PLUS
Ο μικρότερος γιος του αξέχαστου Στράτου ύστερα από οκτώ στην Αμερική επέστρεψε στην Ελλάδα και ήδη εμφανίζεται σε μαγαζί του Πειραιά
ΣΤΗΝ ΑΝΝΑ ΤΣΙΑΛΤΑ
Ο μικρότερος γιος του Στράτου Διονυσίου, Διαμαντής, μιλάει αποκλειστικά στην «ΜΠΑΜ στο Ρεπορτάζ», για την επιστροφή του στην Ελλάδα από την Αμερική και για τηνέα ζωή που έφερε η σύντροφός του στον κόσμο, αφού πριν από περίπου ένα μήνα έγινε για πρώτη φορά μπαμπάς.
Επέστρεψες στην Ελλάδα εδώ και περίπου ένα χρόνο;
Ναι. Μάζεψα τα πράγματα μου και ήρθα στην πατρίδα. Μετά από 8 χρόνια στην ξενιτιά το πήρα απόφαση και επέστρεψα πίσω. Δούλεψα πάρα πολύ στην Αμερική. Όπου υπήρχε Έλληνας τραγουδούσα. Αγαπώ τους συμπατριώτες μας της Αμερικής, όπως με αγαπούν κι αυτοί και μου το έδειξαν όλα αυτά τα χρόνια.
Πώς και το αποφάσισες όλο αυτό; Είναι μια νέα αρχή;
Το αποφάσισα γιατί η ζωή αλλάζει αλλάζουμε εμείς κι όλα γύρω μας. Χώρισα από τον γάμο που είχα και όπως καταλαβαίνεις γύρισα στη χώρα μου και στους δικούς μου ανθρώπους. Όλα για καλό γίνονται τελικά.
Ήσουν πολλά χρόνια έξω. Πώς έμεινες στην Αμερική τόσο πολύ;
Ξεκίνησα για συναυλίες κι όπως καταλαβαίνεις το ένα έφερε το άλλο και τελικά έμεινα εκεί. Πήγα για ένα μήνα και έμεινα 8 χρόνια (γέλια πολλά).Όμως, θέλω να σου πω πως πέρασα καταπληκτικά, δεν έχω παράπονο κανένα. Όμως χάθηκα πολύ από την Αθήνα και έπρεπε να επιστρέψω.
Είχες ξεκινήσει δυναμικά πριν φύγεις για έξω, το τραγούδι;
Ναι, δούλευα κανονικά, πήγαινα και πολύ καλά θέλω να σου πω.Έκανα και κάποια ωραία πράγματα με τα αδέλφια μου. Δεν θα μπορούσα να μείνω για πάντα στην Αμερική, με τίποτα. Ήθελα πάρα πολύ να ξαναγυρίσω και να αρχίσω πάλι από την αρχή, δεν με πειράζει. Τόσα χρόνια μου έλειψαν τα πάντα από την Ελλάδα. Τώρα είναι η ώρα να ξανασυστηθώ.
Είσαι λαϊκός τραγουδιστής; Σε φοβίζει αυτό; Σε φόβισε ότι έλεγαν «ο γιος του Στράτου»;
Είμαι λαϊκός στο αίμα μου καλέ (γέλια πολλά). Πώς θα μπορούσα να μην είμαι άλλωστε! Εδώ που τα λέμε, το όνομα μού άνοιξε και πόρτες αλλά μου έκλεισε και κάποιες, όπως σε όλα τα παιδιά τραγουδιστών. Δεν χρειάζεται να μας συγκρίνουν. Ο Στράτος δεν έχει σύγκριση, ήταν ένας και μοναδικός. Είναι μεγάλη κληρονομιά και τιμή μου που είμαι γιος του Στράτου, φυσικά δεν με φοβίζει, γιατί έχω τη δική μου προσωπικότητα και φωνή. Μου λένε πως η φωνή μου μοιάζει στον Στράτο, αλλά αυτό είναι τιμή όχι φόβος.
Γύρισες Ελλάδα και έφτιαξες νέα ζωή. Πριν ένα μήνα έγινες μπαμπάς; Έρωτας κεραυνοβόλος;
Ναι. Όλα έγιναν πάρα πολύ γρήγορα. Κεραυνοβόλος έρωτας με την Κατερίνα και μια όμορφη σχέση που επισφραγίστηκε με τη γέννηση της κόρης μας. Δεν έχουμε παντρευτεί ακόμα, θα κάνουμε γάμο και βάπτιση μαζί.
Πώς αισθάνεσαι ως χαζομπαμπάς;
Είναι ό,τι καλύτερο έχω κάνει στη ζωή μου. Μου το έλεγαν αλλά αλλιώς είναι να το ζεις κι αλλιώς να στο λένε. Είναι μαγικόσυναίσθημα.
Είναι δύσκολο να είναι μια γυναίκα με έναν τραγουδιστή;
Είναι, ναι. Αλλά η Κατερίνα έχει κατανόηση και είναι πολύ καλό παιδί. Έχουμε ταιριάξει πάρα πολύ και είμαστε μια χαρά. Ακόμα και στο όνομα τα έχουμε βρει. Θα δώσουμε της μαμάς της που έχασε πριν λίγα χρόνια και της αδελφής μου που έχασα πριν λίγα χρόνια.
Νέα σχέδια; Τραγούδι, μαγαζί; Θα ετοιμάσεις κάτι, σε βλέπουμε κάπου;
Είμαι στη διαδικασία που ετοιμάζουμε κάποια τραγούδια και είμαι σε συζητήσεις με δισκογραφικές εταιρείες. Αν κα δεν θέλουν μπουζούκι στα τραγούδια οι περισσότεροι, εγώ είμαι λαϊκός τραγουδιστής και το μπουζούκι είναι αυτό που με χαρακτηρίζει. Φέτος θα κάνουμε και με τον Στέλιο και τον Άγγελο ένα μεγάλο αφιέρωμα στον πατέρα μας που κλείνει 30 χρόνια που έφυγε κι όπως καταλαβαίνεις θα είναι κάτι συγκλονιστικό. Είμαι σε μαγαζί στην Τρούμπα, τετραήμερο κανονικά και πάμε πολύ καλά, με λαϊκή μουσική και ωραίους συνεργάτες. Ο κόσμος θέλει το λαϊκό τραγούδι στον πόνο του στη χαρά του στην διασκέδασή του.
Πιστεύεις πως έχεις χάσει χρόνια;
Έχω χάσει, ναι, αλλά όλα τα ωραία τώρα θα τα κάνω.
Μετανιώνεις γι’ αυτά που έκανες;
Όχι, δεν μετανιώνω για τίποτα από όλα όσα έχω κάνει. Μεγάλωσα, ωρίμασα και δεν θα άλλαζα τίποτα από όλα αυτά. Πιστεύω στις δοκιμασίες του Θεού γιατί πιστεύω σε αυτόν.
Τι είναι αυτό που θυμάσαι από τον πατέρα σου πιο έντονα; Σου έχει αφήσει κάτι;
Ήμουν παιδάκι μόλις 13 χρονών όταν έφυγε, θυμάμαι πολλά βέβαια, αλλά έχω μια γλυκιά ανάμνηση. Τώρα που είμαι πατέρας καταλαβαίνω πιο έντονα την έλλειψη και την αγάπη του πατέρα.
Τα αδέλφια μου πάντα με προστάτευαν
Φήμες έλεγαν ότι κάτι γινόταν και με τα αδέλφια σου, ήσασταν τσακωμένοι; Θέλεις να απαντήσεις;
Τι να πω,βρε Άννα μου; Όλα αυτά είναι γελοιότητες. Ποτέ δεν είχαμε πρόβλημα. Είμαι ο μικρότερος και πάντα με πρόσεχαν, πολύ με προστάτευαν, με συμβούλευαν και με αγαπούσαν. Είναι δυνατόν; Να έχουμε την υγεία μας και να είμαστε μια χαρά.
* Όπως δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “ΜΠΑΜ στο Ρεπορτάζ” της Κυριακής
