Από την Αλεξάνδρα Χριστίνα Ιωάννου
Ένα λεπτό, μην κλείσεις ή περάσεις στο επόμενο θέμα, διάβασέ το, υπάρχει λόγος.
Σε λίγες μέρες έχουμε εκλογές. Δεν είναι η πρώτη φορά. Αλλά θα είναι πάντα η πρώτη φορά για κάποιους που δεν έχουν ξαναψηφίσει. Και – ελπίζω – να είναι και η πρώτη φορά που θα αυξηθεί το ποσοστό της συνειδητής ψήφου.
Ξέρω πως όλα μοιάζουν πολλές φορές μαύρα. Ξέρω πως ίσως να είναι κιόλας. ΑΛΛΑ. Το να ψηφίσεις δεν είναι απλά επιλογή. Είναι συνειδητή απόφαση και πράξη ευθύνης.
Πέρασε ανεπιστρεπτί το δεν ήξερες, δεν ρώτησες, δεν έμαθες. Για όλους μας. Μηδενός εξαιρουμένου. Και πραγματικά όσοι εκλέγονται, σε βουλευτικές, δημοτικές, ευρωεκλογές κτλ από πού προέρχονται;;;
Είναι δανεικοί; Όχι.
Είναι τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε καθημερινά δανεικά; Όχι.
Είναι δύσκολο να διακρίνει κανείς διαφορές και να ψηφίσει αντικειμενικά; Ναι, ίσως.
Προσπαθούν να μας πείσουν πως όλα όλοι είναι το ίδιο; Ναι.
Ισχύει; Χμ….. Μάλλον όχι …. Μοιάζετε με όλους όσους συναναστρέφεστε; Με την οικογένειά σας; Με τη γειτονιά σας; Στην εργασία σας; Ίσοι ναι, ίδιοι μάλλον όχι.
Τι θέλει να πει ο ποιητής. Την αλήθεια. Έχουμε ένα συγκεκριμένο πολίτευμα. Έχουμε τη δυνατότητα και την ευθύνη (για να μην πω υποχρέωση) να ψηφίσουμε. Το οφείλουμε σε εμάς στις επόμενες γενιές και στις προηγούμενες αν θέλετε.
Τα λάθη υπάρχουν για να διορθώνονται. Και η Ελλάδα από λάθη έχει 10 τουλάχιστον σενάρια Game of Thrones. Πολλά δηλαδή για όσους δεν παρακολουθούσαν τη σειρά.