PLUS
Νέα στοιχεία προκύπτουν στα εγκληματολογικά εργαστήρια από την εξέταση των δύο όπλων που χρησιμοποιήθηκαν στο διπλό φονικό στα Ανώγεια.
Σχετικά Άρθρα:
Διπλό φονικό στα Ανώγεια: «Παραδειγματική τιμωρία» ζητά η μητέρα του 30χρονου
Διπλό φονικό Ανώγεια: Ολοκληρώθηκε η βαλλιστική εξέταση για τα δύο όπλα
Η βαλλιστική έρευνα έχει ήδη ταυτοποιήσει τα δύο όπλα που παραδόθηκαν στην ΕΛΑΣ ως εκείνα που χρησιμοποιήθηκαν στο διπλό φονικό στα Ανώγεια. Τώρα, διασταυρωμένες πληροφορίες που επικαλείται η ιστοσελίδα cretalive αναφέρουν ότι ανιχνεύθηκε το DNA του 29χρονου Μανώλη Καλομοίρη και του Γιώργου Ξυλούρη, στα δύο όπλα που παραδόθηκαν και στους κάλυκες που βρέθηκαν στον τόπο της αιματοχυσίας.
Αστυνομικές πηγές σημειώνουν ότι είναι σε εξέλιξη η διερεύνηση στα εγκληματολογικά εργαστήρια, καθώς εκκρεμούν και άλλα αποτελέσματα, σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες. Υπενθυμίζεται ότι ο 29χρονος Μανώλης Καλομοίρης προφυλακίστηκε έπειτα από την απολογία του.
Ομολόγησε ότι σκότωσε τον 30χρονο Γιώργο Ξυλούρη, τον φερόμενο ως δολοφόνο του πατέρα του, Λευτέρη Καλομοίρη. Στην απολογία του, μεταξύ άλλων ανέφερε ότι «θόλωσε» όταν είδε τον πατέρα του νεκρό. «Το μόνο που μπορώ να θυμηθώ ήταν η ενστικτώδη αντίδρασή μου να στρέψω το όπλο που κρατούσα προς το μέρος του Ξυλούρη Γεώργιου του Ιωάννη και ο οποίος βρισκόταν πια ακριβώς δίπλα μου και να τον πυροβολήσω, σχεδόν από μηδενική απόσταση, χωρίς να θυμάμαι πόσες φορές πυροβόλησε το όπλο μου», περιέγραψε.
Η απολογία του Καλομοίρη
Την δική του εκδοχή δίνει με την απολογία του ο προφυλακιστείς Εμμανουήλ Καλομοίρης για τα όσα συνέβησαν το βράδυ του Σαββάτου της 2ας Μαΐου 2020. Ο συνήγορος υπεράσπισής του, Διονύσης Βέρρας, μετά την απολογία του πελάτη του είχε δηλώσει με δάκρυα στα μάτια ότι ήταν μία από τις συγκλονιστικότερες απολογίες της νομικής του καριέρας.
«Ήταν μία συγκλονιστική απολογία, δεν το έχω ξαναζήσει αυτό. Έναν άνθρωπο επί δύο ώρες να κλαίει και να προσπαθεί να περιγράψει τι έγινε. «Δεν μ’ ενδιαφέρει η ζωή μου και η τύχη μου, εγώ έχασα τον πατέρα μου», έλεγε συνεχώς.
Τι ισχυρίζεται όμως ο Ε. Καλομοίρης. Ότι καθόταν έξω από την πατρική του οικία στα Ανώγεια Μυλοποτάμου όπου εμφανίστηκε ο Γ. Ξυλούρης οδηγώντας το αγροτικό αυτοκίνητό του και αφού το πάρκαρε ακριβώς απέναντι από το πατρικό μου, κατέβηκε από αυτό αγριεμένος και κινήθηκε προς το μέρος μου λέγοντάς μου ότι ψάχνει τον πατέρα μου. Όταν του ζήτησα εξηγήσεις γιατί τον ψάχνει άρχισε να βρίζει με τις φράσεις «είναι ρουφιάνος και είστε γκεσταμπίτες όλοι σας» αλλά «έλουζε» και με άλλους ακατανόητους χαρακτηρισμούς τον πατέρα μου”. Και συνεχίζει περιγράφοντας τα όσα συνέβησαν ότι “συγχρόνως όμως είχε πλησιάσει πολύ κοντά σε εμένα και αιφνιδιαστικά σήκωσε τα χέρια του και με δύναμη με χτύπησε στο στήθος για να με απωθήσει, δίνοντάς μου την εντύπωση με την απώθηση που μου έκανε, πως θέλει να κατευθυνθεί στο σπίτι μου που ήταν ο πατέρας μου. Στην άδικη και ανάρμοστη συμπεριφορά του προς τα εμένα αντέδρασα και εγώ, χτυπώντας τον στο πρόσωπο με τα χέρια μου”.
Το περιστατικό έληξε γρήγορα και ο ίδιος ανέβηκε στο σπίτι του για να πλυθεί όπου στην συνέχεια άκουσε ένα πυροβολισμό και τα ουρλιαχτά της μητέρας του και “και βλέποντας ότι ο πατέρας μου δεν ήταν μέσα στο σπίτι μας, άρπαξα τότε το πιστόλι του από το συρτάρι του επίπλου της τηλεόρασης που το φύλαγε και με την ψυχή στο στόμα και μη γνωρίζοντας τι ακριβώς συμβαίνει, φοβούμενος όμως για το χειρότερο λόγω των ουρλιαχτών της μητέρας μου και του προηγηθέντος πυροβολισμού, πετάχτηκα έξω από το σπίτι.”
Και στη συνέχεια περιγράφει τα όσα συνέβησαν. “Βλέποντας ότι ο πατέρας μου ήταν σωριασμένος στο οδόστρωμα και πυροβολημένος στο στήθος, από το όπλο του Ξυλούρη Γεωργίου του Ιωάννη που κρατούσε ακόμη στα χέρια του δίπλα του και τη μητέρα μου από δίπλα να ουρλιάζει και να καταριέται τον Ξυλούρη, θόλωσε το μυαλό μου από το τραγικό και συνάμα εφιαλτικό σκηνικό που δε μπορώ να ξεχάσω, ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι μου, τυφλώθηκα και δεν έβλεπα τίποτα πια μπροστά μου, με ανείπωτο πόνο ψυχής και κυριευμένος από συναισθήματα βαθιάς θλίψης και οργής, το μόνο που μπορώ να θυμηθώ ήταν η ενστικτώδη αντίδρασή μου να στρέψω το όπλο που κρατούσα προς το μέρος του Ξυλούρη Γεώργιου του Ιωάννη και ο οποίος βρισκόταν πια ακριβώς δίπλα μου και να τον πυροβολήσω, σχεδόν από μηδενική απόσταση, χωρίς να θυμάμαι πόσες φορές πυροβόλησε το όπλο μου”.
Η εικόνα που χαράχθηκε στην μνήμη του
«Αυτό που ακόμα και σήμερα αισθάνομαι και δεν πρόκειται ποτέ μου να ξεπεράσω, όσα χρόνια και να περάσουν και μέχρι να πεθάνω, είναι ο σκληρός και ανείπωτος πόνος που ένιωσα και τα βαθιά συναισθήματα θλίψης και οργής που με κυρίευσαν τη στιγμή που αντίκρισα την εικόνα του πυροβολημένου και ξαπλωμένου στο οδόστρωμα πατέρα μου, από τα χέρια του στεκόμενου δίπλα από αυτόν, με το όπλο στο χέρι, Ξυλούρη Γεωργίου του Ιωάννη αλλά και την φτωχιά και άμοιρη μητέρα μου που ούρλιαζε συνεχώς από δίπλα και έβριζε και καταριόταν τον Ξυλούρη Γεώργιο. Θέλω να πιστέψετε ότι κάτω από αυτές τις συνθήκες δε νομίζω πως υπάρχουν άνθρωποι που το μυαλό τους να μη θολώσει, το αίμα να μην ανέβει στο κεφάλι τους και τυφλωμένα να μην αντιδράσουν ενστικτωδώς, όπως δηλαδή αντέδρασα εγώ».
Στην συνέχεια της απολογίας του ο προφυλακισμένος Ε. Καλομοίρης αναφέρεται με λεπτομέρειες στο σκηνικό και στους κάλυκες που βρέθηκαν και αμφισβητεί ότι το όπλο που παρέδωσε η οικογένεια Ξυλούρη στις Αρχές είναι αυτό που χρησιμοποιήθηκε για την δολοφονία του πατέρα του.
