PLUS
6 εκατομμύρια ευρώ και πέντε ακίνητα είναι τελικά η κληρονομιά του επιχειρηματία από το Ρέθυμνο που άφησε στην τοπική εκκλησία.
Η είδηση που βγήκε στο φως της δημοσιότητας πριν από λίγες ημέρες έκανε τον γύρο της Ελλάδος ωστόσο μόλις χθες έγινε η επίσημη ανακοίνωση της διαθήκης.
Σύμφωνα με σημερινό δημοσίευμα, ο Γιώργος Τσικόγιας είναι ο επιχειρηματίας που επέλεξε την Μητρόπολη Ρεθύμνου ως μοναδική κληρονόμο στην διαθήκη του.
Σύμφωνα με τα όσα ανέφερε ο μητροπολίτης Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου κ.κ. Ευγένιος στον τοπικό Τύπο, οι τραπεζικές καταθέσεις που είχε στο όνομά του ο Γιώργος Τσικόγιας αγγίζουν τα 6 εκατομμύρια ευρώ ενώ είχε και πέντε ακίνητα εκ των οποίων τρία είναι καταστήματα στην πόλη, ένα σπίτι και ένα χωράφι.
Ήδη ένας δικηγόρος ερευνά τα επιμέρους σημεία της διαθήκης ενώ αύριο αναμένεται ο κ. Ευγένιος να παραχωρήσει συνέντευξη Τύπου προκειμένου να ενημερώσει το κοινό.
Ποιος ήταν ο Γιώργος Τσικόγιας
Ο Γιώργος Τσικόγιας διατηρούσε για χρόνια ένα ηλεκτρολογικό κατάστημα στο κέντρο του Ρεθύμνου ενώ δεν είχε ευτυχήσει να κάνει οικογένεια.
Δεν είχε αδέλφια και σύμφωνα με πληροφορίες ο πιο κοντινός συγγενείς του ήταν ένας πρώτος ξάδερφός του, στην ίδια περίπου ηλικία με τον ίδιο.
Τα τελευταία χρόνια ο 90χρονος είχε αρκετά προβλήματα υγείας και είχε έρθει κοντά στην εκκλησία η οποία και τον φρόντιζε μέχρις ότου άφησε την τελευταία του πνοή πλήρης ημερών, πριν από 2 μήνες περίπου.
Οι όροι του επιχειρηματία
Ο Γιώργος Τσικόγιας είχε ήδη εκφράσει την επιθυμία – από την διακονία του μακαριστού Μητροπολίτη Άνθιμου – να χρηματοδοτήσει την ανακατασκευή του κτιρίου στον Τίμιο Σταυρό.
Πρόκειται για ένα κτίριο που στέγαζε τον Σύλλογο «Αγάπη» και βρισκόταν σε κακή κατάσταση με πολλά στατικά προβλήματα με αποτέλεσμα να εκκενωθεί πρόσφατα.
Ο ίδιος είχε ήδη χρηματοδοτήσει την μελέτη ενώ είχε αναφέρει ότι θα έδινε ακόμα 1,8 εκατομμύρια ευρώ για την ανακατεσκευή του κτιρίου αλλά και επιπλέον χρήματα για τη λειτουργία.
Το μόνο που ήθελε ως αντάλλαγμα ήταν η εκκλησία να τον φροντίσει όταν εκείνος δεν θα μπορούσε να αυτοεξυπηρετηθεί αλλά και ν’ αναλάβει την κηδεία του όταν θα πέθαινε, όπως και έγινε.
