Άσπρα, κόκκινα, κίτρινα, μπλε. Μια πανδαισία χρωμάτων στους λογαριασμούς του ρεύματος
που ήρθε για να μας τρελάνει. Σαν να μην είχαμε άλλες σκοτούρες στο κεφάλι μας, έπρεπε να
βάλουμε και τους λογαριασμούς στην εξίσωση προσπαθώντας να καταλάβουμε με ποιον
τρόπο θέλουμε να μας χρεώνει το καρτέλ της ηλεκτρικής ενέργειας.
Και βέβαια να ευχαριστήσουμε το υπουργείο που θεωρεί πως ο μέσος Έλληνας είναι φαν των
γρίφων, ειδικός στην πυρηνική φυσική με Μάστερ στα χρηματιστηριακά και PhD στη λογιστική
και μπορεί εύκολα να επιλέξει τιμολόγιο, να τετραγωνίσει τον κύκλο, να λύσει αβίαστα την
υπόθεση Ρίμαν (Riemann hypothesis) και πως παίζει στα δάχτυλα τα προβλήματα του
Χίλμπερτ, αλλά η αλήθεια είναι πως ΔΕΝ προλαβαίνουμε.
Έχουμε τόσες τιμές στα καλάθια των σούπερ μάρκετ να συγκρίνουμε για να αγοράσουμε φέτα,
που ειλικρινά δεν μας μένει χρόνος.
Και είναι άδικο πραγματικά, όταν στο τέλος του μήνα φτάσουμε να πληρώσουμε πολλά, να
μας απαντούν το υπουργείο και η κυβέρνηση ότι εμείς φταίμε και πως ό,τι κάναμε το κάναμε
με ατομική μας ευθύνη επειδή δεν παρακολουθήσαμε πόσο έκλεισε το χρηματιστήριο
ενέργειας και πώς διαμορφώθηκε η ex ante τιμή χρέωσης και η ex post τιμολόγηση πριν
επιλέξουμε χρωματάκι και πάροχο. Μάλλον κάτι καταλάβατε λάθος, κύριοι της κυβέρνησης.
Δεν μπορούν όλοι οι πολίτες να το παίζουν… traders, χρηματιστές, ούτε να σπαζοκεφαλιάζουν
ποια εταιρεία συμφέρει, πόση κατανάλωση πρέπει να έχουν και πόσους υπολογισμούς πρέπει
να κάνουν για να εξοικονομήσουν λίγα ευρώ, μπας και «βγάλουν» ακόμα ένα μήνα με
«φτηνό» ηλεκτρικό ρεύμα. Φευ!