληνική γραφειοκρατία
Ο Χρήστος Στυλιανίδης είναι γνωστός σε ολόκληρη την Ευρώπη, καθώς είχε διατελέσει Ευρωπαίος επίτροπος για τη ∆ιεθνή Συνεργασία, την Ανθρωπιστική Βοήθεια και τη ∆ιαχείριση Κρίσεων, ευρωβουλευτής στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το 2014.
Πριν αναλάβει επίτροπος, ο Χρήστος Στυλιανίδης διετέλεσε ευρωβουλευτής του ∆ημοκρατικού Συναγερμού – Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (2014), ενώ υπήρξε κυβερνητικός εκπρόσωπος της Κυπριακής ∆ημοκρατίας σε δύο περιόδους (2013-2014 και 1998-1999). Κατά την περίοδο 2006-2013 ήταν μέλος της κυπριακής Βουλής των Αντιπροσώπων.
Γεννημένος στη Λευκωσία στις 26 Ιουνίου 1958, έχει σπουδάσει χειρουργική οδοντιατρική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, ενώ συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές στις πολιτικές επιστήμες, διεθνείς σχέσεις και ευρωπαϊκές σπουδές, με ειδίκευση στους ευρωπαϊκούς θεσμούς, στη Μεγάλη Βρετανία και στη Σχολή Χάρβαρντ Κένεντι.
Η Ευρώπη τον θυμάται και του αναγνωρίζει τον τίτλο του «αρχιτέκτονα» του rescEU, της μεγάλης πρωτοβουλίας με την οποία αναβαθμίστηκε ουσιαστικά το ευρωπαϊκό σύστημα πολιτικής προστασίας, καθιστώντας το σήμερα το σημαντικότερο ευρωπαϊκό εργαλείο αντιμετώπισης φυσικών καταστροφών και άλλων κρίσεων. Το rescEU κατά κοινή ομολογία έχει μετουσιώσει την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη σε πράξη καταλαμβάνοντας επάξια μία θέση ανάμεσα στα 20 μεγαλύτερα επιτεύγματα της πενταετίας της Επιτροπής Γιούνκερ.
Εξάλλου, η μεγάλη σημασία και χρησιμότητα του rescEU και του αναβαθμισμένου ευρωπαϊκού συστήματος πολιτικής προστασίας αποδείχθηκε πρόσφατα και στις πυρκαγιές του περασμένου Αυγούστου στην Ελλάδα.
Έμπολα
Ο Χρήστος Στυλιανίδης επίσης ήταν από τους πρώτους αξιωματούχους της ΕΕ που επισκέφθηκε το 2014 τις πληγείσες από την επιδημία του Έμπολα περιοχές στη ∆υτική Αφρική, συμβάλλοντας αποφασιστικά στην ενεργοποίηση των ∆ιεθνών Οργανισμών για την αντιμετώπισή της. Με δική του πρωτοβουλία πέτυχε την περιφερειακή συνεργασία μεταξύ των ηγετών της Σιέρα Λεόνε, της Λιβερίας και της Γουινέας, που αποδείχτηκε καθοριστική για να τεθεί υπό έλεγχο η επιδημία.
Παράλληλα είναι από τους ιδρυτές του «Ευρωπαϊκού Ιατρικού Σώματος» (European Medical Corps), το οποίο δημιουργήθηκε για να συμβάλει στην άμεση κινητοποίηση ιατρικών και υγειονομικών μονάδων και ιατρικού εξοπλισμού για την αντιμετώπιση καταστάσεων έκτακτης ανάγκης τόσο εντός όσο και εκτός Ευρώπης.
Το έργο του συγκαταλέγεται μέσα στις προσπάθειες για την προώθηση και την ενίσχυση των συνεργειών μεταξύ ανθρωπιστικής και αναπτυξιακής βοήθειας (Humanitarian and Development Nexus), το «κλειδί» για την αντιμετώπιση των νέων προκλήσεων από την κλιματική αλλαγή και τις περιφερειακές συγκρούσεις, όπως και αξιοσημείωτη είναι η πρωτοβουλία του για ενίσχυση της «Εκπαίδευσης σε περιοχές κρίσεων» (Education in Emergencies) κατά τη διάρκεια της θητείας του ως επιτρόπου, δίνοντάς του επάξια τον τίτλο του «ανθρωπιστικού προσώπου της Ευρώπης».
Στο πολύπλευρο έργο του μέχρι σήμερα προσμετρώνται οι πολιτικές που προώθησε και εφάρμοσε, συμβάλλοντας ουσιαστικά στην καλλιέργεια της συμφιλίωσης και της συνύπαρξης μεταξύ εθνικών και θρησκευτικών κοινοτήτων σε περιοχές όπως το Ιράκ (ειδικά στην περιοχή της Μοσούλης, μετά την απελευθέρωσή της από τον ISIS), η Μιανμάρ, η Κολομβία, και σε πολλές αφρικανικές χώρες όπως η Νιγηρία, το Κονγκό και το Σουδάν.
Για αυτές του τις εξαιρετικές προσπάθειες ορίστηκε τον Μάιο του 2021 από την Ευρωπαϊκή Ένωση ειδικός απεσταλμένος της ΕΕ για την προώθηση και προστασία των θρησκευτικών ελευθεριών και πεποιθήσεων, αναγνωρίζοντάς του τη συμβολή του στην ενίσχυση του ρόλου της ΕΕ ως μιας παγκόσμιας δύναμης «ήπιας ισχύος».
Όπως δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΜΠΑΜ» που κυκλοφορεί