Εισαγγελέας διαφθοράς για το επικουρικό της Εθνικής Τράπεζας

Στο στόχαστρο της Εισαγγελίας Διαφθοράς μπαίνει η υπόθεση της διαχείρισης των αποθεματικών του «Λογαριασμού Επικουρήσεως Προσωπικού Εθνικής Τραπέζης της Ελλάδος» (ΛΕΠΕΤΕ), έπειτα από ονομαστική μηνυτήρια αναφορά που κατέθεσαν 82 συνταξιούχοι της Τράπεζας μέσω του δικηγόρου Γιάννη Κυριακόπουλου.

Πρόκειται για την μηνυτήρια αναφορά (ABM: Γ2018/54) την οποία με την οποία ζητούσαν από τις εισαγγελικές αρχές να διερευνήσουν τη διάπραξη τυχόν ποινικών ευθυνών αλλά και διάπραξη αδικημάτων για την κατάσταση στην οποία έχει φτάσει σήμερα το ΛΕΠΕΤΕ.

Ολα δείχνουν πως οι θεσμοί και η κυβέρνηση Τσίπρα δεν έχουν πεί την τελευταία τους λέξη για το μέλλον της διοίκησης της Εθνικής που πηγαίνει απο την μια παλινωδία στην άλλη και όπως φαίνεται μαζί με τη ΔΕ/ΛΕΠΕΤΕ ,οι οποίοι υπογράψανε την έγκριση για το ταμείο στον ισολογισμό του 2017 της Εθνικής Τράπεζας, θα βρεθούν αντιμέτωποι και με ποινικές διώξεις.

Στον εισαγγελέα διαφθοράς η μηνυτήρια αναφορά

Σύμφωνα με πληροφορίες του politik.gr η μηνυτήρια αναφορά των 82 ανατέθηκε στις 30 Μαρτίου 2018 στον αρμόδιο Εισαγγελέα Διαφθοράς και πλέον τα αποτελέσματα της εισαγγελικής έρευνας αναμένονται με μεγάλο ενδιαφέρον.

Στη μηνυτήρια αναφορά διατυπώνονται σοβαρότατες καταγγελίες αναφορικά με τα αποθεματικά του ΛΕΠΕΤΕ. Συγκεκριμένα όπως αναφέρεται αποθεματικά του Ταμείου φέρονται να είχαν επενδυθεί σε μετοχές της Τράπεζας και «ενδεχομένως» και σε σύνθετα ομόλογα υβριδικής προέλευσης perpetual. Είναι χαρακτηριστικό ότι σύμφωνα με πρακτικό της Επιτροπής Επενδύσεων του Λογαριασμού Επικούρησης με ημερομηνία 13/01/2011, η συνολική επένδυση σε μετοχές της ΕΤΕ ήταν 4.224.038 τεμάχια με τιμή στα 6,3 ευρώ ανά μετοχή, ενώ υπήρχε μία ακόμη τοποθέτηση στις μετοχές του ίδιου εκδότη υπό την ένδειξη «ενεχύρου» στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, συνολικά 2.457.532 τεμαχίων σε τιμή 6,3 ευρώ ανά μετοχή. Μάλιστα σύμφωνα με όσα αναφέρονται η επένδυση σε μετοχές της ΕΤΕ ως ποσοστό επί του συνόλου των διαθεσίμων του ΛΕΠΕΤΕ, υπερέβαινε το 96%.

Η συνέχεια όμως αποδείχθηκε διαφορετική. Η μετοχή της ΕΤΕ κατακρημνίστηκε λόγω αλλεπάλληλων reverse split με αποτέλεσμα να έχει πέσει πλέον στα 0,30 λεπτά. Κάτι τέτοιο όμως σημαίνει ότι υπήρξε ζημία για το ΛΕΠΕΤΕ, την οποία οι εργαζόμενοι εκτιμούν σε 50 εκατ. ευρώ.

Η συμμετοχή σε αύξηση μετοχικού κεφαλαίου

Εντύπωση επίσης προκαλούν και όσα αναφέρονται στη μηνυτήρια αναφορά αναφορικά με τη συμμετοχή στην αύξηση μετοχικού κεφαλαίου της Εθνικής το 2013. Έπειτα από συνεδρίαση της διαχειριστικής επιτροπής του ΛΕΠΕΤΕ, αποφασίστηκε ομόφωνα η συμμετοχή στην ΑΜΚ της Τράπεζας.

Στη συνέχεια όμως αποφασίστηκε η ρευστοποίηση μετοχών της ΕΤΕ, τόσο «ελεύθερων όσο και ενεχυριασμένων» σε τιμή πολύ μικρότερη από τα 6,3 ευρώ ανά μετοχή, για την άσκηση των δικαιωμάτων προτίμησης που θα αποκτούνταν σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα και τους όρους της ΑΜΚ. Το αποτέλεσμα ήταν να υπάρξει ζημία αρκετών εκατομμυρίων ευρώ.

Να σημειωθεί ότι οι συνταξιούχοι της ΕΤΕ επιρρίπτουν ευθύνες στην διαχειριστική επιτροπή του ΛΕΠΕΤΕ και την ΕΤΕ για την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει το Ταμείο και ζητούν να ερευνηθούν τυχόν αδικήματα και παραβάσεις της νομοθεσίας.

Η ιστορία του ΛΕΠΕΤΕ και το «κράχ»

Το ΛΕΠΕΤΕ δημιουργήθηκε το Νοέμβριο του 1949, έπειτα από συμφωνία των εργαζομένων με την τότε διοίκηση της Τράπεζας. Επρόκειτο για έναν ειδικό λογαριασμό ο οποίος στην ουσία είχε επικουρικό χαρακτήρα για τους συνταξιούχους της τράπεζας. Η διαχείριση του λογαριασμού ανατέθηκε στην Εθνική Τράπεζα, η οποία και εγγυόταν την καταβολή των επικουρικών βοηθημάτων και θα κάλυπτε με τις εισφορές τυχόν ελλείμματα που μπορεί να προέκυπταν. Αναλάμβανε δηλαδή τόσο την ευθύνη όσο και τα οφέλη της διαχείρισης των ταμειακών διαθεσίμων του ΛΕΠΕΤΕ. Εάν οι αποδόσεις ήταν ικανοποιητικές τότε όλα πήγαιναν καλά, αν όχι τότε η τράπεζα θα έπρεπε να αυξήσει τις εισφορές της. Τα κεφάλαια του λογαριασμού προέρχονταν από τις εισφορές τόσο των εργαζόμενων όσο και της Τράπεζας, οι οποίες μάλιστα εξέπιπταν ως δαπάνη από τα φορολογητέα κέρδη της.

Διακοπή καταβολής

Επί 70 χρόνια τα χρήματα καταβάλλονταν κανονικά στους δικαιούχους. Μάλιστα τα τελευταία 10 χρόνια η διοίκηση της ΕΤΕ ουδέποτε αρνήθηκε να καταβάλλει το ποσό που υπολειπόταν για την πλήρη κάλυψη των εγγυημένων παροχών της. Τον Ιούλιο του 2017 ο νυν διοικητής της ΕΤΕ και πρόεδρος της διαχειριστικής Επιτροπής του ΛΕΠΕΤΕ ενημέρωσε ξαφνικά για την διακοπή της καταβολής των των εργοδοτικών παροχών της στο Λογαριασμό, διότι «δεν είναι βιώσιμος» και «αυξάνεται ο πιστωτικός κίνδυνος της Τράπεζας».

Λίγους μήνες μετά και συγκεκριμένα το Δεκέμβριο του 2017, με απόφαση του Δ.Σ. της Τράπεζας διακόπηκε η χρηματοδότηση προς το επικουρικό ταμείο ΛΕΠΕΤΕ. Οι 16.500 συνταξιούχοι της ΕΤΕ δεν έλαβαν τις επικουρικές του Δεκεμβρίου ύψους κατά μέσο όρο 550 ευρώ, όπως και τα δώρα Χριστουγέννων.

Απόσπασμα απο τα ασφαλιστικά μέτρα που εκδικάστηκαν στις 04/04/2018

Στην περίπτωση που ο Λογαριασμός Επικούρησης ήταν Φορέας ΚοινωνικήςΑσφάλισης, όπως συνεχώς ισχυρίζεται η ΕΤΕ ( αν και οψιγενώς, αφού τώραδεν την «συμφέρει» η παραδοχή της πραγματικής νομικής φύσεως τουΛΕΠΕΤΕ), τότε το θεσμικό πλαίσιο διαχείρισης των αποθεματικών του θαήταν αυτό που συνοπτικά αλλά με απόλυτη σαφήνεια προβλέπονται από :
Α. Την ΚΥΑ Υπουργείου Οικονομίας & Οικονομικών – Εργασίας & ΚοινωνικήςΕργασίας & Κοινωνικών Ασφαλίσεων Β/7/26028/4468 : «Καθορισμός κανόνων Επενδυτικής Συμπεριφοράς για την αξιοποίηση της Κινητής Περιουσίας τωνασφαλιστικών Οργανισμών» (ΦΕΚ 373/26.03.2002)
Β. Το Ν.3586/2007: «Θεσμικό πλαίσιο επενδύσεων και αξιοποίησης τηςπεριουσίας των Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης» (ΦΕΚ 151/10.07.2007)
Γ. Την Υπουργική Απόφαση του ΥΠΑΚΠ Β/7/26028/4468: «ΚανόνεςΕπενδυτικής Συμπεριφοράς και Δεοντολογίας των Φορέων ΚοινωνικήςΑσφάλισης» (ΦΕΚ 2161/ 17.10.2008)

Μακάρι να ήταν –από αυτή την άποψη- ο ΛΕΠΕΤΕ Ασφαλιστικό Ταμείο! Δεν
θα είχε τύχει τέτοιας απίστευτης κακοδιαχείρισης κατά το δοκούν, με απόλυτη αυθαιρεσία και απολύτως εξυπηρετούσας τα στενά και ιδιοτελή συμφέροντα της Εθνικής Τράπεζας!
Χωρίς να εμβαθύνουμε σε λεπτομέρειες, σύμφωνα με το ανωτέρω θεσμικό πλαίσιο, η επιλογή των επενδύσεων σε κινητές αξίες των ΦΚΑ είναι εξαιρετικά και με λεπτομέρεια ρυθμιζόμενη, υπακούει σε κανόνες βέλτιστης και διαφανούς διαχείρισης, επαρκούς διασποράς και χρήσεως όλων των επιστημονικών μεθόδων που προβλέπονται κατά την σχετική βιβλιογραφία.
Επιγραμματικά αναφέρουμε ότι από το 100% των δυνητικών διαθεσίμων ενός ΦΚΑ-«Ταμείου», μόνον το 23% κατ’ ανώτατο όριο θα μπορούσε να επενδυθεί σε μετοχές, κι αυτό όχι απαραίτητα ολόκληρο αλλά σε ποσοστό που -κατά την ΚΥΑ του 2002- δεν θα μπορούσε να υπερβεί το 60% εξ αυτού και το υπόλοιπο 40% σε ακίνητη περιουσία, ενώ κατά το Ν.3586/2007 θα μπορούσε να ανέλθει έως το 100% του 23%.
Φυσικά ακόμη και στην περίπτωση όπου επιλέγονταν μετοχές, και εκεί θα έπρεπε να τηρούνται ποιοτικά κριτήρια αλλά και κριτήρια διασποράς κινδύνου, δηλαδή, όπως θα έλεγε και η σοφή λαϊκή παροιμία, «όχι όλα τα αυγά σε ένα καλάθι»!
Στην περίπτωση του ΛΕΠΕΤΕ, όχι μόνον αγνοήθηκε αυτή η απλή λαϊκή παροιμία, αλλά καταστρατηγήθηκαν πλήρως όλες εκείνες οι διατάξεις που

ΕΑΝ ο ΛΕΠΕΤΕ ήταν Ταμείο, ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΧΕ ΠΟΤΕ ΥΠΟΣΤΕΙ Η ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΤΕΤΟΙΑ ΑΝΕΠΑΝΟΡΘΩΤΗ ΠΑΝΩΛΕΘΡΙΑ!

Ειδικότερα, σύμφωνα με το Ν.3586/2007 και ειδικότερα στο ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ε΄
«ΕΠΕΝΔΥΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ – ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΦΟΡΕΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ», το Άρθρο 17 «Αρχές επενδυτικής πολιτικής και διαχείρισης περιουσίας» προβλέπει τα εξής:
«α. Η επενδυτική πολιτική και οι στόχοι πρέπει να καθορίζονται με τρόπο ώστε:
αα. Οι επενδυτικές επιλογές να έχουν κυρίως μακροπρόθεσμο χρονικό ορίζοντα με γνώμονα την επίτευξη της μεγαλύτερης δυνατής απόδοσης με ελαχιστοποίηση του αναλαμβανόμενου κινδύνου.
αβ. Να βοηθούν στην κατανόηση, ταυτοποίηση και μέτρηση των αναμενόμενων επιπέδων απόδοσης και κινδύνου. Να προσφέρονται για συγκριτική αξιολόγηση (benchmarking).
αδ. Να επιτυγχάνεται σε ικανοποιητικό βαθμό η διαφοροποίηση των περιουσιακών στοιχείων με ιδιαίτερη έμφαση στην ευρεία διασπορά των επενδύσεων και να αποφεύγεται οποιαδήποτε σώρευση κινδύνων για το σύνολο του χαρτοφυλακίου.(!)
αε. Να λαμβάνονται υπόψη οι υποχρεώσεις των Φ.Κ.Α. τόσο βραχυπρόθεσμα όσο και μακροπρόθεσμα σε σχέση με την ισχύουσα αλλά και την αναμενόμενη αναλογική σχέση μεταξύ των εν ενεργεία ασφαλισμένων και συνταξιούχων, την ασφαλιστική ωρίμανση των Φορέων και το μέγεθος των υφιστάμενων αποθεματικών κεφαλαίων. (!)
αστ. Να εγγυώνται την εφαρμογή των απαραίτητων διαδικασιών διαχείρισης
επενδυτικού κινδύνου (risk management).
β. Καθορισμός παραμέτρων επενδυτικής πολιτικής.
Με αποφάσεις των Διοικητικών Συμβουλίων και κατόπιν εμπεριστατωμένης και αιτιολογημένης αξιολόγησης και ανάλυσης καθορίζονται κατά τακτές χρονικές περι- όδους οι παράμετροι επενδυτικής πολιτικής με σκοπό την εξειδίκευση της πολιτικής αυτής και ειδικότερα:
βα. Αναλογίες μεταξύ βασικών επενδυτικών κατηγοριών (asset mix), δηλαδή μετοχών, τίτλων σταθερού εισοδήματος, αμοιβαίων κεφαλαίων κ.λπ.
ββ. Παράμετροι διασποράς όπως μέγιστο και ελάχιστο όριο αριθμού μετοχών του χαρτοφυλακίου, μέγιστο όριο ποσοστιαίας συμμετοχής μετοχών και ποσοστιαία συμμετοχή μετοχών στον ίδιο εκδότη. (!!!)
βγ. Διάρκεια χαρτοφυλακίου τίτλων.
βδ. Παράμετροι ρευστότητας (ελάχιστα και μέγιστα ποσοστιαία όρια). Η ύπαρξη ρευστότητας πρέπει να διασφαλίζεται με τη θέσπιση παραμέτρων οι οποίες λαμβάνονται υπόψη για την επιλογή των επενδύσεων ώστε σε περίπτωση ανάγκης εκταμιεύσεων να μην προκύπτουν προβλήματα ρευστοποιήσεων.
βε. Κλαδική σύνθεση χαρτοφυλακίου.
γ. Καθορισμός ποιοτικών και ποσοτικών κριτηρίων για την αξιολόγηση και επιλογή των επενδύσεων σε διάφορα επενδυτικά προϊόντα.
δ. Πρότυπα κινδύνων.
Πρέπει να μελετώνται και να αξιολογούνται οι κίνδυνοι που επηρεάζουν τις αποδόσεις των χαρτοφυλακίων.
ε. Αποτίμηση περιουσιακών στοιχείων.
Για την ακριβή παρακολούθηση της επενδυτικής δραστηριότητας, καθώς και την προσέγγιση και ανάλυση στοιχείων για τη διασφάλιση της ορθότητας στη λήψη των επενδυτικών αποφάσεων, πρέπει οι Φ.Κ.Α. να προ βαίνουν σε τακτά χρονικά διαστήματα στην αποτίμηση του χαρτοφυλακίου τους, ανάλογα με το είδος του περιουσιακού στοιχείου: Η αποτίμηση των χρεογράφων τα οποία διαπραγμα− τεύονται σε οργανωμένες αγορές, γίνεται με βάση την τιμή κλεισίματος της ημέρας αποτίμησης. Η αποτίμηση των χρεογράφων τα οποία δεν διαπραγματεύονται σε οργανωμένες αγορές, γίνεται με βάση την τιμή κτήσης. Η αποτίμηση των ακινήτων γίνεται με βάση τις αντικειμενικές αξίες τους. Πέραν των άνω αποτιμήσεων οι
Φ.Κ.Α. υποχρεούνται να ενεργούν αποτιμήσεις των περιουσιακών τους στοιχείων την τελευταία εργάσιμη ημέρα κάθε έτους.
στ. Διασφάλιση του εμπιστευτικού χαρακτήρα των επενδυτικών αποφάσεων, της ομαλότητας και της εύρυθμης λειτουργίας των αγορών κεφαλαίων και ακινήτων και της διαφάνειας κατά τη λήψη των επενδυτικών αποφάσεων -πλαίσιο Εταιρικής Διακυβέρνησης (corpo rate governance).
Ειδικότερα, οι Φ.Κ.Α. στο πλαίσιο της επενδυτικής τους δραστηριότητας οφείλουν:
στα. Να λαμβάνουν όλα τα απαραίτητα μέτρα τα οποία διασφαλίζουν τον εμπιστευτικό χαρακτήρα των επενδυτικών αποφάσεων (!) και την ομαλότητα και την εύρυθμη λειτουργία των αγορών κεφαλαίων και ακινήτων.
στβ. Να διασφαλίζουν την αυτονομία και τον εμπιστευτικό χαρακτήρα των επενδυτικών αποφάσεων, ιδίως στο εσωτερικό τους, και να μεριμνούν για την αποφυγή καταστάσεων σύγκρουσης συμφερόντων, (!!!) λαμβάνοντας μέτρα για τη διευθέτηση τέτοιων καταστάσεων που ενδέχεται να παρουσιαστούν κατά την ενάσκηση της δραστηριότητάς τους.
στγ. Να χαράσσουν και να ασκούν την επενδυτική τους πολιτική με τέτοιο τρόπο που να διασφαλίζει τη διαφάνεια στη λήψη των αποφάσεών τους, τον απο- τελεσματικό έλεγχο της διαχείρισης και την ευθύνη αυτής εξυπηρετώντας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τα συμφέροντα των ασφαλισμένων.
στδ. Να ακολουθούν τους κανόνες διακυβέρνησης ελέγχου, επικοινωνίας κ.ά. προκειμένου να διασφαλίζεται η ορθή λήψη αποφάσεων, η πιστή εκτέλεση των εντολών, η διαφάνεια και η τακτική ανασκόπηση και αξιολόγηση των δραστηριοτήτων διαχείρισης.
στε. Να λαμβάνουν τα κατάλληλα μέτρα ώστε να εξασφαλίζονται αποτελεσματικά οι πάσης φύσεως μηχανισμοί ελέγχου»
Κι αν δεν φτάνουν αυτά για να πεισθεί κανείς ότι ο τρόπος διαχείρισηςτων αποθεματικών του ΛΕΠΕΤΕ ήταν πραγματικά ΑΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΟΣ με όποιο επίπεδο χρηματοοικονομικών γνώσεων κι αν διαθέτει κανείς, ειδικότερα για τα όρια και τον τρόπο επιλογής μετοχών, η ΥΑ του ΥΠΑΚΠ
Β/7/26028/4468: «Κανόνες Επενδυτικής Συμπεριφοράς και Δεοντολογίας των Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης» (ΦΕΚ 2161/ 17.10.2008) το άρθρο 5:
«Διαδικασία σχεδιασμού και εφαρμογής επενδυτικής πολιτικής του Φ.Κ.Α» προβλέπει τα εξής:
«γ. Ειδικά για τις επενδύσεις επί μετοχών, επιδιώκεται η εξής διασπορά: γα. Επένδυση σε μετοχές εισηγμένες στο Χρηματιστήριο Αθηνών
(περίπτωση β1, εδαφίου β, παραγράφου 1, άρθρου 4, ν. 3586/2007):
μέγιστο όριο 90%. γβ. Επένδυση σε μετοχές που διατίθενται με δημόσια
εγγραφή για να εισαχθούν στο Χρηματιστήριο Αθηνών (περίπτωση β2,
εδαφίου β, παραγράφου 1, άρθρου 4, ν. 3586/2007): μέγιστο όριο 5%. γγ.
Επένδυση σε άλλες μετοχές διαπραγματεύσιμες σε οργανωμένες αγορές της
Ευρωζώνης (περίπτωση β3, εδαφίου β, παραγράφου 1, άρθρου 4, ν.
3586/2007): μέγιστο όριο 20%.
δ. Στο πλαίσιο της συνετής διαχείρισης του μετοχικού χαρτοφυλακίου, επιδιώκεται επαρκής διασπορά του χαρτοφυλακίου. Ειδικά όταν πρόκειται περί εταιριών, τα έσοδα των οποίων προέρχονται από έναν μόνο κλάδο οικονομικής δραστηριότητας της κατάταξης I.C.B. (Industry Classification Benchmark), το μέγιστο όριο επένδυσης ανά κλάδο οικονομικής δραστηριότητας είναι 20%.(!!!) Το εν λόγω ποσοστό μπορεί να ανέλθει σε 40% στις περιπτώσεις που ο εκδότης αναφέρεται σε όμιλο επιχειρήσεων με έσοδα που προέρχονται από τουλάχιστον τρεις διαφορετικούς κλάδους οικονομικής δραστηριότητας. Για την
παρακολούθηση αυτής της εν λόγω διασποράς, χρησιμοποιείται η κλαδική κατάταξη του υποδείγματος I.C.B. των εταιριών FTSE Group και Dow Jones
Indices).
εστ. Για επενδύσεις επί μετοχών ή εταιρικών ομολόγων/χρεογράφων ενός συγκεκριμένου εκδότη, σύμφωνα με τις παρ. β1, β2 και β3 του Άρθρου 4 του ν. 3586/2007, ο Φ.Κ.Α. λαμβάνει μέριμνα ώστε το σχετικό ποσοστό να μην υπερβαίνει το 10% σε σχέση με το σύνολο του μετοχικού του χαρτοφυλακίου, ή του χαρτοφυλακίου εταιρικών ομολόγων/χρεογράφων»
Ας μας απαντήσει λοιπόν η αντίδικη, τι από τα ανωτέρω εφήρμοσε έστω κατά ψήγμα (!) εφ’οσον ο ΛΕΠΕΤΕ ήταν Φορέας Κοινωνικής Ασφάλισης ή ΤΑΜΕΙΟ κατά την δική της απολύτως αυθαίρετη ερμηνεία; (και βέβαια πολύ πρόσφατη, αφου επί τουλάχιστον 68 χρόνια, αυτή ήταν η μονολιθική της τοποθέτηση, την οποία υποστήριζε με σταθερότητα, επιμονή αλλά και πάθος…. Όσο βέβαια την συνέφερε!)
Ποιους κανόνες διασποράς ετήρησε κατά τα ανωτέρω για την επιλογή της μετοχής της ΕΤΕ κατά 96% στο χαρτοφυλάκιό της καθ’ υπέρβαση κάθε υφιστάμενης διάταξης νόμου, υπουργικής απόφασης αλλά …ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΟΙΝΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ;
Ποια μέτρα έλαβε για την αποφυγή καταστάσεων ΣΥΓΚΡΟΥΣΗΣ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ;
Πώς προστάτευσε τα συμφέροντα των συνδικαιούχων του ΛΕΠΕΤΕ μελλοντικών και νυν συνταξιούχων όταν επέλεγε την ΜΟΝΟΛΙΘΙΚΗ και ΕΜΜΟΝΙΚΗ ΕΠΕΝΔΥΣΗ ΣΕ ΜΕΤΟΧΕΣ ΤΗΣ ΕΤΕ, δηλαδή της ίδιας οικονομικής δραστηριότητας, του Ιδιου κλάδου, του ίδιου εκδότη, σε ΑΥΞΗΣΗ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ, και μάλιστα με λήψη ΠΑΡΑΤΥΠΟΥ μη προβλεπόμενου κατά την Ευρωπαική Νομοθεσία αλλά και το πλαίσιο που ορίζει η ΤτΕ ΔΑΝΕΙΟΥ ΑΓΟΡΑΣ ΜΕΤΟΧΩΝ (ΠΑΛΙ ΤΗΣ ΕΤΕ!); Θα τολμούσε άραγε να πράξει αυτά τα πραγματικά πρωτοφανή, εάν
λειτουργούσε ως Ταμείο ο ΛΕΠΕΤΕ, δηλαδή θα υπαγόταν στο ρυθμιστικό
περιβάλλον που προαναφέραμε, η οι υπεύθυνοι θα είχαν κληθεί ΗΔΗ ΑΠΟ
ΤΗΝ ΠΟΙΝΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ !