PLUS
Γράφει η Άννα Σταυράκη
Έλσα Κοππάση: Η νούμερο ένα wood-picker της Αθήνας
Στα χέρια της το άχρηστο κάνει δεύτερη καριέρα και αναγεννιέται
Η τέχνη της ανακυκλούμενης ύλης μέσα από τη δουλειά της Έλσας Κοππάση
Δώδεκα και μισή, άγρια μεσάνυχτα και χτυπάει το τηλέφωνο της Έλσας. Πρέπει να τρέξει στην Ερμού όπου έχουν αφήσει κάτι που την ενδιαφέρει.
Με τις παντόφλες οδήγησε μέχρι εκεί, για να πάρει ένα ξύλινο καροτσάκι από το πεζοδρόμιο. Η Έλσα είναι ψυχολόγος, αλλά η δεύτερη ιδιότητά της είναι wood-picker, δηλαδή, μαζεύει αντικείμενα από το δρόμο, και τα κάνει χρηστικά, τους δίνει άλλη ζωή, μια δεύτερη ευκαιρία, μια ακόμα καριέρα, ειδικά τώρα που τα καλά υλικά, σπανίζουν και η κρίση έχει κάνει τους ανθρώπους να μαζεύουν κάθε αντικείμενο.
Η Έλσα λέει ναι, υπάρχει περίπτωση η παλιά τραπεζαρία, με τη σερβάντα και την ασορτί συρταριέρα, σε καρυδί χρώμα, τις δερμάτινες καρέκλες με τα σκαλιστά τριαντάφυλλα στην πλάτη και τα λεοντοπόδαρα, μπορούν να γίνουν ένα υπερμοντέρνο κομμάτι στο σαλόνι σας. Γι αυτά ειδικά τα έπιπλα η Annie Sloan έφτιαξε 32 αποχρώσεις, που βρήκε σε αγγεία, μουσεία και άλλους χώρους φωτεινούς και φιλικούς στην ψυχολογία. Η τραπεζαρία της γιαγιάς, μπορεί να γίνει κόκκινη της φωτιάς, ή γαλάζια της θάλασσας, ή μέντα των αγρών, μέσα σε τρεις ώρες, χωρίς οσμή. Όλα σε μια Κυριακή πρωί.
Η Έλσα Κοππάση, έχει ένα μαγαζάκι στη Βουλής 41, όπου φτιάχνει τα έργα της. Όλα καταπληκτικά αναδομημένα μέσα στο χρόνο με τα πρωτοποριακά χρώματα Chalk Paint της Annie Sloan άοσμα, οικολογικά, υδατοδιαλυτά. Τα χρώματα βάφουν πάνω από οποιαδήποτε επιφάνεια, χωρίς τρίψιμο και αστάρι.
«Αυτό δίνει τη δυνατότητα, τα παλιά μας έπιπλα, τα οποία σε άλλη περίπτωση θα τα είχαμε για πέταμα, να τα αναμορφώσουμε. Μιλάμε για κομμάτια ξεχασμένα σε υπόγεια, σοφίτες, αποθήκες, της γιαγιάς της θείας ή άλλων συγγενών. Παλαιότερα, τα ίδια κομμάτια, θα έπρεπε να τριφτούν και να σταρωθούν. Τώρα τα ξαναφτιάχνουμε, με εύκολο τρόπο, τα εκμοντερνίζουμε, για να βρούνε μια θέση άξιά τους στο χώρο, πολύ πιο εύκολα απ ότι στο παρελθόν.»
Οι αθηναίοι πετάνε πολλά πράγματα στο δρόμο, και η Έλσα δεν αφήνει ευκαιρία. Αν όχι στο δρόμο, σίγουρα θα βρει κάτι ενδιαφέρον, στο παζάρι που γίνεται κάθε Κυριακή στην Ιερά Οδό. Με ελάχιστα χρήματα παίρνει αυτό που της δίνει απίστευτη περηφάνια όταν γίνει κάτι όμορφο. Η εφαρμογή του υλικού, είναι πολύ εύκολη. Το χρώμα πάει σε όλες τις επιφάνειες, ξύλο, γυαλί, σίδερο, μάρμαρο, ύφασμα, ταπετσαρία, δέρμα. Είναι μαγικό υλικό.
Φυσικά, το σπίτι της Έλσας είναι κατ εξοχήν χώρος όπου έχει τέτοια αντικείμενα και τολμήματα πειραματισμού.
Πώς ξεκίνησε η Έλσα; Είναι μητέρα τριών πανέμορφων παιδιών, και όταν αυτά μεγάλωσαν, έγινε πολλαπλάσιος και ο ελεύθερος χρόνος της. Έκανε ένα μάθημα για ρεπουλίνες. Αυτό ήταν η αρχή έρευνας στο διαδίκτυο, όπου ανακάλυψε χρώματα που δεν θέλουν τρίψιμο και αστάρι.
Η Έλσα πήγε στην Αγγλία όπου σπούδαζαν τα παιδιά της. Εκεί είδε το περίφημο υλικό, το ερωτεύτηκε και του έδωσε το δικαίωμα καριέρας και στην Ελλάδα. Έτσι έκανε το δικό της εργαστήριο μαγαζάκι για τα δικά της πράγματα πρώτα και μετά για όσους τους άρεσαν αυτά.
Η δουλειά της, αρέσει πολύ. Όχι γιατί μαζεύεις τα άχρηστα, αλλά γιατί σε κάνει παιδί και όπου δεν υπάρχει λάθος.
Δίπλα μας, η βοηθός της Έλσας, βάφει ένα επιπλάκι μια συρταριέρα του 50 με μάρμαρο από πάνω και κλασικά πόμολα. «Με συγκινούν αυτά τα κομμάτια γιατί έχουν τη δική τους ιστορία και μαρτυρούν και την ιστορία των ιδιοκτητών τους.»
Πίσω από τη συρταριέρα είναι ένα Δανέζικο έπιπλο του 60 από φορμάικα. Άλλαξε εντελώς εικόνα. Πάνω της, στερεώνεται ένας τεράστιος καθρέφτης με σκαλίσματα που το νέο χρώμα θα τα αναδείξει. Θα γίνει παλαίωση εξηγεί η Έλσα κι έτσι θα φωτίσει το σκάλισμά του.
Η Έλσα, αυτή της την αγάπη για τα παλιά και ξεχασμένα, τη διδάσκει. Κάνει μαθήματα για τις τεχνικές τις εφαρμογές τις πατίνες τα κερώματα, έχει σελίδα στο facebook, ανταλλάσσει απόψεις, απαντάει σε απορίες και συμβουλεύει. Πολλοί «πειράζουν» ακόμα και ένα σύγχρονο έπιπλο. Οι περισσότεροι μαθητές της, είναι γυναίκες άνω των 65 με άφθονο χρόνο και διάθεση για χειροτεχνία και δημιουργία. Συμβουλεύει όλους μας να τολμάμε και να φτιάχνουμε ότι μας συγκινεί με τα χέρια.
