«Κληρώνει» σήμερα για τις 120 δόσεις αλλά και τη νέα πάγια ρύθμιση οφειλών, καθώς έχει προγραμματιστεί η τελική -εκτός απροόπτου- σύσκεψη της ελληνικής πλευράς με τα τεχνικά κλιμάκια των Θεσμών.
Για τις 120 δόσεις, αυτό που ουσιαστικά θα «κλειδώσει» είναι το διάστημα της παράτασης, καθώς η λογική λέει ότι το «παράθυρο» θα μείνει ανοικτό για κάποιες ημέρες έτσι ώστε να προλάβουν όσοι το αποφάσισαν την τελευταία εβδομάδα. Πάντως, παρά τις διαρροές περί παράτασης ως το τέλος Οκτωβρίου, αυτό δεν είναι το επικρατέστερο σενάριο.
Για την πάγια ρύθμιση, η βελτίωση της οποίας χαρακτηρίζεται από την ελληνική πλευρά ως αναγκαία συνθήκη για να πετύχουν και οι 120 δόσεις, τα πράγματα δεν είναι ακόμα ξεκάθαρα. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι υπάρχει σύγκλιση, ειδικά μετά την υποχώρηση των ξένων τεχνοκρατών στο θέμα των περιουσιακών κριτηρίων, ωστόσο το επιτόκιο που θα επιβαρύνει όσους ξαναμπαίνουν στη ρύθμιση, παραμένει σε εκκρεμότητα, με δεδομένο ότι οι Θεσμοί επιμένουν ότι πρέπει να είναι πολύ υψηλότερο από 5%. Πηγές αναφέρουν, μάλιστα, ότι η νέα πάγια ρύθμιση θα ενεργοποιηθεί τον Ιανουάριο κι ως εκ τούτου, είναι πολύ πιθανόν να μην συμπεριληφθεί στο επικείμενο φορολογικό νομοσχέδιο, αλλά σε άλλο που θα έρθει στη Βουλή προς το τέλος του έτους.
Τι «καίει» τους Ελληνες τεχνοκράτες
Κι αν οι εξελίξεις για τις ρυθμίσεις οφειλών είναι λίγο ως πολύ δρομολογημένες, αυτό που «καίει» περισσότερο τους Έλληνες τεχνοκράτες είναι η μετάβαση στο περιβάλλον της νέας Οδηγίας 1023/2019, η οποία πέρασε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις 20 Ιουνίου και «χάθηκε» μέσα στον προεκλογικό κυκεώνα. Η Οδηγία αυτή είναι επί της ουσίας το πλαίσιο για το νέο Εξωδικαστικό, όπως θα λειτουργεί σε όλα τα κράτη- μέλη, δίνοντας έτσι τη δυνατότητα μιας «2ης ευκαιρίας» σε όσους ατύχησαν επαγγελματικά, δημιουργώντας χρέη στο Δημόσιο και στις τράπεζες.
Αν λάβει κανείς υπόψιν ότι στο τέλος της χρονιάς εκπνέουν οι ρυθμίσεις οφειλών προς τα Ταμεία και τους ΟΤΑ- για τις εφορίες θα έχει κλείσει το «παράθυρο» πολύ νωρίτερα- το πλαίσιο για την α’ κατοικία αλλά και ο Εξωδικαστικός με τη σημερινή του μορφή, είναι προφανές πόσο «καίει» τα συναρμόδια υπουργεία, τους επαγγελματικούς φορείς αλλά και τις τράπεζες, να είναι έτοιμο το νέο εθνικό πλαίσιο πριν μπούμε στο 2020, ακόμα κι αν δοθούν παρατάσεις για τις ρυθμίσεις στεγαστικών δανείων. Διατρέχοντας κανείς την αιτιολογική έκθεση της Οδηγίας αλλά και τις επιμέρους διατάξεις, αντιλαμβάνεται ότι αφορά σε όσους ασκούν επιχειρηματική δραστηριότητα, ωστόσο το μεγάλο στοίχημα της κυβέρνησης είναι να καλύψει και μισθωτούς- συνταξιούχους, με αυτό το νέο πτωχευτικό δίκαιο ιδιωτών. Και το ενθαρρυντικό είναι ότι στην ίδια την Οδηγία ανοίγει τέτοιο «παράθυρο».
«Η υπερχρέωση των καταναλωτών είναι ζήτημα μείζονος οικονομικής και κοινωνικής σημασίας και συνδέεται στενά με τη μείωση της υπερχρέωσης εν γένει. Εξάλλου, πολλές φορές δεν μπορεί να γίνει σαφής διάκριση μεταξύ των επιχειρηματικών ή των εξωεπιχειρηματικών χρεών ενός επιχειρηματία. Ο επιχειρηματίας δεν θα μπορούσε να επωφεληθεί αποτελεσματικά από μια δεύτερη ευκαιρία αν πρέπει να υπαχθεί σε χωριστές διαδικασίες, με διαφορετικές προϋποθέσεις πρόσβασης και προθεσμίες απαλλαγής, προκειμένου να απαλλαγεί από τα επιχειρηματικά και τα εξωεπιχειρηματικά χρέη του», σημειώνει χαρακτηριστικά η Αιτιολογική της Οδηγίας, καταλήγοντας στο ότι τα κράτη- μέλη θα πρέπει να αρχίσουν να εφαρμόζουν τις διατάξεις της περί απαλλαγής από τα χρέη και στους καταναλωτές το συντομότερο δυνατόν.
Το «κλειδί», που «ξεκλειδώνει» το νέο πλαίσιο, είναι η δυνατότητα προληπτικής αναδιάρθρωσης του οφειλέτη με οικονομικές δυσχέρειες, όταν υπάρχει πιθανότητα αφερεγγυότητας με σκοπό να αποτρέψει την αφερεγγυότητά του και να εξασφαλίσει τη βιωσιμότητά του, σε συνδυασμό με διαδικασίες που οδηγούν σε απαλλαγή χρέους, που έχει δημιουργηθεί από αφερέγγυους επιχειρηματίες.
Η μεταφορά στο Εθνικό δίκαιο της σχετικής Οδηγίας θα πρέπει να έχει γίνει το αργότερο ως τις 17 Ιουλίου του 2021.