PLUS
Διοικητικό Πρωτοδικείο ΑθηνώνΣτην απόφαση που εξέδωσε το Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών είναι μια δικαίωση για την οικογένεια του αδικοχαμένου 11χρονου Μάριου στο Μενίδι αλλά παράλληλα είναι και μια απόφαση “καταγγελία” για την παντελή απουσία του κράτους, δηλαδή της αστυνομίας στην προκειμένη περίπτωση, στο Μενίδι.
Το δικαστήριο, με μια πρωτοφανή για τα ελληνικά δεδομένα απόφαση, αναγνωρίζει ευθύνη του δημοσίου, δια παραλείψεως άσκησης των καθηκόντων του, στο θάνατο του άτυχου μαθητή, καθώς σχεδόν το σύνολο ανάλογων προσφυγών απορρίπτονται από τα δικαστήρια.
Με αυτή του την απόφαση το Δικαστήριο επιδίκασε αποζημίωση μαμούθ 500.000 ευρώ για όλα τα μέλη της οικογένειας του μαθητή, η οποία είχε καταθέσει αγωγή κατά του ελληνικού Δημοσίου, ζητώντας αποζημίωση λόγω ψυχικής οδύνης, επιρρίπτοντας ευθύνες στο τελευταίο για την εγκληματική παραμέληση επί μακρό χρονικό διάστημα της περιοχής του Μενιδίου, αν και γνώριζαν πολύ καλά την αυξημένη εγκληματικότητα της περιοχής.
Αυτό όμως αποτελεί ουσιαστικά μισή δικαίωση για την οικογένεια, καθώς σε ποινικό επίπεδο η ελληνική Δικαιοσύνη δεν έχει καταφέρει ακόμα να εντοπίσει το δράστη του πυροβολισμού που είχε ως αποτέλεσμα να πεθάνει ο άτυχος Μάριος.
Το περιστατικό έγινε στις 08 Ιουνίου 2017 και ώρα περίπου 21:25 στο 6ο Δημοτικό Σχολείο Αχαρνών κατά τη διάρκεια σχολικής εκδήλωσης. Ο Μάριος, μαθητής της Ε΄ τάξης του σχολείου, ενώ περίμενε την έναρξη του θεατρικού μέρους της εκδήλωσης, μαζί με τους συμμαθητές του, (κοντά βρισκόταν η μητέρα του, η οποία ήταν και δασκάλα του σχολείου) έπεσε αναίσθητος στο προαύλιο του σχολείου, αιμορραγώντας από το πίσω μέρος του κεφαλιού του. Μεταφέρθηκε στο ΓΝΑ «Αγία Σοφία», όπου και κατέληξε στις 22:23.
Από την νεκροψία προέκυψε ότι ο θάνατος του παιδιού προήλθε από βολίδα όπλου, που του είχε προκαλέσει ωστική βλάβη στον εγκέφαλο. Παρά τις επίμονες προσπάθειες της ΓΑΔΑ (Τμήμα Ανθρωποκτονιών), εν τούτοις δεν βρέθηκε ποτέ ο δράστης.
Η αγωγή
Η αγωγή της οικογένειας συνοδεύτηκε από έγγραφα για το σχηματισμό εκατοντάδων δικογραφιών για άσκοπους πυροβολισμούς και διατάραξη κοινής ησυχίας αλλά και καλέσματα, προτάσεις και επιστολές διαμαρτυρίας από συλλόγους κατοίκων Χαραυγής, Αυλίζας, Αγίας Μαύρας κλπ, συντονιστικών επιτροπών συλλόγων του Δήμου για την καταπολέμηση της εγκληματικότητας κλπ, απευθυνόμενες προς την Βουλή, Υπουργείο Δημόσιας Τάξης κ.ο.κ., σε χρόνο προγενέστερο του τραγικού δυστυχήματος.
Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών -Η απόφαση
Η απόφαση Α1465/2020 του 25ου Τριμελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών, επιδικάζει συνολικά χρηματική ικανοποίηση 490.000,00 ευρώ (130.000,00 σε κάθε ένα από τους γονείς, 80.000,00 στην αδερφή, 50.000 σε κάθε ένα από δύο γιαγιάδες και ένα παππού), αναγνωρίζοντας συγκεκριμένα ότι:
«[…] α) ο ως άνω Δήμος βρίσκεται αντιμέτωπος, τουλάχιστον από το έτος 2013 (χρόνος εκπόνησης του πρώτου επιχειρησιακού σχεδίου), με μια πιθανολογούμενη έξαρση της εγκληματικότητας, ειδικότερη έκφανση της οποίας αποτελεί το ευρέων διαστάσεων φαινόμενο της παράνομης κατοχής και χρήσης όπλων, η ιδιαίτερη επικινδυνότητα του οποίου είχε, ήδη, αναφανεί κατά το χρόνο που έλαβε χώρα το ένδικο συμβάν, από τα περιστατικά τραυματισμού από άσκοπους πυροβολισμούς που είχε καταγράψει η Ελληνική Αστυνομία,
β) παρά την ανθεκτικότητα που εμφάνιζε η έξαρση αυτή της εγκληματικότητας απέναντι στα ληφθέντα από την αστυνομία μέτρα αντιμετώπισης της μέχρι και το ένδικο συμβάν, τα μέτρα αυτά έβαιναν διαρκώς μειούμενα, και πάντως δεν ενισχύονταν, χωρίς να προκύπτει ότι ο περιορισμός αυτός των μέτρων αστυνόμευσης εδραζόταν σε συγκεκριμένες αξιολογήσεις και στη διαπίστωση κάποιας ορισμένης κάμψης του φαινομένου,
γ) το εναγόμενο παρανόμως παρέλειψε να λάβει δια των αστυνομικών οργάνων του τα προσήκοντα μέτρα προστασίας της σχολικής εκδήλωσης της 7.6.2017, συνιστάμενα συγκεκριμένα στην εγκαθίδρυση, διακριτικού έστω, μηχανισμού επιτήρησης των σχολείων της επίμαχης περιοχής, ιδίως κατά τη διάρκεια εκδηλώσεων ως η επίμαχη.
Η παράλειψη αυτή συνδέεται αιτιωδώς με το ένδικο συμβάν, καθότι ένας τέτοιος μηχανισμός, συνιστάμενος, κατά βάση, στη διακριτική έστω παρουσία αστυνομικού οργάνου, θα ήταν ικανός και πρόσφορος, κατά τα δεδομένα της κοινής πείρας και τη συνήθη πορεία των πραγμάτων, να αποθαρρύνει την εκδήλωση εγκληματικών ενεργειών, μεταξύ των οποίων και την παράνομη και άσκοπη χρήση όπλων, πλησίον των σχολείων της επίμαχης περιοχής , και επομένως να αποτρέψει το ένδικο τραγικό συμβάν.
Το ένδικο περιστατικό αποτέλεσε το επισφράγισμα μιας μακρόχρονης περιόδου έξαρσης της εγκληματικότητας στην επίμαχη περιοχή».
