PLUS
Οι ανασκαφές στην Αμφίπολη συνεχίζονται μετ’ εμποδίων λόγω καιρού αλλά τα σενάρια… δίνουν και παίρνουν για το ποιος είναι τελικά ο «ένοικος» του τάφου. Οι αρχαιολόγοι πλησιάζουν όλο και περισσότερο στο νεκρικό θάλαμο και σε αυτό που συνηγορούν με τα μέχρι στιγμής στοιχεία, είναι ότι ο τάφος έχει παραβιαστεί.
Την ίδια ώρα η μαρμάρινη κεφαλή της Σφίγγας, η οποία βρέθηκε στον τρίτο θάλαμο και σε αρκετή απόσταση από τον κορμό του γλυπτού στην είσοδο του μνημείου, φαίνεται να επιβεβαιώνει την παρουσία τυμβωρύχων, που αναζητούσαν χρυσό και μέταλλα, στον αρχαίο τάφο.
«Αποτελεί αναμφισβήτητα μία ακόμη -την πιο πρόσφατη- απόδειξη ότι το μνημείο είναι συλημένο» δηλώνει στην εφημερίδα «Τα Νέα» ο καθηγητής κλασικής αρχαιολογίας Πέτρος Θέμελης.
«Απόδειξη που έρχεται να προστεθεί στις προηγούμενες: τις τρύπες στους τοίχους, τη σπασμένη πόρτα και τη φθορά στο ψηφιδωτό, καθώς πολλές φορές οι τυμβωρύχοι πίστευαν, και σε ορισμένες περιπτώσεις δικαίως, ότι θα βρουν θησαυρούς κάτω από τα ψηφιδωτά δάπεδα» προσθέτει.
«Η εμπειρία μας έχει δείξει ότι η πρώτη γενιά τυμβωρύχων κυνηγά το χρυσάφι. Δεν της περνά από το μυαλό να αναζητήσει οτιδήποτε άλλο. Από το μνημείο της Αμφίπολης όμως έχουν περάσει και φτωχοί μεταλλοκυνηγοί που εμφανίζονται στον χριστιανικό Μεσαίωνα, δηλαδή κάπου στον 8ο-9ο αι. Πρόκειται για ανθρώπους που αναζητούν μέταλλο για να φτιάξουν κυρίως αγροτικά εργαλεία σε μια εποχή που οι εμπορικοί δρόμοι ήταν κλειστοί. Εκαναν δηλαδή κάτι ανάλογο με αυτό που κάνουν σήμερα κάποιοι Τσιγγάνοι. Απλώς η πρώτη γενιά τυμβωρύχων έχει ως κίνητρο την απληστία. Θέλει το χρυσάφι. Και μπορεί να έδρασε και μόλις μια γενιά μετά από εκείνους που έφτιαξαν τον τάφο και γνώριζαν καλά το πολύτιμο περιεχόμενο του» υποστηρίζει ο κ. Θέμελης, σημειώνοντας:
«Οι δεύτεροι κινήθηκαν από ανάγκη. Απέσπασαν τα κεφάλια των Σφιγγών, τα οποία ήταν ένθετα, για να πάρουν το μέταλλο των συνδέσμων. Το ίδιο έκαναν και με τα χέρια των Καρυατίδων. Ολες αυτές οι καταστροφές πάντως, και ειδικά η σπασμένη μαρμάρινη πόρτα, δεν μπορεί να αποδίδεται σε σεισμούς και σε οβίδες, όπως έχω ακούσει να λέγεται».
