PLUS
Με την περιγραφή του χρονικού διαστήματος πριν , κατά τη διάρκεια και μετά τον θάνατο της Μαλένας συνεχίστηκε σήμερα η απολογία της Ρούλας Πισπιρίγκου η οποία κατηγορείται για τη δολοφονία των δύο μικρότερων κοριτσιών της, Μαλένας και Ίριδας.
Του Νίκου Νικολετάκη
Η πρόεδρος ζήτησε από την κατηγορουμένη να περιγράψει λεπτό προς λεπτό τις τελευταίες στιγμές του μικρού κοριτσιού. Η περιγραφή που έκανε όμως η μητέρα διέφερε όχι μόνο από αυτό που κατέθεσαν γιατροί και νοσηλευτές αλλά και από τις καταθέσεις που έδωσε προανακριτικά. (ΚΑΡΤΑ)
Ξαφνικά χτύπησε η αντλία, βλέπω το παιδί
Που γύρισε προς εμένα (κλαίει). Είναι ξαπλωμένη και γυρίζει το κεφάλι της προς τα δεξιά σα να τινάζεται (κλαίει ξανά).
Πρόεδρος: Είναι ένα παιδί ξαπλωμένο και κοιτάει προς το παραθυράκι. Τι ακριβώς έκανε;
Κατηγορούμενη: Λίγο οι ώμοι του σηκώθηκαν, γύρισε, έβγαλε έναν ήχο, ένα α, νομίζω ότι ήθελε να πει «μαμά!». Στο μυαλό μου.
Πρόεδρος : Πείτε μου το ακριβώς γιατί αυτό που μου λέτε με αυτό που μου περιγράφετε δεν ταιριάζει.
Κατηγορούμενη: Γύρισε όλος ο κορμός και το κεφάλι προς τα δεξιά. Γυρνάει και οι ώμοι τινάζονται στη συνέχεια. Μετά γέρνει το κεφάλι του προς τα πίσω( δείχνει).
Της είπα το όνομα της «Μαλένα – Μαλένα» για να με ακούσει.
Στη συνέχεια η κατηγορούμενη έκανε μια περιγραφή ότι βγήκε στον διάδρομο, πήγε στο γραφείο των γιατρών δεν βρήκε κανέναν, γύρισε πίσω, πέρασε από το δωμάτιο και μετά από ψάξιμο άκουσε τη γιατρό Νικήτα να ανοίγει μια πόρτα. Η πρόεδρος της είπε ότι υπάρχει διαφορά στους χρόνους.
Ας πούμε ότι 17.07 ειδοποιείτε. Αντε 5 το απόγευμα. Από τις 4.40 που είστε; 20 λεπτά κενό. Έχουμε την ανάρτηση σας ότι 4.40 έφυγε η Μαλένα. Το 17.19 που κατέθεσε ο Τζιούβας το δέχεστε;
Κατηγορούμενη: Δεν ξέρω. Δεν κοίταξα την ώρα.
Πρόεδρος: 25 λεπτά που ήσασταν γιατί ο χρόνος δεν βγαίνει. Δεν τα βάλατε κάτω στη μήνυση σας;
Πρόεδρος: Έχετε μια ανάρτηση που αναφέρετε ότι «άκουσα τη φωνή σου, τελευταία φορά έφυγες 4.40»
Κατηγορούμενη: Η ανάρτηση είναι έναν χρόνο μετά .
Πρόεδρος: Κρατάω το τέσσερις και σαράντα . Είναι το πρώτο σας παιδί δεν μπορεί να τα έχετε μπερδέψει! Η Πρόεδρος ζητά από την κατηγορούμενη να της κάνει ένα σχεδιάγραμμα της διαδρομής και της απόστασης που ακολούθησε.
Πρόεδρος: 10 μέτρα απόσταση με γοργό βήμα πόσο χρόνο χρειάζεται;
Κατηγορούμενη: 1,5 λεπτό να περάσω τον έναν διάδρομο και να βγω από την άλλη.
Πρόεδρος: Δεν μου βγαίνουν οι χρόνοι. Μου λείπουν 25 λεπτά. Και ο Τζιούβας μου είπε ότι είχε την αίσθηση παιδιού που ερχόταν απέξω με ΕΚΑΒ και την καθυστέρηση. Που χάθηκαν αυτά τα λεπτά; Μου είπατε ότι το πρόσωπο της Μαλένας είναι άσπρο. Πότε πρόλαβε να ασπρίσει; Που χάθηκαν αυτά τα λεπτά έστω αυτά τα πέντε δέκα λεπτά που εσείς λέτε; Που χάθηκαν;
Κατηγορούμενη: Τα δικά μου πέντε λεπτά; Τα δικά τους που καθυστέρησαν.
ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΗ: Η ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΜΕΤΑ ΠΟΥ ΒΡΗΚΕ ΤΗ ΜΑΛΕΝΑ ΧΩΡΙΣ ΤΙΣ ΑΙΣΘΗΣΕΙΣ ΤΗΣ
Κατηγορούμενη: Είπα «ελάτε γρήγορα κάτι έγινε χτυπάει η αντλία!»
Πρόεδρος: Σε τι κατάσταση ήσασταν;
Κατηγορούμενη: Ήμουν σε τρομερό σοκ, ήμουν πολύ ταραγμένη. Δεν έβγαινε η φωνή μου.
Πρόεδρος: Θέλετε να μου πείτε ότι περάσατε έξω από το δωμάτιο και δεν πήγατε να δείτε τι έγινε; Μπορεί το παιδί να έπεσε, μπορεί να είχε συνέλθει…
Κατηγορούμενη: Όχι δεν κοίταξα, δεν θυμάμαι. Θέλετε να σας πω ψέματα;
Πρόεδρος: Όχι. Να μου πείτε τι έγινε ακριβώς τότε. Δεν αντιληφθήκατε να αναπνέει τότε;
Κατηγορούμενη: Όχι. Η πρώτη μου σκέψη ήταν να πάω να βρω τους γιατρούς.
Πρόεδρος: Βάσει των γνώσεων σας κάνατε κάτι όταν είδατε το παιδί χωρίς τις αισθήσεις του;
Κατηγορούμενη: Ημουν σε τέτοιο σοκ που το μόνο που ήθελα ήταν να βρω έναν γιατρό. Ήμουν σε νοσοκομείο. Στην Ίριδα που ήμουν μόνη μου το εκμεταλλεύτηκα. Εδώ ήμουν σε νοσοκομείο.
Πρόεδρος : Το Μαλένα – Μαλένα το είπατε όμως.
Κατηγορούμενη : Μετά μου κόπηκαν τα πόδια.
Πρόεδρος: Δίπλα σας υπήρχε και άλλος άνθρωπος. Θα μπορούσατε να τον καλέσετε να σας βοηθήσει μέχρι να ψάξετε κάποιον γιατρό. Θα μπορούσε να χτυπήσει το παιδί και να γίνουν τα πράγματα χειρότερα.
Κατηγορούμενη: Δεν υπήρχε αυτό. Να πάω να ψάξω κάποιον!
Η διαδικασία
Πρόεδρος: Η Μαλένα στην Πάτρα φορούσε πάνα τα μεσημέρια;
Κατηγορούμενη: Συνήθως όχι
Πρόεδρος: Ο κ. Δασκαλάκης είπε ότι μετά τη χημειοθεραπεία η Μαλένα ήταν μια χαρά, χόρευε, έπαιζε και έφαγε σουβλάκι.
Κατηγορούμενη: Δε θυμάμαι να χόρευε την Παρασκευή η Μαλένα.
Πρόεδρος: Εσείς είχατε κανονίσει να κατεβείτε στην Πάτρα για να δείτε την Τζωρτζίνα;
Κατηγορούμενη: Ναι βέβαια. Μιλούσαμε και με βιντεοκλήση.
Πρόεδρος: Στους σπασμούς τι έλεγε η Μαλένα; Μίλαγε, έλεγε κάτι; Έκλαιγε, φώναζε;
Κατηγορούμενη: Δεν θυμάμαι να λέει κάτι αλλά μια γκρίνια, μια δυσανασχέτηση, δεν ήθελε. Ποτέ δεν έχασε τις αισθήσεις της. Ποτέ!
Πρόεδρος: Είχε σπασμούς τελικά ή απλά γκρίνια;
Κατηγορούμενη: Και τα δύο νομίζω.
Πρόεδρος: Ένα από τα δύο συνέβη. Δεν μπορεί να έχει σπασμούς και να ελέγχει το σώμα του ταυτόχρονα.
Κατηγορούμενη: Νομίζω ότι αρχικά δεν έλεγχε το σώμα της
Πρόεδρος: Η γιατρός κ. Νικήτα είπε ότι το Σάββατο που ήλθε να δει το παιδί ήταν ευδιάθετο και είπε ότι πεινάει. Το θυμάται μάλιστα γιατί γέλασαν τότε. Εσείς θυμάστε κάτι τέτοιο;
Κατηγορούμενη: Όχι, δεν θυμάμαι κάτι τέτοιο
Πρόεδρος: Είμαστε στις 3.30 και έρχεται η νοσηλεύτρια γιατί ακούει την αντλία να χτυπάει. Είχε φύγει ο κ. Δασκαλάκης;
Κατηγορούμενη: Ναι είχε φύγει.
Πρόεδρος: Και τι έγινε;
Κατηγορούμενη: Ήλθε η νοσηλεύτρια, ρύθμισε την αντλία…
Πρόεδρος: Η νοσηλεύτρια που ήλθε να δώσει την κορτιζόνη στις 2 κατέθεσε ότι της είπατε ότι θα κλείσετε την πόρτα για να κοιμηθείτε. Το θυμάστε αυτό;
Κατηγορούμενη: Όχι, αυτό δεν έγινε.
Πρόεδρος: Η νοσηλεύτρια κατέθεσε ακόμα ότι αφού ρύθμισε την αντλία συζητήσατε και της φάνηκε πως ήσασταν πιο χαλαρή και είπε ότι χάρηκε γι αυτό.
Κατηγορούμενη: Με επιβεβαιώνει γιατί θυμάμαι ότι ένα μεσημέρι μιλήσαμε και σας το έχω περιγράψει.
Πρόεδρος: Τι φόραγε η Μαλένα;
Κατηγορούμενη: Ένα φανελάκι και ένα παντελονάκι. Τότε δεν φόραγε την πάνα γιατί είχε τελειώσει το ζύγισμα των ούρων.
Πρόεδρος: Εσείς τι φοράγατε;
Κατηγορούμενη: Κοντομάνικο και ζακέτα
Πρόεδρος: Το παιδί σε τι θέση ήταν;
Κατηγορούμενη: Ήταν σε ανάκληση και παρακολουθούσε τηλεόραση όταν είχε έλθει η Καριώτη.
Πρόεδρος : Με τον Δασκαλάκη μιλήσατε;
Κατηγορούμενη: Όχι δεν μιλήσαμε.
Πρόεδρος: Ο κ. Δασκαλάκη είπε ότι σας καλούσε.
Κατηγορούμενη: Όχι, δεν μιλήσαμε.
Πρόεδρος : Εκείνος έχει καταθέσει ότι σας κάλεσε δύο φορές.
Κατηγορούμενη: Μιλήσαμε όταν έφτασε και του είπα ότι ετοιμαζόμαστε να ξαπλώσουμε. Μετά κατέβασα το κρεβάτι για να κοιμηθούμε.
Πρόεδρος: Το παιδί προς τα που κοιτούσε;
Κατηγορούμενη: Προς το παράθυρο. Το χεράκι της ήταν έξω. Της είπα το παραμύθι με την Κοκκινοσκουφίτσα και κοιμήθηκε.
Πρόεδρος: Μου είπατε ότι 3.30 έφυγε η Καριώτη, της είπατε το παραμυθάκι και πήγατε στη δική σας καρέκλα για να ξαπλώσετε και σεις.
Πρόεδρος: Τι ώρα κοιμήθηκε;
Κατηγορούμενη: Δεν το κατάλαβα εάν κοιμήθηκα εγώ πρώτη η το παιδί
Πρόεδρος: Πότε ξυπνήσατε;
Κατηγορούμενη: Όταν μπήκε στο δωμάτιο η κ. Κωνστάντου
Πρόεδρος: Η Μαλένα κρατούσε κάτι;
Κατηγορούμενη: Κρατούσε με το αριστερό χέρι το πανάκι με το νάνι της κάτω από την κουβέρτα.
Πρόεδρος: Τι ακριβώς έκανε η κ. Κωνστάντου στο δωμάτιο;
Κατηγορούμενη: Μου είπε ότι ήρθε για να δώσει ένα φάρμακο για το στομάχι. Μετά άλλαξε τον ορό
Πρόεδρος: Αυτό που έφερε ηταν το ίδιο με αυτό που έβγαλε;
Κατηγορούμενη: Σε μέγεθος είναι το ίδιο. Τις άλλες μέρες έδινε κορτιζόνη.
Πρόεδρος: Σας είπε ότι αυτό που έβαλε ήταν για το στομάχι;
Κατηγορούμενη: Ναι. Τύπου Ζαντάκ.
Πρόεδρος: Έχει κατατεθεί ότι το μόνο που άλλαξε όσον αφορά τη φαρμακευτική αγωγή είναι ότι χρησιμοποιήθηκε το σιρόπι κορτιζόνης. Πως ήταν η αναπνοή του παιδιού; Είδατε κάτι να σας θορυβήσει;
Κατηγορούμενη : Όχι
Πρόεδρος : Είδατε εσείς κάτι διαφορετικό;
Κατηγορούμενη: Όχι αλλά η κουβέρτα πήγαινε πάνω κάτω. Πως μπορούσε να δει ότι το παιδί ανέπνεε κανονικά;
Πρόεδρος: Άρα η νοσηλεύτρια λέει ψέματα;
Κατηγορούμενη: Μου φαίνεται υπερβολή αυτό που είπε ότι είδε την κουβέρτα να ανεβοκατεβαίνει και ότι κατάλαβε πως το παιδί κοιμόταν κανονικά.
Πρόεδρος: Τι ώρα ήταν;
Κατηγορούμενη: Τέσσερις και μισή . Οι χρόνοι που σας λέω είναι κατά προσέγγιση. Τα χρόνια είναι πολλά.
Μετά έβαλα το μαξιλάρι στην ντουλάπα και κάθισα στην καρέκλα. Είχα πάρει το κινητό μου , έβαλα το πόδι μου στα κάγκελα και έπαιζα ένα παιχνίδι.
Ξαφνικά χτύπησε η αντλία, βλέπω το παιδί
Που γύρισε προς εμένα (κλαίει). Είναι ξαπλωμένη και γυρίζει το κεφάλι της προς τα δεξιά σα να τινάζεται (κλαίει ξανά).
Πρόεδρος: Είναι ένα παιδί ξαπλωμένο και κοιτάει προς το παραθυράκι. Τι ακριβώς έκανε;
Κατηγορούμενη: Λίγο οι ώμοι του σηκώθηκαν, γύρισε, έβγαλε έναν ήχο, ένα α, νομίζω ότι ήθελε να πει «μαμά!». Στο μυαλό μου.
Πρόεδρος : Πείτε μου το ακριβώς γιατί αυτό που μου λέτε με αυτό που μου περιγράφετε δεν ταιριάζει.
Κατηγορούμενη: Γύρισε όλος ο κορμός και το κεφάλι προς τα δεξιά. Γυρνάει και οι ώμοι τινάζονται στη συνέχεια. Μετά γέρνει το κεφάλι του προς τα πίσω( δείχνει).
Της είπα το όνομα της «Μαλένα – Μαλένα» για να με ακούσει.
Πρόεδρος: Θέλετε να σας φέρουμε μια καρέκλα να καθίσετε; Θέλουμε να είστε άνετα.
Κατηγορούμενη: Όχι
Πρόεδρος : Το προσωπάκι κοίταζε δεξιά δηλαδή;
Κατηγορούμενη(κλαίγοντας): Δεν ανταποκρινόταν.
Πρόεδρος: Τα ματάκια του;
Κατηγορούμενη: Μισάνοιχτα ( γυρίζει και κοιτάζει την αδελφή της Δήμητρα που κάθεται πίσω).
Πρόεδρος : Είμαστε 4.20 – 4.30 που μπήκε η νοσηλεύτρια. Να πούμε ότι συνέβη 4.30 -4.40;
Κατηγορούμενη: Ναι
Πρόεδρος: Μετά τι έγινε;
Κατηγορούμενη: Βγήκα έξω. Κοιτάω στο δωμάτιο που έκανε την μεθοτρεξάτη, δεν βλέπω κανένα. Πάω πιο κάτω που είναι η υποδοχή που είδαμε. Προχωρώντας όλα τα βλέπω κλειστά. Το γραφείο της Προϊσταμένης ήταν κλειδωμένο. Ξαναγύρισα πίσω. Μπαίνω στο διάδρομο Θ που είναι 10 μέτρα από το δικό μας δωμάτιο. Εκεί ήταν το δωμάτιο των γιατρών. Ήταν κλειστή η πόρτα, δεν βρίσκω κανέναν, εκεί είχε άλλη πόρτα. Δεν βρίσκω κανέναν. Ξαναπάω στην κουζίνα και περνάω από το δικό μας δωμάτιο, έκανα τον κύκλο και πήγα στη στάση νοσηλευτών. Δεν ήταν κανείς. Τους άκουσα όταν άνοιξαν την πόρτα του 224. Άκουσα τις φωνές τους κατευθείαν. Ήταν με γονιό μέσα και μιλούσαν. Όταν έφτασα εκεί η Νικήτα κράταγε το πόμολο της πόρτας. Έχω φτάσει στο δωμάτιο.
Πρόεδρος: Και τι έγινε εκεί;
Κατηγορούμενη: Τότε τους είπα «τρέξτε – τρέξτε το παιδί η Μαλένα κάτι έπαθε» . Δεν είπα ότι είναι μελανιασμένο, ίσως είπα τα χείλη του είναι μπλε.
Πρόεδρος: Να πάμε πίσω στην περιγραφή με όσα έγιναν στο δωμάτιο.
Κατηγορούμενη: Το παιδί που ήταν στο δωμάτιο τα χείλη του άλλαξαν χρώμα έγιναν μπλε!
Πρόεδρος: Τι είπατε λοιπόν;
Κατηγορούμενη: Είπα «ελάτε γρήγορα κάτι έγινε χτυπάει η αντλία!»
Πρόεδρος: Σε τι κατάσταση ήσασταν;
Κατηγορούμενη: Ήμουν σε σοκ, ήμουν πολύ ταραγμένη
Ήμουν σε τρομερό σοκ. Δεν έβγαινε η φωνή μου.
Πρόεδρος: Θέλετε να μου πείτε ότι περάσατε έξω από το δωμάτιο και δεν πήγατε να δείτε τι έγινε; Μπορεί το παιδί να έπεσε, μπορεί να έχει συνέλθει…
Κατηγορούμενη: Όχι δεν κοίταξα, δεν θυμάμαι. Θέλετε να σας πω ψέματα;
Πρόεδρος: Όχι. Να μου πείτε τι έγινε ακριβώς τότε. Δεν αντιληφθήκατε να αναπνέει τότε;
Κατηγορούμενη: Όχι. Η πρώτη μου σκέψη ήταν να πάω να βρω τους γιατρούς.
Πρόεδρος: Βάσει των γνώσεων σας κάνατε κάτι όταν είδατε το παιδί χωρίς τις αισθήσεις του;
Κατηγορούμενη: Ημουν σε τέτοιο σοκ που το μόνο που ήθελα ήταν να βρω έναν γιατρό. Ήμουν σε νοσοκομείο. Στην Ίριδα που ήμουν μόνη μου το εκμεταλλεύτηκα. Εδώ ήμουν σε νοσοκομείο.
Πρόεδρος : Το Μαλένα – Μαλένα το είπατε όμως.
Κατηγορούμενη : Μετά μου κόπηκαν τα πόδια.
Πρόεδρος: Δίπλα σας υπήρχε και άλλος άνθρωπος. Θα μπορούσατε να τον καλέσετε να σας βοηθήσει μέχρι να ψάξετε κάποιον γιατρό. Θα μπορούσε να χτυπήσει το παιδί και να γίνουν τα πράγματα χειρότερα.
Κατηγορούμενη: Δεν υπήρχε αυτό. Να πάω να ψάξω κάποιον.
Πρόεδρος: Βάσει των γνώσεων σας κάνατε όταν είδατε το παιδί χωρίς τις αισθήσεις του;
Κατηγορούμενη: Ήμουν σε τέτοιο σοκ που το μόνο που ήθελα ήταν να βρω έναν γιατρό. Ήμουν σε νοσοκομείο . Στην Ίριδα που ήμουν μόνη μου το εκμεταλλεύτηκα . Εδώ ήμουν σε νοσοκομείο.
Πρόεδρος: Το Μαλένα – Μαλένα το είπατε όμως!
Κατηγορούμενη: Μετά μου κόπηκαν τα πόδια
Πρόεδρος: Διπλα σας υπήρχε και άλλος άνθρωπος . Θα μπορούσατε να τον καλέσετε να σας βοηθήσει μεχρι να ψάξετε κάποιον γιατρό . Θα μπορούσε να χτυπήσει το παιδί και να γίνουν τα πράγματα χειρότερα.
Κατηγορούμενη: Δεν υπήρχε περίπτωση να κάνω κάτι τέτοιο
Πρόεδρος: Οι νοσηλευτές λένε ότι δεν σας άκουσαν να φωνάζετε, λένε ψέματα;
Κατηγορούμενη: Έγινε. Τι να σας πω. Σκότωσα τη Μαλένα αλλά παράλληλα δεν έκανα και ΚΑΡΠΑ. Τη δολοφόνησα αν και θα έπρεπε να κάνω ΚΑΡΠΑ ή δεν τη δολοφόνησα και θα έπρεπε να κάνω ΚΑΡΠΑ;
Δεν έχω καταλάβει. Δεν είναι μένος προς εσάς αλλά για όλα όσα ακούω!
Πρόεδρος: Δεν παρεξηγώ. Καταλαβαίνω ότι δεν είναι προσωπικό. Οι γιατροί το ξαναλέω, για Τρίτη φορά ελέγχονται.
Κατηγορούμενη: Με ρωτάτε όλη την ώρα γιατί λένε ψέματα. Σας εξήγησα γιατί λένε ψέματα.
Πρόεδρος: Έχουμε μια σειρά από γιατρούς και νοσηλευτές οι οποίοι κατέθεσαν αλλά πράγματα εντελώς διαφορετικά. Να λέει ψεματάκια ο καθένας για ποιο λόγο;
Πείτε μου για τη στιγμή που ήλθαν οι γιατροί
Εγω ήμουν στην άκρη του κρεβατιού.
Πρόεδρος : Μου περιγράψατε ότι το παιδί, γύρισε προς εσάς και κοίταξε. Πως έγινε αυτό από τη στιγμή που η τελευταία του ανάμνηση ήταν να είστε μπροστά του;
Κατηγορούμενη: Αυτό θυμάμαι ότι συνέβη!
Πρόεδρος: Ρωτήθηκαν ειδικώς οι μάρτυρες με βάση αυτό που είπατε στο απολογητικό σας υπόμνημα ότι το παιδί ήταν στο πλάι και έκανε έναν θόρυβο και μια κίνηση. Μας είπαν ότι αυτό ήταν εφικτό ιατρικά. Τώρα εσείς μου λέτε ότι έκανε στροφή του σώματος κι του κεφαλιού. Δεν το είχατε ξαναπεί αυτό.
Οι καταθέσεις γιατρών και νοσηλευτών διαφέρουν με αυτά που μας είπατε: Το παιδί ήταν στο πλάι.
Κατηγορούμενη: Η κ. Παπαγεωργοπούλου που ήλθε με οξύμετρα και άλλα τι θυμήθηκε δηλαδή; Εγώ λέω τα πραγματικά γεγονότα.
Πρόεδρος: Πείτε μου πως ήταν οι γιατροί. Εσείς λέτε ότι η μία ήταν από το παράθυρο. Αυτές κατέθεσαν ότι ήταν και οι δύο από την άλλη πλευρά.
Κατηγορούμενη: Η μια πήρε την πίεση. Η κ. Νικήτα δεν έκανε κάτι. Την έπιασα από το μπράτσο και της λέω: «Δεν βλέπεις ότι το παιδί πεθαίνει;» Τότε κινητοποιήθηκε. Πήγε από την πλευρά της αντλίας…
Την ξεσκεπάζει για να την ακροαστεί. Κοιτάζει τα μάτια. Βγαίνει έξω από το δωμάτιο να πάρει τηλέφωνο.
Πρόεδρος: Βγαίνει έξω από το δωμάτιο να πάρει τηλέφωνο. Η κ. Κωνστάντου τι έκανε;
Κατηγορούμενη: Προσπαθούσε να ψηλαφήσει. Εγώ παρακολουθούσα. Ρώτησε τα κιλά του παιδιού. Ήταν στο τηλέφωνο και μου λέει: Γρήγορα τα κιλά του παιδιού γιατί με ρωτάνε για αδρεναλίνη και ατροπίνη. Τους είπα τα κιλά του παιδιού, 16,5. Κάποια στιγμή ήλθε η Τρίτη νοσηλεύτρια.
Πρόεδρος: Ποιος τη φωναξε;
Κατηγορούμενη: Κάποιος φώναξε «Αγγελική».
Πρόεδρος: Τι γίνεται
Κατηγορούμενη : Άκουσα να της λένε για το βαλιτσάκι και το οξύμετρο. Μετά φεύγει.
Το οξύμετρο δεν άνοιγε. Το έβλεπα. (Περιγράφει το πως είναι το οξύμετρο). Μετά έφεραν δεύτερο και με έβγαλαν έξω.
Πρόεδρος: Αυτά πόσο διήρκεσαν; Είναι κινήσεις…
Κατηγορούμενη : Πανικού. Χαλαρές δεν θα έλεγα.
Πρόεδρος : Το χρώμα της;
Κατηγορούμενη: Λευκό. Δεν έχει σχέση με το χρώμα των καρκινοπαθών. Είδα τη Νικήτα να παίρνει τη θέση της ΚΑΡΠΑ. Κάπου στο ενδιάμεσο βρήκα το κινητό για να ειδοποιήσω.
Πρόεδρος: Εχετε την ηρεμία εκείνη την ώρα να ψάξετε να βρείτε το κινητό;
Κατηγορούμενη: Είναι θέμα οπτικής. Δεν είπα ότι έψαξα, ούτε ότι με ενδιέφερε, το πήρα και ειδοποίησα τον Δασκαλάκη.
Πρόεδρος : Γιατί δεν φωνάξατε σε αυτόν τον τόνο; Είστε εσείς ή οποία κινητοποιείτε την έμπειρη γιατρό και ανακτάτε την ψυχραιμία της και της λέτε «ενεργοποιήσου;»
Κατηγορούμενη: Και θα φώναζα. Που να ήξερα ότι θα καταλήξει έτσι;
Έπρεπε να φωνάξω. Που να ξέρω; Φταίω. Μια κατεπείγουσα λιποθυμία, όχι θάνατος. Έπεσε για ύπνο και δεν ξύπνησε ποτέ.
Πρόεδρος: Υπάρχει διαφορά στους χρόνους. Ας πούμε ότι 17.07 ειδοποιείτε. Από τις 4.40 που είστε; Ας πούμε 17.00. 20 λεπτά. Έχουμε την ανάρτηση σας 4.40 έφυγε η Μαλένα. Το 17.19 που κατέθεσε ο Τζιούβας το δέχεστε;
Κατηγορούμενη: Δεν ξέρω. Δεν κοίταξα την ώρα.
Πρόεδρος: 25 λεπτά που ήσασταν γιατί ο χρόνος δεν βγαίνει. Δεν τα βάλατε κάτω στη μήνυση σας;
Κατηγορούμενη: Όσον αφορά τα δύο τρία δευτερόλεπτα…
Πρόεδρος: 18.05 σταματά η ΚΑΡΠΑ. Πόση ώρα κράτησε;
Κατηγορούμενη: Δεν θυμάμαι. Δεν είδα τον χρόνο.
Πρόεδρος: 17.19 ήλθε ο κ. Τζιούβας. Πότε κλήθηκε;
Κατηγορούμενη: Είχαμε τρεις κλήσεις.
Πρ. Έχετε μια ανάρτηση που αναφέρετε ότι «άκουσα τη φωνή σου, τελευταία φορά έφυγες 4.40»
Κατηγορούμενη: Η ανάρτηση είναι έναν χρόνο μετά .
Πρόεδρος: Κρατάω το τέσσερις και σαράντα . Είναι το πρώτο σας παιδί δεν μπορεί να τα έχετε μπερδέψει!
Κατηγορούμενη: Κρατήστε το στην άκρη
Πρόεδρος: Πάμε τώρα στον Τζιούβα και στα τηλέφωνα.
Κατηγορούμενη: Υπάρχει ένα ημίωρο που κάπου χάθηκε.
Η Πρόεδρος ζητά από την κατηγορούμενη να της κάνει ένα σχεδιάγραμμα της διαδρομής και της απόστασης που ακολούθησε.
Πρόεδρος: 10 μέτρα απόσταση με γοργό βήμα πόσο χρόνο χρειάζεται;
Κατηγορούμενη: 1,5 λεπτό να περάσω τον έναν διάδρομο και να βγω από την άλλη.
Πρόεδρος: Δεν μου βγαίνουν οι χρόνοι. Μου λείπουν 25 λεπτά. Και ο Τζιούβας μου είπε ότι είχε την αίσθηση παιδιού που ερχόταν απέξω με ΕΚΑΒ και την καθυστέρηση. Που χάθηκαν αυτά τα λεπτά; Μου είπατε ότι το πρόσωπο της Μαλένας είναι άσπρο. Πότε πρόλαβε να ασπρίσει; Που χάθηκαν αυτά τα λεπτά έστω αυτά τα πέντε δέκα λεπτά που εσείς λέτε; Που χάθηκαν;
Κατηγορούμενη: Τα δικά μου πέντε λεπτά; Τα δικά τους που καθυστέρησαν.
Πρόεδρος: Ποιος καθυστέρησε πείτε μου με ονοματεπώνυμο. Λέτε για τα τηλέφωνα
Πρ. Για όλο αυτό πόσο χρόνο;
Κ. 1.30 λεπτο
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ο πιο ζεστός Ιανουάριος από το 1950: Ένας χειμώνας που θυμίζει άνοιξη
Αγρίνιο: Ενισχύουν το μπλόκο, σήμερα, οι αγρότες
