PLUS
Με την αγόρευση του Αλέξη Κούγια συνεχίστηκε σήμερα, Τετάρτη 14 Φεβρουαρίου, στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Αθηνών η δίκη της Ρούλας Πισπιρίγκου, η οποία κατηγορείται για ανθρωποκτονία και απόπειρα ανθρωποκτονίας σε βάρος της 9χρονης κόρης της, Τζωρτζίνας Δασκαλάκη.
Ρεπορτάζ Τζένη Μάρκου
Ο κος Κούγιας ξεκίνησε ως εξής: “Θα το τονίσω για να μείνει στην ιστορικότητα της υποθέσεως. 13 μήνες και λίγες μέρες που εκκίνησε αυτή η διαδικασία. Η υπόθεση αυτή είναι όνειδος για την δικαιοσύνη. Είτε στην προανάκριση , είτε στην τακτική ανάκριση. Δεν τηρήθηκε ούτε μια λέξη από αυτά που προβλέπονται. Η κα. κατηγορουμένη βρίσκεται στην θέση της κατηγορούμενης εξαιτίας ενός ανεκδιήγητου υπουργού Δικαιοσύνης του Τσιάρα και έγινε παρέμβαση ενός ασυνείδητου επίσης εισαγγελέα. Στην Ελλάδα δεν είμαστε Ουγκάντα”.
Κάνοντας παρατήρηση στην εισαγγελέα και σε μια ένορκο καθώς ήταν με το κινητό στο χέρι ο Κούγιας είπε: “Έχω ανεχθεί 13 μήνες γιατί μου κάνατε παρατηρήσεις όταν είχα κοντά το κινητό μου. Μαζεύω την οργή μου 13 μήνες σε μια προκατειλημμένη διαδικασία. Είναι η ώρα της κατηγορούμενης”.
Απευθυνόμενος στους ενόρκους ανέφερε:
“Χρειάζεται η δικαιοσύνη την ψήφο σας, την κρίση σας αυτό που έχετε ζήσει τι σημαίνει για κάποια γυναίκα να αποκτά παιδί. Τι σημαίνει για έναν άντρα να είναι πατέρας ενός παιδιού. Η κα κατηγορούμενη ζητάει από εσάς όταν θα αποφασίσετε, να κοιμάστε ήσυχοι. Να έχετε συνείδηση και συναίσθηση με σωστό ηθικό τρόπο. Όχι ότι λένε στις μεσημεριανές οι οποίες προκαταδίκασαν αυτήν την δυστυχισμένη γυναίκα. Έστω και την ύστατη στιγμή όταν τελειώσει αυτή η υπόθεση, εκτός του ότι θα αποτελεί για εσάς ιστορικό γεγονός. Αυτές οι ανήθικες εκπομπές του συρμού με τους ανήθικους συντελεστές των εκπομπών δεν είπαν ποτέ ποια είναι η κατηγορία που αντιμετωπίζει η κατηγορούμενη.
Δεν άλλαξε ποτέ η ποινική δίωξη και ακολουθεί τον κατηγορούμενο . Η μοναδική στο πάνθεον των δικών είναι ότι η κα. διεστραμμένη κατηγορούμενη το πήρε με το χέρι να πάει στο νοσοκομείο, το έβαλε να υποκρίνεται ότι έχει πυρετό, ότι έχει σπασμούς, το έβαλε να υποκρίνεται ότι έχει σπασμούς. Και όλα αυτά είναι ένα τίποτα γιατί το παιδί ήταν υγιέστατο. Όργιο παρανομίας από την ανακρίτρια και τον εισαγγελέα. Γι’ αυτό σας ξαναλέω κύριοι ένορκοι μην έχετε καμία εμπιστοσύνη σε κανέναν και να πείτε ένα ιστορικό “όχι” σε αυτούς που παραπλάνησαν τον ελληνικό λαό. Πρώτα την κατηγορούν για ανθρωποκτονία και μετά από κάποιο χρονικό διάστημα ζητάνε συμπληρωματική και την κατηγορούν για απόπειρα ανθρωποκτονίας”.
Στην συνέχεια ο Κούγιας ανέφερε ότι ενώ έχει ειπωθεί ότι τα παιδιά χάνονταν όταν Ρούλα-Μάνος ήταν στα μαχαίρια: “Αντίθετα όταν χάθηκαν τα παιδιά, ειδικά Μαλένα, Ιριδα, το ζευγάρι τότε ήταν πανευτυχισμένο, πανερωτευμένο.
Η κα. κατηγορουμένη έχει καταδικαστεί από την πρώτη μέρα, χωρίς να έχει δικαστεί. Το ζητούμενο είναι να αποδοθεί δικαιοσύνη. Η ουσία είναι να δικαστεί η κα κατηγορούμενη, όχι να καταδικαστεί. Δηλαδή εάν κάποιος εκτελεί ένα παιδί σε χώρο νοσοκομείου είμαστε ένα ξέφραγο αμπέλι. Αυτή δηλαδή η διεστραμμένη, διαβολική γυναίκα σκέφτηκε εάν σκοτώσει εκεί το παιδί δεν θα το ερευνήσει κανείς;
Το ένα παιδάκι είχε λευχαιμία, το άλλο είχε πρόβλημα με την καρδιά και ερωτάται εάν έκανε έρωτα έξι μέρες μετά το θάνατο του παιδιού. Γιατί δεν ρωτήσατε και τον Δασκαλάκη. Η γυναίκα μπορεί να κάνει οποτεδήποτε και να υποκρίνεται, ο άντρας είναι το θέμα. Αυτός που έκλαιγε εδώ και αν αυτή η πράξη είναι υποψία γιατί αυτός δεν είναι κατηγορούμενος; Το ερώτημα δεν είναι από τι πέθανε η Τζωρτζίνα, αλλά εάν η κα κατηγορούμενη σκότωσε την Τζωρτζινα. Σε αυτήν την παράνομη συμπεριφορά που διαπράττει η ανθρώπινη φύση έχει σημασία η προσωπικότητα αυτού που κατηγορείται αλλιώς δεν θα κάναμε τις ποινικές δικές. Εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με τους εγκληματίες που σκοτώνουν εδώ μιλάμε για μια γυναίκα που έπεσε στο κεφάλι της αυτή η υπόθεση ήταν παράδειγμα κοινωνικότητας.
Η κα εισαγγελέας που έκρινε ενοχή την κατηγορούμενη έβαλε στο μικροσκόπιο την ζωή της με την δική της θεωρία που είναι παντελώς άσχετη με την κατηγορία. Λες και έχουμε μια δίκη διαζυγίου. Ήταν πρότυπη μητέρα και σύζυγος. Θέλω να τονίσω ότι στην προκειμένη περίπτωση ο Δασκαλάκης είναι το κεντρικό πρόσωπο που τον θεοποίησαν σε γνωστές εκπομπές.
Εάν είχατε τις καταθέσεις για τα άλλα δυο παιδιά εσείς κα Πρόεδρε θα του είχατε βγάλει ένα μαστίγιο. Γιατί τι υποκρισία είναι αυτή και τι ψεύδος υπάρχει, τι ύμνοι λατρείας προς την κατηγορούμενη. Αυτή η δίκη μπορεί να αλλάξει και τις κοινωνικές σχέσεις που κυριαρχούν και ας θυσιάστηκε η κα κατηγορούμενη. Η αίτηση διαζυγίου του Δασκαλάκη τον καθιστά αναξιόπιστο.
Αναφερόμενος στα λόγια της εισαγγελέως, Ευαγγελίας Σπυριδωνίδου, όταν είπε στην αγόρευση της «η Τζωρτζίνα είχε την ατυχία να είχε μάνα την κατηγορούμενη» είπε: «Τα 8 χρόνια είναι περίπου 3.000 μέρες από το πρωί μέχρι το άλλο πρωί. Δηλαδή 72.000 ώρες δηλαδή ατέλειωτους μήνες. Σε αυτήν την διαδρομή πόσες ώρες ήταν η παρουσία του Δασκαλακη; Πόσα Σαββατοκύριακα ήταν μαζί με την οικογένεια του ; Που ήθελε να κάνει καριέρα στα μπουζούκια της περιοχής. Ποιος είναι αυτός που το μεγάλωνε ώρα με την ώρα, που το θήλαζε, ποιος είναι αυτός που το πήγαινε στο σχολείο. Γιατί λοιπόν είναι άτυχη η Τζωρτζινα που είχες μάνα την κατηγορούμενη όπως είπε η εισαγγελέας;
Για την έκθεση τοξικολογικής εξέτασης του κ. Ράικου ο συνήγορος ζήτησε “να την πετάξετε στον κάλαθο των αχρήστων” τονίζοντας πως εξαρχής η επίμαχη έκθεση θεωρήθηκε “θέσφατο” και ” απαραβίαστο ιερό κείμενο”. Όπως ανέφερε ο κ. Κούγιας , αν αφαιρεθεί η έκθεση “τότε δεν υπάρχει κανένα άλλο στοιχείο που να υποδεικνύει εγκληματική ενέργεια και αυτό δεν μπορεί να υποκατασταθεί, ούτε να αντικατασταθεί με κουτσομπολιά..”
Κατά τον κ. Κούγια “σκοπός του Ράικου ήταν να αναδειχθεί επιστημονικά μέσα από αυτή την υπόθεση, να γίνει ο «βασιλιάς των τοξικολόγων» με το να καταχωρηθεί στα παγκόσμια τοξικολογικά χρονικά ως ο τοξικολόγος που κατόρθωσε να εντοπίσει τον πρώτο στην ιστορία θάνατο παιδιού από κεταμίνη μέσα σε νοσοκομείο από πράξη γονέα και όχι από ιατρικό σφάλμα..”.
Ο Αλέξης Κούγιας σημείωσε πως δεν υπάρχει ιχνηλάτηση της κεταμίνης από την πηγή μέχρι την κατάληξη της, ενώ συμπλήρωσε πως είναι δεδομένο πως στο βαλιτσάκι ανάνηψης, που πήρε η ιατρική ομάδα μετά την μοιραία ανακοπή της Τζωρτζίνας, περιείχε κεταμίνη και μιδαζολάμη. “Επίσης, έχετε και το δεδομένο ότι η κεταμίνη και η μιδαζολάμη είναι ουσίες που αλληλοσυμπληρώνονται στο πλαίσιο πρωτοκόλλου για την εφαρμογή της διασωλήνωσης” τόνισε .
Ανέφερε, μάλιστα, πως αν αντί των δύο ουσιών βάζαμε στην υπόθεση ένα φονικό όπλο “η απόφαση του δικαστηρίου θα ήταν εύκολα υπέρ της καταδίκης αυτών που έφεραν το όπλο του εγκλήματος στο δωμάτιο του θύματος. Κανένα δικαστήριο δεν θα δεχόταν ότι αυτός που έφερε το όπλο του εγκλήματος στον τόπο του εγκλήματος δεν το χρησιμοποίησε, διότι κάποιος άλλος κατά σύμπτωση έφερε ένα ίδιο όπλο στον ίδιο τόπο και χρόνο και το χρησιμοποίησε λίγο πριν, αλλά δεν βρέθηκε. Γιατί λοιπόν στην συγκεκριμένη υπόθεση να δεχτούμε ότι κατά διαβολική σύμπτωση την ίδια μέρα και στον ίδιο τόπο έφεραν στο δωμάτιο της Τζωρτζίνας κεταμίνη – μιδαζολάμη, τόσο η κατηγορούμενη, όσο και η ομάδα ανάνηψης, αλλά η κεταμίνη – μιδαζολάμη χορηγήθηκε από την κατηγορούμενη και όχι από την ομάδα ανάνηψης;”.
