PLUS
► Λοιπόν, το καλό με τη διαφθορά είναι ότι σε κάνει ξεφτέρι στη Γεωγραφία. Να μας πέσει δηλαδή στις πανελλαδικές ποιος είναι ο μεγαλύτερος ποταμός των νησιών Σαμόα, τι ευδοκιμεί στα νησιά του Σολομώντα και πόσο πάει ο οβελίας στα νησιά του Πάσχα και θα περάσουμε όλοι πρώτοι στο πανεπιστήμιο για να πάμε να μαζέψουμε τα σκουπίδια, τα ακροδεξιά παραληρήματα του Φορτσάκη και τις γλιτσερές σιωπές των συγκλητικών.
► “Eίμαι όρθιος και είμαι εδώ” δήλωσε ο φαιδρός πατριδέμπορας λες και το ερώτημα ήταν αν η αποκάλυψη της ξεφτίλας τον βρήκε ξαπλωμένο και τρεις χιλιάδες μίλια μακριά. Πάντως, ο άνθρωπος όντως αγαπάει την πατρίδα του. Και γιατί δηλαδή να μην αγαπάει κάποιος μια πατρίδα που του δίνει την ευκαιρία για μια τέτοια τόσο τρελή κονόμα και μάλιστα “αβάδιστα” και “ακούραστα”;
► Και να μην ξανανακαλύπτουμε την πυρίτιδα, ο αείμνηστος Ραφαηλίδης τάχε πει: “πατρίδα μας είναι είναι εκεί που βρίσκονται τα οικονομικά μας συμφέροντα”. Και όσο περισσότερα τα συμφέροντα τόσο περισσότεροι και οι λόγοι που την “αγαπάμε”. Και ο Καρατζαφέρης είχε εκατομμύρια λόγους. (1,65 εκατομμύρια, συγκεκριμένα…)
► Αλλά “δεν φταίνε” οι λογής καρατζαφέρηδες. Αυτοί κάνουν απλώς “ό,τι μπορούν”. Πάντοτε οι λογής καρατζαφέρηδες κάνουν “ό,τι μπορούν”. Το ζήτημα είναι “γιατί μπορούν”.
► Και ίσως όντως οι λογής καρατζαφέρηδες να είναι στο τέλος-τέλος και θύματα. Θύματα του προσωπικού τους αξιακού πλαισίου αλλά κυρίως του ίδιου του πολιτικού συστήματος το οποίο τους χρησιμοποιεί κατά τις ανάγκες του.
► Γι’ αυτό σου λέω αναγνώστη μου, μη χαίρεσαι που πιάσανε έναν ακόμη σαλτιμπάγκο που υποδυόταν τον πολιτικό. Δεν πρόκειται για κάποιου τύπου “κάθαρση”, αστεία πράγματα… Για ένα κοινό ξεκαθάρισμα λογαριασμών πρόκειται σαν κι αυτά των νονών της νύχτας.
► Μόνο που εκεί, κανένας δολοφόνος δεν σε παραμυθιάζει πως σκοτώνει “για το καλό του συνόλου” και κανένα καθήκι που πέφτει νεκρό δεν θεωρεί πως “θυσιάζεται για την πατρίδα”.
► Και κυρίως, δεν έχει το θράσος, μετά από όλα αυτά να λέει “είμαι εδώ όρθιος”. Όταν δεν έχει τους αδένες να αυτοχειριαστεί, σέβεται τους κανόνες του παιχνιδιού στο οποίο δέχθηκε -με το αζημίωτο- να συμμετάσχει και όταν γίνει το “μπαμ” και δει το αίμα του να ξεπηδά, πέφτει στη σκηνή και ψοφάει. Όπως γράφει το σενάριο του μέγα σκηνοθέτη. Και ειδικά όταν μετά το “μπαμ” η πολιτική σκηνή δεν γεμίζει μόνο από ζεστό αίμα αλλά και από ζεστό χρήμα.
