PLUS
Παρέμεινε προφυλακισμένος περίπου έναν χρόνο και μέχρι να γίνει το δικαστήριό του, τους επόμενους μήνες, θα κυκλοφορεί φορώντας το ηλεκτρονικό βραχιολάκι μέσω του οποίου θα ελέγχονται όλες οι κινήσεις του.
Του ΦΩΤΗ ΑΝΔΡΕΟΥ
Παρά την αρνητική εισαγγελική πρόταση και δύο συμβούλια που είχαν αποφανθεί περί συνέχισης της κράτησής του
Ο λόγος για τον περίφημο «φαντομά» της Εθνικής Πινακοθήκης ο οποίος είχε κλέψει το 2012 τρία έργα τέχνης… Ένα του Ισπανού ζωγράφου Pablo Picasso, ένα του Ολλανδού ζωγράφου Piet Mondrian και του Ιταλού Guglielmo Caccia (Moncalvo).
Ο 50χρονος Γιώργος Σαρματζόπουλος εδώ και λίγες μέρες είναι εκτός φυλακών Κορυδαλλού και μαζί με τον συνήγορό του, γνωστό ποινικολόγο Σάκη Κεχαγιόγλου, θέλησε να «ζητήσει συγγνώμη από τον ελληνικό λαό για την πράξη του» και προσπάθησε να εξηγήσει για ποιον λόγο «τρύπωσε» στο κτίριο της παλιάς Εθνικής Πινακοθήκης και αφαίρεσε τα έργα τέχνης.
«Ότι συνέβη και έγινε, συνέβη από την αγάπη μου προς την τέχνη. Πιστεύω ότι οποιοσδήποτε άνθρωπος μπορεί κάποια στιγμή στη ζωή του να κάνει κάποιο λάθος. Ήμουν ήδη συλλέκτης μιας μικρής συλλογής από Έλληνες καλλιτέχνες και ήθελα να εμπλουτίσω την υπάρχουσα συλλογή μου που είναι ακόμα μεγαλύτερη τώρα με κάποια έργα φημισμένων ζωγράφων».
Για να κάνει όμως κάτι τέτοιο παρακολουθούσε για έξι μήνες τι γινόταν στο κτίριο, πώς κινούνταν οι φύλακες, ενώ μελετούσε και τα μέτρα ασφαλείας, τα οποία όπως αποδείχτηκε ήταν… ανύπαρκτα. «Ο καθένας θα μπορούσε να μπει από μια ξεκλείδωτη μπαλκονόπορτα, να σπρώξει με τα πόδια του μια γυψοσανίδα. Αν έχεις δει και 2-3 ταινίες στο Netflix, κάλλιστα μπορείς να το κάνεις. Αν πάτε πίσω 9,5 χρόνια, υπήρχε η περίφημη έκθεση του κ. Ρακιντζή, πρώην γραμματέα Δημόσιας Διοίκησης, ο οποίος είχε κάνει μια λεπτομερή έκθεση για τα μέτρα ασφαλείας και για τις συνθήκες κάτω από τις οποίες έγινε η κλοπή. Ευθύνες φέρουν πολλοί, πρωτίστως όμως εγώ που υπέπεσα στο αδίκημα. Δεν καταλογίζω ευθύνες σε κανέναν», είπε ο κ. Σαρματζόπουλος.
Μιλώντας με περισσή άνεση αλλά και με έναν τρόπο που έδειχνε ότι είναι απόλυτα συνειδητοποιημένος για την πράξη του, περιέγραψε πώς γεννήθηκε στο μυαλό του η ιδέα να κάνει μια τέτοια κλοπή η οποία είχε κινητοποιήσει μέχρι και την ΕΥΠ. «Ήμουν επισκέπτης στην Εθνική Πινακοθήκη χρόνια πριν. Η σκέψη ερχόταν και έφευγε και, όταν άκουσα ότι η Πινακοθήκη θα κλείσει για ανακαίνιση, πήρα την απόφαση να κάνω αυτό που έκανα». Σαρματζόπουλος
Ο Γιώργος Σαρματζόπουλος, αφού ευχαρίστησε την Ασφάλεια Αττικής, την ΕΥΠ, τη Δικαιοσύνη και τους σωφρονιστικούς υπαλλήλους για τον τρόπο που τον μεταχειρίστηκαν από την πρώτη στιγμή, προσπάθησε να δικαιολογήσει γιατί κράτησε τόσο καιρό στα χέρια του τα μοναδικά έργα τέχνης και δεν τα επέστρεψε, με κάποιον τρόπο, στην Εθνική Πινακοθήκη. «Καθώς περνούν τα χρόνια και έρχονται στις σκέψεις σου λάθη τα οποία έχεις κάνει, πρέπει να πάρεις τις σωστές αποφάσεις οι οποίες έχουν αποτέλεσμα τη συντριβή της υπόληψής σου σαν πολίτη. Στα δέκα αυτά χρόνια είχα σκεφτεί πάρα πολλές φορές να επιστρέψω τα έργα, αλλά λόγω της οικογενειακής μου κατάστασης, λόγω της ηλικίας των παιδιών μου, κάτι το οποίο έπαιξε μεγάλο ρόλο για έμενα, δεν επέστρεφα τα έργα. Όπως καταλαβαίνετε, επηρεάζει διαφορετικά το οικογενειακό περιβάλλον η απόφαση να κάνεις κάτι τέτοιο και να κατηγορηθείς για κάτι τέτοιο όταν τα παιδιά είναι σε μικρή ηλικία και διαφορετικά όταν είναι 25 ετών. Σε κρίνουν αλλιώς και ενεργούν αλλιώς».
Αρνήθηκε ότι προσπάθησε να πουλήσει τα έργα τέχνης, ενώ κάτι τέτοιο δεν προέκυψε ούτε από την έρευνα αστυνομικών και δικαστικών Αρχών. «Του είπα ότι είναι μια πολύ πρωτότυπη ‘‘πράξη αγάπης’’ προς την Τέχνη η αφαίρεση ενός πίνακα, αλλά ως ένας φιλότεχνος είχε έναν πολύ ακραίο τρόπο να δείξει την αγάπη του… Η περιγραφή του πελάτη μου ήταν αναλυτικότατη ως προς τα πραγματικά περιστατικά. Εκτιμώ ότι η Δικαιοσύνη θα του αναγνωρίσει την έμπρακτη μεταμέλεια, η οποία ήδη του αναγνωρίστηκε από τον κ. ανακριτή, παρά την αρνητική εισαγγελική πρόταση και με δύο συμβούλια που είχαν αποφανθεί περί συνέχισης της κράτησής του», είπε ο συνήγορός του Σάκης Κεχαγιόγλου, ο οποίος είχε αναλάβει την υπεράσπισή του μαζί με τον συνάδελφό του Γεώργιο Δρύλλη.
Τα έργα τέχνης είχαν εντοπιστεί από αστυνομικούς του Τμήματος Διαρρηκτών – Ληστειών σε ένα ρέμα στην περιοχή του Πόρτο Ράφτη, ύστερα από υπόδειξη του 50χρονου. Σαρματζόπουλος
Οι πίνακες
Ποιοι ήταν οι πίνακες που είχε αφαιρέσει ο 50χρονος;
Α. Ένας πίνακας ζωγραφικής, λάδι σε μουσαμά, διαστάσεων 56Χ40, του Ισπανού ζωγράφου Pablo Picasso που φιλοτεχνήθηκε το έτος 1939 και απεικονίζει γυναικείο κεφάλι. Το έργο αυτό αποτέλεσε το 1949 δωρεά του καλλιτέχνη προς τον ελληνικό λαό, ως τιμητική προσφορά για τη γενναία αντίστασή του κατά τη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής, στο πλαίσιο της δωρεάς έργων Γάλλων καλλιτεχνών.
Β. Ένας πίνακα ζωγραφικής, λάδι σε μουσαμά, διαστάσεων 35Χ44, του Ολλανδού ζωγράφου Piet Mondrian που φιλοτεχνήθηκε το έτος 1905 και απεικονίζει ανεμόμυλο κατά μήκος ποταμού. Το έργο αυτό αγοράσθηκε το 1963 από τον Αλέξανδρο Παππά και αποτέλεσε δωρεά προς την Εθνική πινακοθήκη.
Γ. Ένα έργο σε χαρτί, πέννα με αραιωμένη σέπια, διαστάσεων 27Χ16,8 του Ιταλού Guglielmo Caccia (Moncalvo) και απεικονίζει τον Άγιο Diego de Alcala σε έκσταση, με την Αγία Τριάδα και τα σύμβολα του πάθους. Το έργο αποτέλεσε δωρεά το 1907 του Γρηγορίου Μαρασλή προς την Εθνική Πινακοθήκη. Για τον συγκεκριμενο πίνακα ο 50χρονος ανέφερε ότι καταστράφηκε την ημέρα της διάρρηξης.
