Δηλώνει μετανιωμένος ο βιαστής στην Κέρκυρα και πως βγήκε με το νόμο Παρασκευόπουλου

Ο Δημήτρης Ασπιώτης παραδόθηκε τον Αύγουστο του 2010 στην αστυνομία, η οποία είχε εξαπολύσει ανθρωποκυνηγητό επί μία εβδομάδα για τον εντοπισμό και τη σύλληψή. Το 2012 έγινε η δίκη του και καταδικάστηκε σε 53 χρόνια κάθειρξης για τρεις βιασμούς, αν και ο ίδιος όπως ισχυρίζεται διέπραξε δύο.

Το όνομά του βρέθηκε ξανά στη δημοσιότητα μετά τις αναφορές των βρετανικών ΜΜΕ ότι αποφυλακίστηκε και μάλιστα παρουσίασαν συνέντευξή του.

Ο ίδιος μίλησε στο Corfutvnews, τόνισε ότι αποφυλακίστηκε τον Νοέμβριο του 2018 κάνοντας χρήση του νόμου Παρασκευόπουλου και δήλωσε μετανιωμένος.

Αναλυτικά η συνέντευξή του στο Corfutvnews:

Ασπιώτης:« Δεν έχω δώσει ποτέ συνέντευξη τετ α τετ. Δεν έχω συναντηθεί με κανέναν δημοσιογράφο και το διαψεύδω. Μπορείτε να μάθετε την συγκεκριμένη ημερομηνία που ισχυρίζεται ο συγκεκριμένος δημοσιογράφος ότι έδωσα συνέντευξη; Έχω στοιχεία ότι ήμουν με ανθρώπους που με γνωρίζουν καλά και με την κοπέλα μου. Απλά μιλούσα στο messenger με έναν φίλο και μου είπε ότι στο μαγαζί είναι ένας δημοσιογράφος ο οποίος θέλει να ρωτήσει κάποια πράγματα. Και έκανε ερωτήσεις στον φίλο μου. Εγώ αγγλικά μιλάω, αλλά δεν ξέρω ούτε να διαβάζω, ούτε να γράφω».

Δημοσιογράφος: Πότε αποφυλακιστήκατε;

Ασπιώτης: 15 Νοεμβρίου του 2018 με το νόμο Παρασκευόπουλου. Με κατηγορούσαν για 3 βιασμούς, εγώ παραδέχτηκα τους 2, αλλά αρνήθηκα τον τρίτο γιατί δεν τον έκανα και με καταδίκασαν σε 48 χρόνια φυλακή. Έκανα τα 15 και βγήκα με τον Νόμο Παρασκευόπουλου. Ήμουν στις φυλακές Γρεβενών, Ιωαννίνων και αλλού.

Δημοσιογράφος: Τα θύματα, οι γυναίκες που βίασες, ήταν Βρετανίδες;

Ασπιώτης: Δεν το γνώριζα, απ’ ότι μου είπαν μετά η μια ήταν κόρη κάποιου Πρέσβη και η άλλη νομίζω ήταν Αγγλίδα. Η μια ήταν περίπου 22 ετών και η άλλη κοπέλα γύρω στα 40. Άλλο βιασμό δεν παραδέχομαι, γιατί δεν τον έχω κάνει. Αν τον είχα κάνει θα το παραδεχόμουν. Έχω μετανιώσει και έχω κλάψει πολλές φορές. Δεν μπορώ να γυρίσω τον χρόνο πίσω. Ζω στον Κάβο και δεν μπορώ να φύγω από εδώ. Δεν μου δίνει κανείς δουλειά, πεινάω, έχω χτυπήσει πόρτες, αλλά τίποτα. Ζω με την κοπέλα μου και αυτή με βοηθά. Παρουσιάζομαι στο Α.Τ. κάθε 1η και 16 κάθε μήνα. Η κοπέλα μου με συντηρεί. Δεν πρέπει να φοβάται κανένας. Έπινα ναρκωτικά και βαριά μάλιστα και τα έχω κόψει. Κανένα τσιγάρο (χασίς), είμαι ειλικρινής, κανένα ποτάκι μόνο και δεν κάνω τίποτε άλλο, δεν πρέπει να με φοβάται κανείς. Δεν έχω βοήθεια από κανένα στην οικογένεια μου. Περνάω πολύ δύσκολα. Με αντιμετωπίζουν με φόβο».