Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν απέτισε σήμερα φόρο τιμής στον Ιρανό ομόλογό του Εμπραχίμ Ραϊσί, που σκοτώθηκε σε δυστύχημα με ελικόπτερο, χαρακτηρίζοντάς τον “αξιόλογο πολιτικό άνδρα” και “πραγματικό φίλο” της Μόσχας.
Ο Πούτιν, του οποίου η χώρα ενίσχυσε αισθητά τις σχέσεις με το Ιράν τα τελευταία δύο χρόνια, είχε παράλληλα σήμερα τηλεφωνική συνομιλία με τον μεταβατικό πρόεδρο Μοχαμάντ Μοχμπέρ, αμέσως μετά τον διορισμό του, για να εκφράσει τα συλλυπητήριά του.
Ο πρόεδρος της Ρωσίας απέτισε φόρο τιμής σε έναν “αξιόπιστο εταίρο που είχε ανεκτίμητη προσωπική συμβολή στην ανάπτυξη των φιλικών σχέσεων μεταξύ της Ρωσίας και του Ιράν”, υπογράμμισε το Κρεμλίνο, σύμφωνα με ανακοίνωση.
Βλαντίμιρ Πούτιν και Μοχαμάντ Μοχμπέρ επέμειναν κατά τη διάρκεια της συνομιλίας αυτής στην “αμοιβαία βούλησή τους να συνεχίσουν με συνέπεια τη συνολική συνεργασία” μεταξύ των δύο χωρών, σύμφωνα με την ίδια πηγή.
Λίγες ώρες νωρίτερα, ο Πούτιν είχε αποτίσει φόρο τιμής στον Εμπραχίμ Ραϊσί σε συλλυπητήριο μήνυμα που έδωσε στη δημοσιότητα το Κρεμλίνο.
“Ο Εμπραχίμ Ραϊσί ήταν ένας αξιόλογος πολιτικός. Ως πραγματικός φίλος της Ρωσίας, είχε ανεκτίμητη προσωπική συνεισφορά στην ανάπτυξη των σχέσεων καλής γειτονίας μεταξύ των χωρών μας και ανέπτυξε μεγάλες προσπάθειες για να τις φέρει στο επίπεδο της στρατηγικής συνεργασίας”, δήλωσε ο Ρώσος πρόεδρος.
Ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ απέτισε επίσης φόρο τιμής στον Ραϊσί και τον Ιρανό υπουργό Εξωτερικών Χοσεϊν Αμίρ-Αμπντολαχιάν, που επίσης σκοτώθηκε στο δυστύχημα αυτό, λέγοντας ότι οι δύο τους ήταν “πραγματικοί και αξιόπιστοι φίλοι” της Ρωσίας και “αληθινοί πατριώτες” που “υποστήριξαν με σθένος τα συμφέροντα της χώρας τους”.
Η Ρωσία στράφηκε προς το Ιράν από την αρχή της επίθεσής της στην Ουκρανία το 2022, για να λάβει στρατιωτική βοήθεια αλλά και οικονομική. Σε βάρος των δύο χωρών έχουν επιβληθεί βαριές κυρώσεις από τους Δυτικούς.
Οι τελευταίοι κατηγορούν την Τεχεράνη ότι υποστηρίζει τη ρωσική επίθεση προμηθεύοντας τη Μόσχα κυρίως με μη επανδρωμένα αεροσκάφη.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ραΐσι: Ο βίος και η πολιτεία του «χασάπη της Τεχεράνης» και οι νέες ισορροπίες στη Μέση Ανατολή
Ξορκίζοντας το «φάντασμα» του βαλκανικού εθνικισμού