Επιστροφή στο παρελθόν

Για ακόμα μία φορά το Τατόι γίνεται πεδίο έντονης πολιτικής αντιπαράθεσης. Ζούμε σαν κακό όνειρο καταστάσεις των δεκαετιών του 1980, 1990 και 2000, που οδήγησαν τότε στον πλήρη βανδαλισμό και στην καταστροφή του μοναδικού κτήματος, μόνο και μόνο γιατί έχει την ατυχία να είναι το «πρώην βασιλικό» και όχι απλώς ένα… κτήμα.

Όσο η πολιτική και οι πολιτικοί θα ανακατεύονται με άτσαλο τρόπο στην υπόθεση αποκατάστασης ενός τόπου που ανήκει στον ελληνικό λαό και θα μπλέκουμε την αποκατάσταση ενός κηρυγμένου ιστορικού τόπου και αρχαιολογικού χώρου με το ανύπαρκτο «πολιτειακό», από τη στιγμή που τόσο ο ελληνικός λαός όσο και ο ιδρυτής του κόμματός του και τότε πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής αποφάνθηκαν οριστικά το 1974, τόσο το μέλλον του κτήματος και η σωστή επαναλειτουργία του θα τίθενται υπό αμφισβήτηση και οι ελπίδες θα λιγοστεύουν.

Με αφετηρία το τραγικό γεγονός του προηγούμενου καλοκαιριού που χάθηκε από τη φωτιά σχεδόν όλος ο περιβάλλων φυσικός πλούτος, θα έπρεπε όλοι να είναι λίγο πιο προσεκτικοί γύρω από το πολύπλοκο αυτό ζήτημα.

Κυρίως όμως θα έπρεπε μετά από τόσα χρόνια όλοι οι Έλληνες, ανεξαρτήτως κομματικής ταυτότητας και ιδεολογίας, χωρίς τα δεσμά του παρελθόντος, να αγαπήσουν το Τατόι και να στηρίξουν με κάθε τρόπο κάθε προσπάθεια αποκατάστασης τόσο των ιστορικών κτιρίων όσο και του περιβάλλοντος χώρου ώστε να γίνει ό,τι του αξίζει. Ένα πραγματικό κέντρο πολιτισμού, πρότυπο στην οικοδόμηση ενός βιώσιμου, αειφόρου μέλλοντος. Πραγματικά δεν πρέπει να γυρίσουμε πάλι στο σημείο μηδέν.