Έλληνες ψηλά τις σημαίες, γρηγορείτε

Απευθύνομαι σε σένα νεαρέ Έλληνα! Εσένα, που γεννήθηκες την εποχή του μεγάλου μεταρρυθμιστή, του Χαρίλαου Τρικούπη. Εσένα, που η δημαγωγία του Δεληγιάννη σε βρήκε μαθητή του Γυμνασίου ή του Σχολαρχείου. Εσένα, που η εφηβεία σου σημαδεύτηκε από την ήττα του 1897. Εσένα, που έμελλε στην καρδιά της νιότης σου να περάσεις σ΄ έναν άλλο αιώνα, τον 20ο αιώνα. Εσύ, μεγάλωσες δύσκολα, σε αντίξοες συνθήκες, με πολλές ελλείψεις, χωρίς μέσα, χωρίς πολυτέλειες. Ο κόσμος σου ίσα που έφτανε μέχρι την Πρωτεύουσα του Νομού και αυτό ήταν ένα μακρύ ταξίδι επί ώρες με το άλογο. Πως να πας στην Αθήνα, την Πρωτεύουσα; Πώς να έλθεις από την Καλαμάτα, με τον μουτζούρη (τρένο της εποχής); Ήθελες μια ολάκερη μέρα. Πως να έλθεις από την Κρήτη με τα καράβια «θαλασσοπνίχτρες». Πώς να έλθεις από την Άρτα; Πολύ πιο δύσκολα ήταν να έλθεις από τα σκλαβωμένα Δωδεκάνησα. Δυο μέρες ήθελες να έλθεις από την Κατερίνη. Πώς να κατέβεις; Παντού Τουρκιά. Τρέχα να περάσεις τα σύνορα. Και αν το μπορέσεις, πώς να γυρίζεις μετά να ξαναδείς τη φαμίλια σου; Σε δύσκολα χρόνια γεννήθηκες Έλληνα του 1880, του 85, του 90.΄ Τα δυσκολότερα όμως δεν έχουν έλθει ακόμα. Τώρα που ετοιμάζεσαι να ανοίξεις σπίτι, κάποιοι ζωηροί συνομήλικοί σου, άντε ίσως καμιά δεκαριά χρόνια πιο μεγάλοι, με έναν κάποιο, Παύλο Μελά πάνε να ξεσηκώσουν τη Μακεδονία. Είναι πράγματι άμυαλοι. Δεν κάθονται στα αυγά τους. Πάνε να τα βάλουνε με την Αυτοκρατορία των Οθωμανών. Ο Σουλτάνος δεν τα σηκώνει αυτά. Άσε που από την εποχή του Ντισραέλι, του Άγγλου Πρωθυπουργού, εδώ και 20 χρόνια οι Τούρκοι έχουν την αβάντα της Μεγάλης Αυτοκρατορίας. Δεν θυμούνται τη ζημιά του ΄97; Που πάνε; Και έχουν ανέβει και κάποιοι κουζουλοί από την Κρήτη που φαίνεται έχουν φουσκωμένα τα μυαλά από έναν επαναστάτη, ονόματι Βενιζέλο. Αυτόν θα τον μάθεις σύντομα. Ώσπου να σου κάνει η κυρά το δεύτερο κουτσούβελο, θα τον φέρουν οι στρατιωτικοί Πρωθυπουργό. Και μαζί με τον Γεροβασιλιά, όταν θα πλησιάζει αυτός, μισό αιώνα Βασιλείας, θα σε καλέσουν να ελευθερώσεις την υπόλοιπη Ελλάδα. Αρχιστράτηγος θα είναι ο Διάδοχος. Δέκα χρόνια θα πολεμάς. Με χιόνια, χαλάζι, βροχές και λιοπύρι. Εσύ, θα τρέχεις σε βουνά και σε λαγκάδια να διώξεις τον Τούρκο. Θα πάρεις φόρα. Θα φτάσεις μακριά. Μια ανάσα από την Αγιά Σοφιά. Θα μπεις στη Σμύρνη Ελευθερωτής. Δέκα χρόνια νεαρέ Έλληνα έχεις το όπλο, εφ΄ όπλου λόγχη. Δέκα χρόνια πόλεμος, κακουχίες. Θα τριπλασιάσεις την Ελλάδα. Θα ανταμώσεις τον Φίλιππο στη Μακεδονία, τον Αχιλλέα στην Τροία. Ίσως εκεί κοντά στο Γρανικό να ανταμώσεις και τον Αλέξανδρο. Ο Γέρος του Μοριά θα σε καμαρώνει, μέχρι … μέχρι η φαγωμάρα από τον ξένο δάκτυλο που τον έκλεισε φυλακή στο Ναύπλιο να ξαναφωλιάσει στους πολιτικούς της, σχεδόν εκατό χρόνια μετά, για να ξαναπάρει ο τόπος την κάτω βόλτα. Θα ζήσεις τη σφαγή της Μικράς Ασίας και θα ακολουθήσει ο ξεριζωμός του γένους. Θα σηκώσεις το βαρύ φορτίο της προσφυγιάς. Τα παιδιά σου θα είναι μεγάλα πια και εσύ θα είσαι γέρος! Τις προάλλες, έγραφαν θαρρώ οι εφημερίδες «Εστία» και «Ακρόπολις» για μια άμαξα που παρέσυρε γέροντα 40 ετών στην Κηφισιά. Τα βάσανα σου δεν έχουν τελειωμό. Ενός κακού μύρια έπονται. Ζεις, εκτελέσεις στο Γουδί, κινήματα, αντικινήματα, για να φτάσει το ΄36 ο ήρωας του ΄12-΄13, ο Μεταξάς, να κάνει με τη σειρά του το δικό του κίνημα, όπως πριν από αυτόν ο Βενιζέλος, ο Κονδύλης, ο Πάγκαλος, ο Πλαστήρας και άλλοι. Αν και δικτατορία, κάτι αρχίζει να ροδίζει. Καλύτερες συνθήκες για δουλειά, κοινωνική ασφάλιση, αλλά και οργάνωση του Στρατού. Μετά από δέκα χρόνια στο Μέτωπο, έχει φοβηθεί το μάτι σου. Είναι και τα παιδιά σου πλέον σε ηλικία επιστράτευσης. Δεν θα το αποφύγεις και αυτό το ποτήρι Νεαρέ Γέροντα. Ο φασισμός κτυπά πισώπλατα την Ελλάδα. Από το ΄12 έως το ΄22 πολεμούσες κοιτάζοντας Ανατολικά. Τώρα το παιδί σου θα πολεμήσει κοιτάζοντας Δυτικά. Άλλα 10 χρόνια, απέναντι σε δύο φασισμούς. Πρώτα τον Μαύρο και μετά τον Ερυθρό. Θα ξεκινήσει από την Πίνδο στις 28 Οκτώβρη του 40, για να ξαποστάσει το ΄49 μετά τον Γράμμο και το Βίτσι. Είσαι πια στα εβδομήντα. Οι Βασιλιάδες θα έχουν φύγει και θα έχουν ξαναγυρίσει πολλές φορές. Είδες πολλούς, από τον Γεώργιο που δολοφονήθηκε μετά την απελευθέρωση της Μακεδονίας μέχρι τον Αρχιστράτηγο της Νίκης, τον Κωνσταντίνο. Τον αδικοχαμένο από δάγκωμα πιθήκου Αλέξανδρο, τον αυταρχικό Γεώργιο και τον πράο Παύλο. Έζησες όλους τους Βασιλιάδες εκτός από τον τελευταίο. Έζησες Δημοκρατίες, δικτατορίες, εξορίες, πείνες, εφευρέσεις. Είδες το άλογο να παραχωρεί τη θέση του στο αυτοκίνητο. Είδες τον άνθρωπο να πετάει. Είδες τη λάμπα πετρελαίου να παραχωρεί τη θέση της στον ηλεκτρισμό. Πολλά νέα πράγματα που το καθήκον για την Ελλάδα δεν σου επέτρεψε να τα απολαύσεις όσο ήθελες. Ίσως εκεί στα τριάντα χρόνια σου, να πρόλαβες να χορέψεις τσάρλεστον, να είδες την Παξινού ή την Κοτοπούλη σε κάποιο θέατρο. Όμως μέχρι εκεί. Τα χρόνια τρέχουν, νεαρέ Γέροντα. Ο Αρχάγγελος έχει ανοίξει το παρουσιολόγιο στον παράδεισο και έχει φθάσει στο όνομά σου. Τα παιδιά σου γεννήθηκαν στην πρώτη δεκαετία του Αιώνα, τα εγγόνια σου γεννημένα στα δύσκολα χρόνια του πολέμου έχουν ήδη αναρτήσει την εικόνα σου στο διαμερισματάκι τους στην Κυψέλη ή στο Παγκράτι. Εκεί γύρω, που έναν αιώνα μετά θα γεννηθεί το δισέγγονό σου. Όλοι μέχρι τότε προσπάθησαν και κατάφεραν να μεγαλώσουν την Ελλάδα σου και εσύ το δέχθηκες με χαρά, παρότι θυσίασες νιάτα και απολαύσεις.

Φθάσαμε όμως παππού, στην εποχή του Σοσιαλισμού και του «μεγάλου επαναστάτη», του Ανδρέα Παπανδρέου που ήταν κάτι σαν τον Δεληγιάννη, την εποχή που εσύ γεννιόσουν. Κουβέντες ωραίες, παραμύθια, πολλά «θα» και στο τέλος ο ηθικός και κοινωνικός εξευτελισμός. Η σοσιαλιστική λαίλαπα, των πρασινοφρουρών και των «αυριανιστών», μέσα σε λίγα χρόνια μετέτρεψαν, το καφενείο του Στρατή σε pub, τα λαϊκά ταβερνεία, σε disco. Το τσιγάρο το έκαναν κοκαΐνη. Τον ελληνικό καφέ, «φραπέ». Οι σκελέες έγιναν σλιπάκια. Ο θούριος έγινε hits. Το πρόσωπο σπαθί έγινε face control. Το φρόνημα έγινε «ωχ αδελφέ». Η πατρίδα μας έγινε πολυπολιτισμική. Το αίμα που έχυσες τόσα χρόνια για το καλό της έγινε Εθνικισμός. Τα ιερά και τα όσια είναι γι΄αυτούς παλιομοδίτικα. Ο ξένος δάκτυλος των Άγγλων και των Γάλλων έγινε τώρα Αμερικανικός, παρά την συνθηματολογία του «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο» και του «η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες». Με την μεθοδολογία της άκρατης και αλόγιστης δανειοδότησης της χώρας, υποθηκεύσαμε το μέλλον σου. Ξένος δάκτυλος υπήρχε πάντα νέε του προηγούμενου αιώνα, αλλά με μια μικρή διαφορά από τους σημερινούς. Εσένα σε ενοχλούσε, αυτοί δείχνουν να το απολαμβάνουν. Μετά ήλθε ο Μητσοτάκης, ο σοσιαλίσταρος εκσυγχρονιστής Σημίτης, ο νεώτερος Καραμανλής και ο υιός Ανδρέα Παπανδρέου. Αυτός ήλθε για να ξαναφέρει να σύνορα της πατρίδας μας από εκεί που τα πήρες εσύ, τον προηγούμενο αιώνα με το αίμα σου και τα έφθασες εδώ που είναι σήμερα. Ψήφισε μια Ευρωπαϊκή συνθήκη λεγόμενη Μνημόνιο που εξαθλιώνει τους Έλληνες και υποθηκεύει τα κυριαρχικά δικαιώματα της πατρίδος, παραιτούμενος ταυτόχρονα κάθε ασυλίας που πηγάζει από νόμους ή διεθνείς συνθήκες. Εσύ, για ότι πολέμησες σήμερα θεωρείται ταμπού. Οι Τούρκοι ξαναβρήκαν 560 χρόνια μετά ανοιχτή την κερκόπορτα. Βολτάρουν στο Αιγαίο όποτε γουστάρουν, όπου γουστάρουν και όσο γουστάρουν. Βλέπεις ο «Αβέρωφ» είναι χρόνια παροπλισμένος στο Φαληρικό Όρμο. Μαζί του και ο «Κουντουριώτης». Τώρα στέλνουμε στην πόλη γιουσουφάκια που τραγουδάνε καλά, χορεύουν καλύτερα και δόξα τον Αλλάχ. Από την άλλη, αυτούς που πολέμησαν στο πλευρό των Ιταλών το ‘40 εσένα και τα παιδιά σου, τους Αλβανούς, τους μπάσανε μέσα. Τόσο μέσα, Έλληνα, που σου πήραν τις δουλειές, τα σπίτια, τα μαγαζιά, ακόμη και τις γυναίκες. Όμως δεν μας έφταναν αυτοί, βάλαμε μέσα και όλους τους Ασιάτες και δείχνουμε να το απολαμβάνουμε.

Ερωτώ, λοιπόν, την Ιστορία που τα ‘δε όλα μέσα στους αιώνες. Αυτή που πολλές φορές σου χάιδευε το πονεμένο μέτωπο ανταλλάσοντας τον πόνο σου με ρυτίδες. Ποιος έπραξε το σωστό; Εσύ, που δεν γεύτηκες τις χαρές της νιότης σου για να ανδρωθεί η Ελλάδα και τα εγγόνια σου ή αυτοί που ακολουθούν το δικό τους story και το ’74 διαμέλισαν την Κύπρο παραχωρώντας την Κυρήνεια και την Αμμόχωστο; Θα μπορούσες ποτέ να φανταστείς πως Πρωθυπουργός της Ελλάδος δεν θα αντιδρά, όταν οι Αλβανοί δημιουργούν θέμα Τσαμουριάς στη Θεσπρωτία; Θα μπορούσες να φανταστείς πως Πρωθυπουργός της Ελλάδος δεν θα αντιδρούσε, όταν αμφισβητείται η κυριαρχία μας στα νησιά μας και το Αιγαίο μας; Όταν οι ξυπόλητοι Σκοπιανοί μας παίρνουν το όνομα της Μακεδονίας μας και τα Εθνικά μας Σύμβολα με την συμμετοχή αυτού του Πρωθυπουργού; Όταν οι Τούρκοι αλωνίζουν την Θράκη μας και το Τουρκικό προξενείο στην Κομοτηνή, προετοιμάζει ανενόχλητο το έδαφος για την προσάρτησή της στην Τουρκία; Όταν προετοιμάζεται το νέο σχέδιο Ανάν 2 στην Μεγαλόνησο; Με τον σημερινό λοιπόν, Πρωθυπουργό, άντε παιδιά κουράγιο. Λίγο δεβαριεδισμό, λίγο ακόμα παχυδερμισμό και θα φέρουμε πάλι τα σύνορα εκεί που ήταν το 1897.

Εσύ νεαρέ Έλληνα του 1904, του ΄12-΄13, του ΄19-΄22, του ΄40-΄41, του ΄74, ξύπνα και σήκω. Αρκετά ξαπόστασες στο μνήμα σου. Σήκω γιατί αν αρνηθείς αυτό το νέο προσκλητήριο κάποιοι απόγονοί σου είναι διατεθειμένοι να παραχωρήσουν ακόμη και το μνήμα σου. Για την Ελλάδα που εσύ στερήθηκες νιάτα και ομορφιά, πολεμώντας με το καριοφίλι στο χέρι και την εικόνα του Χριστού στο στήθος. Ξύπνα αγόρι μου, φόρεσε τα καλά σου, η Ελλάδα σε περιμένει. Εσένα και τη γενιά σου να σώσεις τη φαμίλια σου. Λίγο ακόμη παλικάρι μου γιατί η Ελλάδα δεν πρέπει να πεθάνει. Το ‘λεγες στα βουνά. Στην στρατώνα. Στις μάχες. Όλοι μαζί Λεβέντες μου. Αφύπνισε και συμπαρέσυρε τους σημερινούς Έλληνες και κυρίως τους νέους με το φρόνημά σου και την αγωνιστικότητά σου, σε πανεθνικό ξεσηκωμό. Μαζί με σένα, όλοι οι Έλληνες, όλοι μια φωνή, μια καρδιά. Τώρα ξανά, σαν πρώτα.

Στείλε το μήνυμά σου, σε εκείνους τους επιλήσμονες πολιτικούς-βουλευτές που καθημερινά με τις αποφάσεις τους τοποθετούν την ταφόπλακα των ονείρων σου, της επιβίωσης της οικογένειάς σου και της ακεραιότητας της πατρίδος σου. Εδώ και τώρα βροντοφώναξέ τους πως δεν θα ξεχάσεις τα ονόματα όσων ψήφισαν τα προδοτικά μνημόνια και θύμισέ τους πως έχει ο καιρός γυρίσματα και πως η Ιστορία επαναλαμβάνεται και εκδικείται.