Επίτιμη διδάκτορας στο Παιδαγωγικό του ΑΠΘ η Άλκη Ζέη

Επίτιμη διδάκτορας του Τμήματος Επιστημών Προσχολικής Αγωγής και Εκπαίδευσης της Παιδαγωγικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (Α.Π.Θ.) θα αναγορευθεί η Άλκη Ζέη. Η συγγραφέας λογοτεχνικών και θεατρικών έργων για παιδιά και εφήβους έχει σειρά από διακρίσεις στην Ελλάδα αλλά κυρίως στο εξωτερικό αφού είναι μεταφρασμένη σε περισσότερες από 20 γλώσσες.
Η τελετή αναγόρευσης θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη 23 Οκτωβρίου στις 10.30 π.μ., στην αίθουσα τελετών του παλαιού κτηρίου της Φιλοσοφικής Σχολής του Α.Π.Θ. Στην τελετή αναγόρευσης την τιμώμενη θα προσφωνήσει ο Πρύτανης του Α.Π.Θ., Καθηγητής Περικλής Μήτκας, ενώ τον έπαινο (Laudatio) θα εκφωνήσει ο Καθηγητής του Τμήματος Επιστημών Προσχολικής Αγωγής και Εκπαίδευσης του Α.Π.Θ., Αντρέας Καρακίτσιος. Της τελετής αναγόρευσης, της επίδοσης τίτλων και διάσημου θα ακολουθήσει η αντιφώνηση – ομιλία της Άλκης Ζέη με θέμα «Γιατί γράφω για παιδιά».

Η Άλκη Ζέη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1925. Ο πατέρας της καταγόταν από την Κρήτη και η μητέρα της από τη Σάμο, όπου πέρασε τα πρώτα παιδικά της χρόνια. Παντρεύτηκε τον θεατρικό συγγραφέα και σκηνοθέτη Γιώργο Σεβαστίκογλου, που πέθανε το 1991, και μαζί απέκτησαν δύο παιδιά. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών και στο Κινηματογραφικό Ινστιτούτο της Μόσχας, στο τμήμα σεναριογραφίας. Από το 1954 έως το 1964 ήταν πολιτική πρόσφυγας στη Σοβιετική Ένωση.

Το 1964 επιστρέφει οικογενειακώς στην Ελλάδα, για να ξαναφύγουν πάλι όλοι μαζί με τον ερχομό της δικτατορίας, το 1967. Αυτήν τη φορά, ο τόπος διαμονής τους ήταν η Γαλλία, και συγκεκριμένα το Παρίσι, απ’ όπου επέστρεψαν μετά τη δικτατορία.
Από πολύ μικρή ασχολήθηκε με το γράψιμο. Στις πρώτες ακόμη τάξεις του Γυμνασίου άρχισε να γράφει κείμενα για το κουκλοθέατρο. Ένας από τους χαρακτήρες που δημιούργησε, ο Κλούβιος, έγινε κατοπινά ο ήρωας του γνωστού κουκλοθέατρου «Μπάρμπα – Μυτούσης», εμπνεύστρια του οποίου ήταν η Ελένη Θεοχάρη – Περάκη. Πρώτο της μυθιστόρημα είναι «Το καπλάνι της βιτρίνας» (1963), που το έχει εμπνευστεί από τα παιδικά της χρόνια στη Σάμο και είναι σχεδόν αυτοβιογραφικό. Ακολουθεί μια σειρά μυθιστορημάτων για παιδιά, και το 1987 κυκλοφορεί το πρώτο της βιβλίο για μεγάλους με τίτλο «Η αρραβωνιαστικιά του Αχιλλέα».

Το 2010, τιμήθηκε με το Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών για το σύνολο του έργου της, ενώ το 2012 αναγορεύτηκε επίτιμη διδάκτορας της Σχολής Κοινωνικών Επιστημών και Επιστημών της Αγωγής στο Πανεπιστήμιο Κύπρου.