PLUS
Τη διενέργεια έρευνας από τη Διεύθυνση Εσωτερικών Υποθέσεων της ΕΛ.ΑΣ. διέταξε ο αρχηγός της Ελληνικής Αστυνομίας, Μιχάλης Καραμαλάκης, και αφορά καταγγελία γυναίκας για τη σεξουαλική παρενόχληση της από αστυνομικούς στους Αμπελόκηπους.
Στην ανακοίνωση του αρχηγείου αναφέρεται: «Σχετικά με καταγγελία που αναπαράγεται σε ιστοσελίδες, με αναφορές σε επίμεμπτες ενέργειες αστυνομικών, που έλαβαν χώρα χθες το βράδυ στους Αμπελόκηπους Αθήνας, κατά τη διενέργεια ελέγχου, ανακοινώνεται ότι με εντολή του Αρχηγού της Ελληνικής Αστυνομίας, Αντιστράτηγου Μιχαήλ Καραμαλάκη, ανατέθηκε η διερεύνηση του περιστατικού στην Υπηρεσία Εσωτερικών Υποθέσεων Σωμάτων Ασφαλείας».
Αναλυτικά η καταγγελία της γυναίκας:
Παρασκευή, 4/12/2020, ώρα 20.30
Επιστρέφοντας από τη δουλειά προς το σπίτι μου με τα πόδια, έξω από τον σταθμό Μετρό Αμπελόκηποι υπάρχουν συγκεντρωμένες πολλές αστυνομικές δυνάμεις, μεταξύ άλλων ΜΑΤ και μηχανές.
Πλησιάζοντας, με σταματούν για τυπικό έλεγχο που μετατράπηκε σε εξακρίβωση στοιχείων, που μετατράπηκε σε «ψακτική», που μετατράπηκε σε χυδαία σεξουαλική παρενόχληση. Δίνοντας τα στοιχεία μου, μου ζητήθηκε να ψάξουν την τσάντα μου και έπειτα και εμένα.
Τους ζήτησα να φέρουν κάποια γυναίκα αστυνομικό να μου κάνει σωματικό έλεγχο, αλλά εκείνοι απάντησαν πως δεν υπάρχει κάποια “εύκαιρη”. Καθώς λοιπόν επέμενα για τη γυναικεία παρουσία, βάλθηκα σε μια διαδικασία να μην μπορώ να αντιδράσω πλέον από τα σχόλια που άκουγα, όπως, «μπορεί να έχεις κάτι κρυμμένο στο σουτιέν σου. Ωχ, δε φοράς σουτιέν».
Και μετέπειτα η απάντηση από κάποιον άλλον “τι να έχει ρε μ***, αφού το στήθος της είναι πλάκα”. Δε με εξέπληξε το τι άκουγα και τι δεχόμουν σαν ανθρώπινη υπόσταση μπροστά σε κάποιον που του έχει δοθεί μια εξουσία και την εξασκεί όπως και όποτε θέλει, με εξέπληξε το γεγονός ότι κανένας περαστικός δε γύρισε να κοιτάξει τι συνέβαινε, αντί αυτού άνοιγαν το βήμα τους για να ξεφύγουν από το πιθανό «μπλέξιμο».
Επειδή αυτές οι χυδαίες συμπεριφορές συμβαίνουν στον καθένα και στην κάθε μια μας, και επειδή αυτό συνέβαινε, συμβαίνει και θα συνεχίσει να συμβαίνει, η ατομική ευθύνη δεν μπορεί να υπάρξει αν δε συνδέεται με το συλλογικό. Όταν ο συνάνθρωπος «βιάζεται», μπροστά σου δεν μπορείς να μένεις αμέτοχος. Αυτό σημαίνει ατομική ευθύνη, αυτό σημαίνει πολίτης.
