Αφού προκάλεσε σχόλιο οργής ακόμα και από τον Κώστα Μπακογιάννη, ο Γιώργος Κύρτσος πέτυχε τον στόχο του. Διότι για όσους δεν τον ξέρουν από το παρελθόν, ο άλλοτε διευθυντής της εφημερίδας «Ελεύθερος Τύπος» και νυν ευρωβουλευτής στο πίσω μέρος του μυαλού του έχει τη λογική των Αμερικανών επικοινωνιολόγων. Λειτουργεί, δηλαδή, με το σκεπτικό ότι «δεν έχει σημασία τι λες για μένα, αρκεί να αναφέρεις σωστά το όνομά μου». Πρόκειται, δηλαδή, για τον κανόνα της αρνητικής διαφήμισης.
Και αφού ο δήμαρχος Αθηναίων ανέφερε σωστά στο Twitter τον λογαριασμό του, ο Κύρτσος είχε κάθε λόγο να χαμογελά. Κι ας συνόδευε ο Κώστας Μπακογιάννης το όνομα του ευρωβουλευτή με τη φράση «Αιδώς Αργείοι».
Κριτική
Το ίδιο έπραξε ο Κύρτσος και όταν του άσκησε κριτική η άλλοτε συνάδελφός του, αλλά παντοτινή φίλη του, Μαριάννα Πυργιώτη. «Γιώργο, ΕΛΕΟΣ!!! Ένα τέταρτο μετά τον θάνατό της κάνεις πολιτική εκτίμηση; Ποδοπατάς και την αντοχή και την αξιοπρέπειά της…», έγραψε η δημοσιογράφος.
Όλα αυτά, βέβαια, με αφορμή την ανάρτηση που έκανε ο ευρωβουλευτής της Νέας Δημοκρατίας όταν ανακοινώθηκε ο θάνατος της Φώφης Γεννηματά. Οι πολιτικοί απ’ όλο το κοινοβουλευτικό τόξο έσπευσαν να συλλυπηθούν την οικογένεια της γυναίκας που έγινε σύμβολο γενναιότητας και αξιοπρέπειας με τη μάχη που έδωσε κατά του καρκίνου. Μόνο ο Γιώργος Κύρτσος έφυγε από τη γραμμή. Σχολίασε με πολιτική διάσταση την απώλεια ενός ανθρώπου που αναγνωρίστηκε από κάθε ιδεολογικό χώρο. Που συγκέντρωσε χιλιάδες απλούς ανθρώπους έξω από τη Μητρόπολη Αθηνών και στην πομπή προς το Α΄ Νεκροταφείο.
«Η αντοχή και η αξιοπρέπεια που έδειξε η Φώφη Γεννηματά στη μάχη με τον καρκίνο στέλνει κοινωνικά μηνύματα και δημιουργεί ένα κύμα συμπάθειας που μπορεί να αποτελέσει πολιτικό κεφάλαιο για το Κιν.Αλλ. Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένειά της», είχε γράψει ο Κύρτσος. Όσοι βιάστηκαν και θεώρησαν ότι το σχόλιό του ήταν απόρροια αστοχίας, προφανώς και έκαναν λανθασμένη εκτίμηση. Ο ευρωβουλευτής ήθελε να προκαλέσει. Να ανοίξει διάλογο. Απόδειξη αποτελεί η επόμενη αναφορά του στην αείμνηστη πρόεδρο του Κινήματος Αλλαγής.
«Ο αποχαιρετισμός στη Φ. Γεννηματά αποτέλεσε εθνικό γεγονός. Τόνισα ότι με γενναία στάση της έστειλε κοινωνικά μηνύματα, πρόσφερε στον χώρο που υπηρέτησε. Παρερμηνεύθηκαν οι δηλώσεις μου, δέχθηκα επιθέσεις. Άφησα τους επικριτές να τσακωθούν μόνοι τους από σεβασμό σε αυτήν που έφυγε», έγραψε. Τι σημαίνει αυτό; Ότι έριξε το… τυράκι κι άφησε τους άλλους να το δαγκώσουν.
Φυσικά, δεν είναι η πρώτη φορά που προκαλεί ο Κύρτσος. Ξέρει καλά το παιχνίδι της επικοινωνίας. Τόσα πρωτοσέλιδα έχει φτιάξει στη ζωή του. Θα κολλήσει σε μια τηλεοπτική δήλωση ή σε ένα tweet;
Όχι πολύ πίσω, μόλις στις 26 του Σεπτέμβρη πήρε την ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ για την παρέμβαση του Αντώνη Σαμαρά στην εφημερίδα «Τα Νέα» και την πήγε ακριβώς στη γραμμή της… Κουμουνδούρου. Ανέφερε ότι ορθά άνοιξε ο πρώην πρωθυπουργός μια πολιτική και ιδεολογική συζήτηση. Κι αν εκείνη η τοποθέτησή του προκάλεσε απλώς εσωκομματικούς τριγμούς στη Νέα Δημοκρατία, η δήλωσή του στο Open κατά τη διάρκεια της πρώτης καραντίνας είχε πανικοβάλει την κοινωνία. Ήταν Πρωταπριλιά του 2020 και υποστήριξε στον τηλεοπτικό φακό ότι τα χρήματα της κυβέρνησης για την ενίσχυση των πληγέντων από την πανδημία έφταναν μέχρι τον Ιούνιο. Άνω – κάτω έγιναν τότε και το Μέγαρο Μαξίμου και το οικονομικό επιτελείο, αλλά κυρίως οι πολίτες.
Όπως είχε αναστατωθεί το σύμπαν όταν στις 29 Αυγούστου 2016 μιλούσε για επιρροές της Νέας Δημοκρατίας στη Δικαιοσύνη. Είχε πει, βέβαια, ότι το ίδιο συνέβαινε και εκείνη την περίοδο, με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.
«Φωτιές»
Αλλά και πιο πρόσφατα, ο Κύρτσος φρόντισε κι έβαλε φωτιές στο Μαξίμου. Στις 3 Οκτωβρίου υποστήριξε ότι «είμαστε σταθερά στη χειρότερη τετράδα της ΕΕ και συμβιβασμένοι με την πτώση». Τέτοια άποψη δεν εξέφρασαν ούτε οι πιο βασικοί εκπρόσωποι των αντιεμβολιαστών. Ούτε καν ο Παύλος Πολάκης. Τελικά, κάποια στιγμή θα επικαλεστούν και από την Πειραιώς τα λόγια του Μπακογιάννη και τότε δεν θα σώζεται πολιτικά ο Κύρτσος. Εδώ που τα λέμε δεν θα μας λείψει κιόλας, διότι έως τώρα δεν θυμόμαστε άλλον να κάνει πολιτική εκτίμηση πριν καλά καλά φύγει από τη ζωή ένας άνθρωπος, και μάλιστα καθολικής αναγνώρισης και αποδοχής…