PLUS
Στην οικονομία, όπως και στην πολιτική, δεν υπάρχουν αδιέξοδα ούτε ανεξήγητα φαινόμενα,
όπως το πώς είναι δυνατόν η κατανάλωση συνεχώς, μήνα με τον μήνα, να μειώνεται και ο
πληθωρισμός να αυξάνεται;
Γεγονός είναι ότι στην Ελλάδα το κατά κεφαλήν ΑΕΠ σε μονάδες αγοραστικής δύναμης
υπολείπεται κατά 32% του μέσου ευρωπαϊκού όρου (με στοιχεία της Eurostat , ενώ στη Γερμανία,
που έχει ύφεση και ο κόσμος ξεσηκώνεται και στενάζει από την ακρίβεια, βρίσκεται 17% πάνω
από τον μέσο ευρωπαϊκό όρο.
Στη Γερμανία φωνάζουν και ξεσηκώνονται, στην Ελλάδα;
Παράδειγμα το βρεφικό γάλα, το οποίο αποτελεί κάτι παραπάνω από βασικό είδος, διότι
αποτελεί τη μοναδική τροφή για τα βρέφη έως 6 μηνών. H τιμή ανά κιλό στην Ελλάδα είναι 50%
πάνω. Το ίδιο συμβαίνει και με τις παιδικές πάνες και με πολλά προϊόντα, όπως απορρυπαντικά
ρούχων, είδη ατομικής υγιεινής, αλλά και τρόφιμα.
Γιατί λοιπόν όλα αυτά τα προϊόντα είναι ακριβότερα στην Ελλάδα σε σύγκριση ακόμη και με
χώρες όπου οι καταναλωτές έχουν μεγαλύτερη αγοραστική δύναμη;
Και μη μας πείτε πως το μέγεθος της ελληνικής αγοράς είναι μικρό, κάτι που δεν ευνοεί την
ύπαρξη κέρδους και δεν δημιουργεί κίνητρο για μεγάλο ανταγωνισμό. Υπάρχουν και μικρότερες
χώρες.
Λοιπόν, έτσι μας έμαθαν. Έτσι μας εκπαίδευσαν ως καταναλωτές (η φτήνια τρώει τον παρά).
Μάθαμε να πληρώνουμε και, κυρίως, ποτέ δεν αντιδράσαμε.
Χώρια ο ΦΠΑ που κάνει τη χώρα μας να μοιάζει με «Δανία του Νότου» και όπου ο χαμηλός ή
μηδενικός ΦΠΑ στα τρόφιμα, όπως γίνεται στην Ισπανία ή στην Κύπρο, είναι πολύ κακό πράγμα,
με το φόβο πως θα χάσουμε την επενδυτική βαθμίδα, που ανάθεμα και αν η απόκτησή της έχει
αντίκρισμα στο πορτοφόλι μας.
Και επιτέλους ας μας εξηγήσει κανείς πώς στο καλό η ακρίβεια είναι «εισαγόμενη», αφού οι έξω
είναι πιο φθηνοί; Και πιο κιμπάρηδες στους μισθούς τους…
Όπως δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΜΠΑΜ» που κυκλοφορεί
