PLUS
«…Ότι αν είμαι στραβός, και η πατρίδα μου είναι καλά, με θρέφει. Αν είναι η πατρίδα μου αχαμνά, δέκα μάτια νάχω, στραβός θανά είμαι…» έγραψε ο Μακρυγιάννης στα απομνημονεύματα του.
Αυγερινός Χατζηχρυσός
Εσύ που φοβάσαι τα λεφτουδάκια σου, διάλεξε ποια Ελλάδα θέλεις
Εσυ λοιπόν που φοβάσαι τα λεφτουδάκια σου και φοβάσαι τις απειλές του τσιρίδα Υπουργού και της καλοχτενισμένης Σοφίας, ότι θα κλείσουν οι Τράπεζες και τα ΑΤΜ.
Εσύ που έβαλες τα λεφτουδάκια σου σε Τραπεζική θυρίδα ή τα έστειλες στην «σιγουρη» Τράπεζα του εξωτερικού.
Εσύ λοιπόν πρέπει να καταλάβεις κάτι, ή θα σωθούμε όλοι μαζί ή κανείς δεν θα γλιτώσει.
Δεν είναι ούτε λαϊκισμός, ούτε απειλή, είναι απλή, απτή πραγματικότητα. Μπορεί να φαντάζουν πολύ μακρία τα συσσίτια, οι άνθρωποι που πεθαίνουν στο κρυο από μαγκάλια, να μην συναντήσεις ποτέ τα παιδάκια που λιποθυμούν στα σχολεία από ασιτία.
Το πρόβλημα της χώρας είναι οι Τράπεζες, όχι γιατί δεν τις «σώσαμε» αλλά γιατί απλά δεν θέλουν να σωθούν! Οι Τράπεζες δεν είναι φιλανθρωπικά ιδρύματα, αδιαφορούν για την οικονομία της χώρας, δεν υπάρχουν σύνορα, θα είναι στην χώρα όσο κερδίζουν αν καει η χώρα, θα αποχωρήσουν για την επόμενη χώρα.
Σήμερα η χώρα καίγεται και αρπάζουν ο,τι μπορούν. Ισως γλιτώσεις λίγα χρήματα παραπάνω για τις δύσκολες μέρες, αλλά ανάμεσα σε εξαθλιωμένους γείτονες μάλλον ο πλούτος σου θα είναι απειλή παρά σωτηρία.
Στην Λατινική Αμερική από όπου πέρασε νωρίτερα η μάστιγα του Νεοφιλελευθερισμού, οι προνομιούχοι κατοικούν σε οχυρωμένες περιοχές ή συνοικίες με ηλεκτροφόρα σύρματα, δίπλα σε αστέγους που κάποιος αντίστοιχος ΕΝΦΙΑ δημιούργησε. Οι προνομιούχοι(;) κυκλοφορούν ένοπλοι και γνωρίζουν την πόλη τους μόνο από τα παράθυρα, του ενίοτε θωρακισμένου αυτοκινήτου τους.
Στην Βραζιλία μάλιστα οι απαγωγές έχουν γίνει συνήθεια και τα παιδιά των πλουσίων, ανάμεσα στα μαθήματα των πρώτων τάξεων του σχολείου μαθαίνουν πως να συμπεριφέρονται ως όμηροι και ότι κι αυτό είναι ένα μέρος της ζωής τους!
Η Ελλάδα της διαπλοκής και της διαφθοράς έχει δεν έχει καμία αμφιβολία στο πως θέλει την χώρα, καθημαγμένη και διαλυμένη, με τους Πολίτες να ζουν σε παραγκοπούλεις όπως το 1922 και πίστεψε δεν χωράς ούτε εσύ στην δική τους «χώρα».
Διάλεξε.
