Του Παναγιώτη Αποστόλου*
Μετά το ξέσπασμα και την αποκάλυψη του πολιτικο-οικονομικού σκανδάλου των «μαύρων ταμείων» της Siemens το 2007, που είχε ως αποτέλεσμα και την αποπομπή – παραίτηση του Μιχάλη Χριστοφοράκου από τον γερμανικό κολοσσό, τα ηνία της εταιρείας στην Ελλάδα από τον Ιανουάριο του 2009 ανέλαβε ο πρώην διευθύνων σύμβουλος της πετρελαϊκής εταιρείας Shell Πάνος Ξυνής, σε μια προσπάθεια «κάθαρσης» των παλαιών αμαρτιών της Siemens. Στη Shell εργαζόταν τα προηγούμενα 25 χρόνια και «αποχώρησε» μετά την επιβολή από την Επιτροπή Ανταγωνισμού (17/5/2007) βαρύτατου προστίμου 19,7 εκ. ευρώ για τη συμμετοχή της σε εναρμονισμένη πρακτική (καρτέλ) στο χώρο των καυσίμων. Να θυμίσουμε ότι η Shell Hellas ήταν ο βασικός προμηθευτής της Ολυμπιάδας 2004.
Σ΄ αυτήν την προσπάθεια «αυτοκάθαρσης» της Siemens για να διασφαλίσει την μελλοντική αξιοπιστία της προκειμένου να μπορεί να λάβει μέρος σε δημόσιους διαγωνισμούς έργων, εκτός του Πάνου Ξυνή, σημαντικό ρόλο έπαιξε ο Ελληνοαμερικανός νομικός Robert Sikellis. Έτσι, ανέλαβε στη Siemens επικεφαλής του νεοσύστατου τομέα διαδικασιών συμμόρφωσης και εσωτερικών ελέγχων. Αξίζει και εδώ να θυμίσουμε πως ο κ. Sikellis στην Ολυμπιάδα των Αθηνών το 2004 ήταν επικεφαλής αμερικανικής αποστολής, με εμπλοκή σε ζητήματα ασφάλειάς τους κατά τη διάρκειά των αγώνων. Ήταν επίσης – και αυτό λέει πολλά – επικεφαλής των συνομιλιών μεταξύ της Siemens και του Ελληνικού Κράτους (κυρίως του Ευγένιου Γιαννακόπουλου, στενού συνεργάτη του Ευάγγελου Βενιζέλου) για την ολοκλήρωση του επιβλαβή για τα ελληνικά συμφέροντα εξωδικαστικού συμβιβασμού.
Οσονούπω, η Ολυμπιάδα των Αθηνών ήταν ο τόπος και ο χρόνος γνωριμίας των Ξυνή, Sikellis και της Προέδρου (με απόφαση Κώστα Σημίτη) του “Αθήνα 2004” Γιάννας Αγγελοπούλου. Που έμελλε στην πορεία να έχει και άλλη επαγγελματική συνεργασία, αφού με απόφαση του Πάνου Ξυνή η Siemens το Μάιο του 2010 στεγάσθηκε στο κτίριο Blue Land στο Μαρούσι, ιδιοκτησίας της κ. Αγγελοπούλου με αρκετά ικανοποιητικό ενοίκιο. Αφού πρώτα βεβαίως, πουλήθηκε από τον κ. Ξυνή το ιδιόκτητο μέγαρο στο οποίο στεγαζόταν η Siemens στον Παράδεισο Αμαρουσίου από το 1986.
Και ενώ σε περίπου δυο μήνες αρχίζει η δίκη των 64 κατηγορουμένων του σκανδάλου της γερμανικής πολυεθνικής εταιρείας, αναμένουμε να δούμε τη θέση που θα λάβει ο κ. Πάνος Ξυνής. Θα μείνει σταθερός στη θέση που διατύπωσε στις 15 Μαρτίου 2012, όταν δηλαδή μέσω των ΜΜΕ ζητούσε συγγνώμη από τους Έλληνες για τις ανορθόδοξες πρακτικές της εταιρείας του κατά το παρελθόν; Θα διαφωτίσει τη μαύρη εποχή όπου Έλληνες πολιτικοί και στελέχη της διοίκησης της εταιρείας του ενθυλάκωσαν εκατομμύρια από μίζες; Και φυσικά «χρυσή εποχή» λογίζεται και η περίοδος πριν, κατά τη διάρκεια και μετά την Ολυμπιάδα των Αθηνών! Ή θα εμείνει στα ήξεις – αφήξεις της κατάθεσής του στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής που διερεύνησε το σκάνδαλο της Siemens; Τότε που βρισκόταν σε προφανή πλήρη σύγχυση ως αποτέλεσμα των επίμονων ερωτημάτων Βουλευτών της Επιτροπής που δεν ήθελαν να «χαϊδέψουν» τη γερμανική εταιρεία. Τότε που δήλωνε πλήρη άγνοια για το παρελθόν της Siemens, για τις πρακτικές που χρησιμοποιούσε η εταιρεία όσον αφορά τον ΟΤΕ, αλλά και για τις σχέσεις της Siemens με την Intracom. Θα πει κάποτε την αλήθεια ο Διευθύνων Σύμβουλος ή όχι; Εάν όμως αποφασίσει να πει την αλήθεια, θα είναι η πάσα αλήθεια και όχι μια μπασταρδεμένη αλήθεια, όπως η μη τήρηση του εξωδικαστικού συμβιβασμού! Ή όπως:
Όταν σε ερώτηση Βουλευτή της Εξεταστικής Επιτροπής για το αν η κ. Πανωρίδου (σημ. το ακριβές όνομα είναι Silke Panoriou) ήταν και επί Χριστοφοράκου υπεύθυνη Επικοινωνίας της εταιρείας, ο κ. Ξυνής απάντησε: «Όχι, επί Χριστοφοράκου δεν ήταν υπεύθυνη επικοινωνίας. Για μια περίοδο μπορεί να ήταν και στον ευρύτερο γραμματειακό χώρο».
Ωστόσο, εμείς σήμερα διαψεύδουμε τον κ. Διευθύνοντα Σύμβουλο της Siemens, δημοσιεύοντας έγγραφο που αποτελεί εσωτερική εγκύκλιο της γερμανικής εταιρείας και αναφέρει πως από 14 Μαίου 1998 η κ. Πανορίου αναλάμβανε τη διεύθυνση Επικοινωνίας και Δημοσίων Σχέσεων της Siemens.
Μια θέση που κατέλαβε η κ. Μαρύ Αγαλιώτου, λίγους μήνες μετά την ανάληψη της εταιρείας από τον κ. Πάνο Ξυνή. Που ως γνωστόν η Μαρύ Αγαλιώτου είναι η σύζυγος του Σταύρου Παπασταύρου, εξ απορρήτων συμβούλου του Αντώνη Σαμαρά την εποχή της Πρωθυπουργίας του. Και η οποία εξακολουθεί να είναι η εκλεκτή του κ. Ξυνή, αφού εξακολουθεί να είναι ο παρατηρητής στις συζητήσεις για την τήρηση του εξωδικαστικού συμβιβασμού με την Επιτροπή του Δημοσίου, παρ΄ ότι ο κ. Παπασταύρου φαίνεται να εμπλέκεται στη λίστα Λαγκάρντ και σε διακίνηση μαύρου χρήματος μέσω off shore εταιρειών.
Όμως, θα μου πείτε πως ίσως έκανε λάθος ο κ. Ξυνής στην κατάθεσή του ενώπιον της Επιτροπής της Βουλής. Θα σας πούμε πως μπορεί ναι, όμως μπορεί και όχι. Γιατί η κ. Πανορίου ήταν προσωπική επιλογή του Χριστοφοράκου και τύγχανε της απολύτου εμπιστοσύνης του. Γι΄ αυτό άλλωστε τοποθετήθηκε σε αυτή τη νευραλγική και εμπιστευτική θέση. Λέμε λοιπόν, μήπως έπρεπε να πέσει σ΄ αυτό το σημείο της κατάθεσης μελάνι σουπιάς, για να αποπροσανατολιστεί η Επιτροπή και να μην αξιολογήσει πως η κ. Πανορίου θα μπορούσε να βοηθήσει στη διερεύνηση της υποθέσεως; Για να μην κληθεί δηλαδή ως μάρτυρας; Κάτι που τελικά έγινε!
Συμπερασματικά, γι΄ αυτό επιμένουμε – θέση που απόλυτα ενστερνίζεται η Πρόεδρος της Βουλής Ζωή Κωνσταντοπούλου – για σύσταση νέας Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής. Για να αξιοποιηθούν τα αποτελέσματα της προηγούμενης, για να έρθουν στο φως όσα στοιχεία «θάφτηκαν» και να ανιχνευθούν καινούργια που χρήζουν διερεύνησης κατά την τελευταία τριετία. Μέχρι τότε, ο κ. Ξυνής, ο «δήμιος» των εργαζομένων του Ομίλου να έχει φρεσκάρει τη μνήμη του και μεταξύ των άλλων να είναι έτοιμος να απαντήσει: Πως οι 600-700 εργαζόμενοι είναι αυτή τη στιγμή μαζί με το «ενοικιαζόμενο» προσωπικό (ίσως ασχοληθούμε με αυτό το ζήτημα που αποτελεί από μόνο του ειδικό κεφάλαιο) περί τους 300;
*Επικεφαλής «Ελλήνων Πολιτεία»