PLUS
Κοινή διαπίστωση. Δεν υπάρχει κλίμα εκλογών. Ο κόσμος πάει κανονικά στις δουλειές του,
συνεχίζει να αναστενάζει σιωπηλός στα σούπερ μάρκετ, οι πολιτικές συζητήσεις στα κανάλια
έχουν εντυπωσιακά χαμηλά ποσοστά τηλεθέασης, οι αντιπαραθέσεις είναι σχεδόν ανύπαρκτες.
Μια προεκλογική περίοδος που όταν οι πολίτες βλέπουν ένα πάνελ, αλλάζουν κανάλι. Μια
περίοδος που και οι λόγοι των πολιτικών αρχηγών χάνουν από το Φενερμπαχτσέ – Ολυμπιακός
και τη στέψη του Καρόλου.
Όλα κυλούν σαν μην απέχουμε δύο εβδομάδες από την κάλπη.
Χωρίς καμία σκληρή λογομαχία ή έστω έναν καβγά που θα ανάψει τα αίματα. Ούτε ένας, έτσι για
δείγμα.
Ακόμη και αυτές οι μπρα ντε φερ συναντήσεις ανάμεσα σε νεοδημοκράτες, συριζαίους και
πασόκους περνούν απαρατήρητες έως και κωμικές. Δεν υπάρχει καμία, μα καμία αντιστοίχιση
ανάμεσα στις διαθέσεις του εκλογικού σώματος και τους γεμάτους αγωνία υποψηφίους.
Σαν να μεταλλαχθήκαμε και να γίναμε σούπερ Ευρωπαίοι. Ενδεχομένως. Αλλά πιθανότατα
υπάρχει κι άλλη εξήγηση. Κανείς μας δεν έχει την παραμικρή αγωνία για το αποτέλεσμα. Ίσως
γιατί τα δέκα χρόνια «φορεμένων» μνημονίων και πολιτικών μάς απέδειξαν πως κάθε πολιτικό
παιχνίδι έχει προδιαγεγραμμένο φινάλε, οπότε ποιος ο λόγος να παθιαστούμε;
Γιατί να πιστέψουμε σε συνθήματα, γιατί να στηρίξουμε με πάθος κάποιον, αφού όλοι
γνωρίζουμε το αποτέλεσμα. Όλα θα γίνουν όπως επιτάσσει η παγκοσμιοποιημένη οικονομία. Με
τον έναν ή τον άλλον τρόπο όλα καταλήγουν στο ναι μεν, αλλά…
Το «παιχνίδι» το έληξε εξάλλου νωρίς ο κεντρικός τραπεζίτης. Δεν υπάρχει ο δημοσιονομικός
χώρος για όλες τις προεκλογικές εξαγγελίες των κομμάτων, πιο λαϊκά… μη φας, έχουμε γλάρο.
Όπως δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΜΠΑΜ» που κυκλοφορεί
