Ελλάδα: Πρώτη η χώρα μας σε ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις

 Μία ακόμα αρνητική πρωτιά έρχεται για την χώρα μας αυτή την φορά στον τομέα της υγείας.

Συγκεκριμένα, τον υψηλότερο δείκτη ενδονοσοκομειακών λοιμώξεων στην Ευρώπη κατέχει η Ελλάδα, όπως δείχνουν τα στοιχεία του ΟΟΣΑ. Εκτιμάται πως στην Ελλάδα τρεις χιλιάδες θάνατοι οφείλονται σε ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις, με αυξητική τάση, ενώ το κόστος ξεπερνά τα 1,5-2,5 δισ. ευρώ ετησίως. Την ίδια ώρα η Ελλάδα παρουσιάζει τον υψηλότερο δείκτη χρήσης αντιβιοτικών.

Η επιβάρυνση της δημόσιας περίθαλψης από τα υψηλά ποσοστά της μικροβιακής αντοχής που εμφανίζουν οι ασθενείς στα δημόσια νοσοκομεία βρέθηκε στο επίκεντρο της επιστημονικής ημερίδας που διοργάνωσε το Υπουργείο Υγείας με θέμα «Το πρόβλημα των Νοσοκομειακών Λοιμώξεων και η αντιμετώπισή του».

Σύμφωνα με τις μετρήσεις, στην Ευρωπαϊκή Ένωση υπολογίζεται ότι κάθε χρόνο περίπου 4,1 εκατ. ασθενείς εμφανίζουν νοσοκομειακή λοίμωξη, με τον εκτιμώμενο αριθμό θανάτων να αγγίζει τις 37 χιλ.. Παρόμοιο πρόβλημα αντιμετωπίζουν και τα ελληνικά νοσοκομεία, τα οποία κυρίως κατά την τελευταία δεκαετία έρχονται αντιμέτωπα με τα ολοένα αυξανόμενα επίπεδα της μικροβιακής αντοχής και την εμφάνιση νοσοκομειακών λοιμώξεων από πολυανθεκτικούς Gram-αρνητικούς μικροοργανισμούς.

Ως νοσοκομειακή χαρακτηρίζεται κάθε λοίμωξη, η οποία εκδηλώνεται σε νοσηλευόμενο ασθενή, ενώ δεν ήταν παρούσα, έστω και σε στάδιο επώασης, κατά την εισαγωγή του στο νοσοκομείο. Κατά κανόνα, νοσοκομειακή χαρακτηρίζεται μια λοίμωξη που εκδηλώνεται μετά την πάροδο 48-72 ημερών από την εισαγωγή του ασθενή στο νοσοκομείο.

Οι συνηθέστερες νοσοκομειακές λοιμώξεις είναι αυτές του ουροποιητικού συστήματος, του ανώτερου και κατώτερου αναπνευστικού συστήματος, του χειρουργικού πεδίου, του αίματος (βακτηριαιμίες), του δέρματος και των μαλακών μορίων. Σε ορισμένες περιπτώσεις ο ασθενής ενώ μολύνεται όσο νοσηλεύεται, είναι πιθανό να εκδηλώσει τη λοίμωξη μέρες, μήνες ή και χρόνια (ηπατίτιδα, μετεγχειρητικά τραύματα) μετά την έξοδό του από το νοσοκομείο. Επίσης υπάρχουν λοιμώξεις που εμφανίζονται όχι μόνο στους νοσηλευόμενους αλλά και τους εργαζομένους και πολλές φορές και στους επισκέπτες.