PLUS
«Πού πήγες Ελένη και τ’ όνειρο πάει και σβήνει του ονείρου ο καπνός…». Η «Ελένη του Μάη» τραγουδημένη από τον Γιάννη Πουλόπουλο στην εποχή του Νέου Κύματος μπαίνει απ’ τις χαραμάδες σαν αχτίδα για να φωτίσει το πρόσωπο αυτού του παιδιού που βιάστηκε, βασανίστηκε και δολοφονήθηκε από τους δυνάστες του, τον Νοέμβριο του 2018, στη Ρόδο.
Του Μιχ. Ι. Ασημάκη
«Δεν είναι δυνατόν τέτοιοι άνθρωποι να έχουν δικαίωμα σε μερικά χρόνια να υποβάλλουν αιτήματα αποφυλάκισης» δηλώνει στην «Μ» ο πατέρας της αδικοχαμένης Ελένης.
«Η δικαίωσή μας είναι στιγμιαία. Ναι μεν, αλλά… Οι δράστες τέτοιων εγκλημάτων θα πρέπει να παραμείνουν ισόβια στη φυλακή. Μόνον έτσι θα σταλεί μήνυμα στην κοινωνία, μόνον έτσι οι επόμενοι θα το σκεφτούν καλά πριν απλώσουν τα χέρια τους στα υποψήφια θύματά τους». Ο Γιάννης Τοπαλούδης, μετά την ετυμηγορία του Μικτού Ορκωτού Εφετείου το οποίο ομόφωνα καταδίκασε στην εσχάτη των ποινών και σε επιπλέον 15 έτη τους δολοφόνους της κόρης του, χωρίς να τους αναγνωρίσει κανένα ελαφρυντικό, μίλησε στην «ΜΠΑΜ στο Ρεπορτάζ» με όση δύναμη του είχε απομείνει. «Δεν είναι δυνατόν τέτοιοι άνθρωποι να έχουν δικαίωμα σε μερικά χρόνια να υποβάλλουν αιτήματα αποφυλάκισης όταν έχουν στερήσει το δικαίωμα του παιδιού μας στη ζωή. Πώς είναι δυνατόν να τους χαρακτηρίζουν ευάλωτους οι δικηγόροι υποστηρίζοντας ότι το έγκλημα δεν ήταν αποτρόπαιο;» αναρωτιέται. Μια ζωή δάσκαλος και αυτός και η σύζυγός του, Κούλα, προσπαθούσε να δώσει αξίες στα παιδιά του Διδυμότειχου και της Θράκης γενικότερα, όπου υπηρετεί επί 35 έτη. «Η βία, οι διαχωρισμοί, η κακοποίηση, πόσω μάλλον αυτό που έκαναν στην Ελένη μας, είναι πράγματα άγνωστα σε μας στην κοινωνία μας».
Και εξηγεί: «Δεν έχω να πω τίποτα για τον Ροδίτη και τον Αλβανό, αλλά για τους γονείς τους. Εκείνοι φταίνε για τους φονιάδες που μεγάλωσαν». Χαμογελάει συνεχώς κι όσοι στέκονται δίπλα του ξέρουν καλά πως «ο κύριος Γιάννης, ο δάσκαλος, ο φίλος ταξιδεύει πια με την Ελένη του». Το παραδέχεται: «Από τότε που έφυγε προσπαθούμε να σταθούμε στον Πέτρο μας, να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλον, να τιμήσουμε την κόρη μας, να προστατεύσουμε τις κοπέλες από τέτοιους ανθρώπους».
Ο Πέτρος ο γιος τους είναι 16 ετών και έχει ύψος 2,07 μέτρα. «Έμεινε στο Διδυμότειχο με τη γιαγιά του», λέει η φίλη της Κούλας, η Κατερίνα.
Ούτε εκείνος ούτε εκείνη κάνουν κουβέντα. Φοβούνται, τρέμουν, δεν είναι σε θέση να σκεφτούν καν. Δίνουν κουράγιο ο ένας στον άλλον και προσπαθούν. «Το πρωί σηκώνομαι με σάκχαρο 2,3-2,5. Το μεσημέρι φτάνω στο 3, παράλληλα με την πίεση και την υψηλή χοληστερίνη. Τι ζωή κι αυτή…» αναλογίζεται η κυρία Κούλα. Και ο κ. Γιάννης καταλήγει: «Πρέπει η ελληνική πολιτεία να κινηθεί σε δύο κατευθύνσεις. Πρώτον, αυστηροποίηση των ποινών για τέτοια ειδεχθή εγκλήματα και για τους βιασμούς. Όταν κάποιος βιάζει το κορμί, βιάζει και την ψυχή για όλη τη ζωή του. Άλλο το υπάρχον σωφρονιστικό σύστημα και άλλο για ειδεχθή εγκλήματα, όπου εκεί το νομικό σύστημα πρέπει να είναι τιμωρητικό. Να μην έχουν δικαιώματα να βγαίνουν από τις φυλακές. Αυτά τα άτομα αποκλείεται να σωφρονιστούν».
Η Ελένη Τοπαλούδη ήταν φοιτήτρια Μεσογειακών Σπουδών στη Ρόδο, με καταγωγή από το Διδυμότειχο Έβρου. Στις 28 Νοεμβρίου 2018 βιάστηκε ομαδικώς και δολοφονήθηκε από δύο άντρες. Το άψυχο σώμα της βρέθηκε την ίδια ημέρα από λιμενικούς στην περιοχή «Φώκια», λίγες ώρες αφότου οι δύο νεαροί αντέδρασαν μπροστά στην άρνησή της να συνευρεθεί σεξουαλικά μαζί τους. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα ιατροδικαστικής μελέτης, η Ελένη βιάστηκε πριν δεχθεί ισχυρό χτύπημα στο κεφάλι, το οποίο την έκανε να χάσει τις αισθήσεις της, αφού της προκάλεσε κάταγμα στο κρανίο και εγκεφαλική αιμορραγία. Οι δύο άνδρες στη συνέχεια τη μετέφεραν σε κοντινή περιοχή και την πέταξαν ζωντανή στη θάλασσα. Τότε έχασε εντελώς τις αισθήσεις της και τελικά πνίγηκε στη θάλασσα. Λίγες ώρες μετά την ανεύρεση της σορού ξεκίνησε έρευνα, η οποία οδήγησε στα ίχνη των δύο νεαρών, καθώς στο αυτοκίνητο του ενός βρέθηκε DNA της.
Παράλληλα, εξετάστηκε οπτικοακουστικό υλικό που οδήγησε στον εντοπισμό τους στις 5 Δεκεμβρίου 2018. Οι δύο άνδρες ομολόγησαν τις πράξεις τους, αλλά ο αλβανικής καταγωγής νεαρός κατέθεσε ότι μετά το χτύπημα η Ελένη τούς παρακαλούσε να την πάνε στο νοσοκομείο και το ίδιο προέτρεπε και εκείνος, αλλά ο 21χρονος Έλληνας τον πίεσε να την πετάξουν στα βράχια ζωντανή.
Η δίκη
Η δίκη ξεκίνησε στις 13 Ιανουαρίου 2020, με τους δύο κατηγορουμένους να προσπαθούν διαρκώς επιρρίψουν ευθύνες ο ένας στον άλλον. Η εκδίκαση της υπόθεσης διήρκεσε σχεδόν 5 μήνες στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Αθηνών και με την ολοκλήρωση της υπόθεσης στις 15 Μαΐου 2020, ανακοινώθηκαν οι ποινές. Σύμφωνα με την πρωτόδικη απόφαση, τόσο ο κατηγορούμενος αλβανικής καταγωγής όσο και ο Ροδίτης καταδικάστηκαν σε ισόβια και 15 χρόνια κάθειρξη για τα κακουργήματα της ανθρωποκτονίας από πρόθεση και του ομαδικού βιασμού. Την Παρασκευή στον δεύτερο βαθμό, ελήφθη η ίδια απόφαση.
