PLUS
Το GNTM 2, σε περίπτωση που δεν είσαι εξοικειωμένος με το συγκεκριμένο αρκτικόλεξο το Greece’s Next Top Model 2, επέστρεψε για τα καλά στους δέκτες μας και η σεζόν αναμένεται καυτή, ενδιαφέρουσα και γεμάτη ίντριγκα. Αυτά για εμάς τα κορίτσια. Γιατί εσείς οι άντρες, το μόνο που θέλετε είναι να βλέπετε τις διαγωνιζόμενες με καυτά σορτς και μαγιό, κάτι που είναι απολύτως κατανοητό. Βέβαια για να είμαι ειλικρινής, ό, τι έχω παρακολουθήσει μέχρι στιγμής, μόνο σέξι δεν μου φαίνεται.
Θα μου πεις όμως, ότι ο χώρος της μόδας είναι σκληρός και ανταγωνιστικός και όλα τα γνωστά. Και ποιος χώρος δεν είναι; Ανταγωνισμό δεν αντιμετωπίζεις μόνο αν κάθεσαι σπίτι σου, που και εκεί κάποια στιγμή μια συντριβή θα τη βιώσεις. Και άντε και να το δεχτώ όλο αυτό. Ομολογώ όμως ότι το χθεσινοβραδινό επεισόδιο με έκανε να νιώσω λίγο αμήχανα.
Νεαρά κορίτσια, σε 3άδες στήνονταν μπροστά στους κριτές γεμάτες αγωνία περιμένοντας να ακούσουν την ετυμηγορία: Μπαίνεις ή όχι στο σπίτι; Και εκεί ξεκινούσε η κατρακύλα. Αφενός η χαρούμενη έπρεπε να μετριάσει το πανηγύρι γιατί δίπλα της υπήρχε αυτή που απορρίφθηκε –και στη συνέχεια λογικά θα έλεγε ότι αδικήθηκε- αθάνατη Ελλάδα, και αφετέρου όλες αυτές οι μεταξύ τους αγκαλιές και φιλιά ήταν τόσο ψεύτικα, όσο και το χαμόγελο του Τζόκερ-θα έλεγα κάτι άλλο αλλά θα πέσει λογοκρισία-.
Το καλό όμως άρχιζε μετά όπου γινόμασταν μάρτυρες της προσπάθειας των κοριτσιών να πείσουν τους κριτές ότι είναι οι καλύτερες και αξίζουν μια θέση στο σπίτι. «Πιστεύεις ότι είσαι η καλύτερη;». «Ναι το πιστεύω και θα δώσω το 100% του εαυτού μου αν μπω στο σπίτι», απαντούσαν. «Και γιατί εσύ και όχι η διπλανή σου;». «Γιατί είμαι καλύτερη», απαντούσαν ξανά στον κατά τ’ άλλα αγαπημένο και αξιολάτρευτα μπλαζέ Άγγελο Μπράτη.
Και έρχομαι εγώ να ρωτήσω: Πρώτον σε τι είναι οι καλύτερες, και δεύτερον, δεν σε ξενερώνει όλος αυτός ο εντελώς γελοίος ανταγωνισμός; Γιατί καλώς ή κακώς, όταν μπαίνεις στη διαδικασία να αποθεώνεις τον εαυτό σου σε σχέση με κάποιον άλλον, χωρίς καν να είσαι και τόσο καλός σε αυτό-εν προκειμένω το modeling- μάλλον δεν ξέρεις τι σου γίνεται.
Και τελοσπάντων, όλη αυτή η αυταπάρνηση και η πάλη και το ξεκατίνιασμα, δεν είναι λίγο αντιερωτικά στο τέλος; Δηλαδή ρε κορίτσια, όλοι οι άνθρωποι έχουν παλέψει για πράγματα στη ζωή τους, και πιο σημαντικά από αυτό. Έτσι δεν έκαναν.
Λυπάμαι, από μένα είναι ΟΧΙ!
