PLUS
Η Myrό Gallery παρουσιάζει για πρώτη φορά στην Θεσσαλονίκη τον ανερχόμενο ζωγράφο Ορέστη Διαμάντη και σας προσκαλεί στα εγκαίνια της ατομικής έκθεσης του που θα λάβουν χώρα την Πέμπτη 21 Ιανουαρίου 2016 στις 20.00 στην Κεντρική Αίθουσα της (Νικηφόρου Φωκά 8, περιοχή Λευκού Πύργου, κέντρο Θεσσαλονίκης). Η έκθεση έχει τίτλο “Εκ Φωτός” και παρουσιάζει τη νεότερη σειρά έργων του καλλιτέχνη.
Στο κείμενο της επιμέλειας, που υπογράφει ο Πάρης Καπράλος, σημειώνεται: “Η ζωγραφική του Ορέστη Διαμάντη κινείται μεταξύ του μαγικού ρεαλισμού και συμβολισμού, με μπαρόκ στοιχεία, τόσο ως προς τη αποτύπωση όσο και ως προς την ατμόσφαιρα τους. Ο ίδιος ο καλλιτέχνης υλοποιεί μια αναπόδραστη πραγματικότητα στην οποία “η ατμόσφαιρα τρέφεται από τη σήψη που προκαλεί το φως στην ύλη”. Η θερμών χρωμάτων και η άριστη ρεαλιστική φόρμα αποδίδει μία νέα ανάγνωση στην σύγχρονη παραστατική τέχνη που δεν συναντούμε συχνά σε Έλληνες δημιουργούς της νεότερης γενιάς, ενώ η άριστη αποτύπωση των ανθρώπινων μορφών δεν χάνει στο ελάχιστο σε εκφραστικότητα. Συνολικά τρέφουμε μεγάλες προσδοκίες για τις προοπτικές του καλλιτέχνη”.
Σε καλλιτεχνική δήλωση του για την ατομική έκθεση και την παρουσίαση της νέας σειράς έργων του ο ζωγράφος σημειώνει “Ορμώμενος από ψυχές, που στη ψυχή μου εμφύσησαν βιώματα, αδράτω και δράττομαι από φως, σμιλεύοντας στο καμβά προβληματισμούς και αναζητήσεις. Φως, ατμόσφαιρα και σώμα αποτελούν και αποτελούνται, από και προς στο έργο μου. Η πολυδιάστατη έννοια του φωτός, σε προκαλεί να το ερωτευτείς και να το μισήσεις. Έχει δύναμη ικανή να ξεσκεπάσει το σκοτάδι, από το ίδιο του το πέπλο και να θολώσει με ιστορίες την ύπαρξη της ύλης. Άλλοτε αναφέρεται ως ιερό, άλλοτε ως άκτιστο και άλλοτε ως ρομφαία που ανακαλεί την όραση που σου δώρισε. Ορίζει και ορίζεται από την υλη και το κενό. Είναι μετέωρο στην ύπαρξη και την ανυπαρξία, γεγονός που το κάνει να μοιάζει με κάτι που κρύβεται βαθιά στην ψυχή κάθε ανθρώπου. Το σώμα είναι ο αρχέγονος κώδικας επικοινωνίας όλων των πλασμάτων. Αμφορέας ψυχών, που ορίζει την υπόσταση από την έννοια, το φως από το σκοτάδι. Εκεί που το φως κατακτά το σκοτάδι, αναδύεται η σάρκα. Άλλοτε με σφρίγος νεαρού ίππου και άλλοτε με αδυναμία γέρικου κορμιού […]. Είναι ο συγκερασμός της ύλης και του φωτός, που ατέρμονα ενώνονται και χωρίζουν, σε μια προσπάθεια για δικαίωση και αλήθεια. Ορίζοντας αυτά ως εργαλεία μου, προσπαθώ να αποδώσω την υπόσταση εκείνων που αγαπάμε, μισούμε ή αδιαφορούμε. Άλλες φορές θα τα δείτε να απεικονίζονται σαν αδικοχαμένες ψυχές, άλλοτε σαν συναισθήματα που υποτάσσουν σώμα και ψυχή, άλλοτε σαν βασιλιάδες, που ορίζουν εμάς να ψάξουμε στο θολό της ιστορίας για τα χαμένα σκήπτρα τους”.
