PLUS
«Μετά την ανατροπή του ισλαμιστή προέδρου από τον στρατό, η πολιτική-ιδεολογική διαμάχη στην Αίγυπτο μπορεί να εξελιχθεί σε σύγκρουση ζωής ή θανάτου», γράφει ανάλυση στον Guardian.
Υπό τον τίτλο «Ο στρατός δεν ανέτρεψε μόνο τον Μοχάμεντ Μόρσι, αλλά και την δημοκρατία», η βρετανική εφημερίδα σχολιάζει ότι «την ώρα που τα εκατομμύρια των αντιπάλων του προέδρου συνεχίζουν να πανηγυρίζουν για την αποπομπή του, αγνοούν τις μακροπρόθεσμες συνέπειες της παρέμβασης του στρατού στην πολιτική και στην κοινωνία».
«Το soft πραξικόπημα είναι γεμάτο κινδύνους και διευρύνει το ιδεολογικό χάσμα μεταξύ ισλαμιστών και οπαδών του κοσμικού χαρακτήρα του κράτους. Δεν επιλύει τις άγριες κοινωνικές και πολιτικές συγκρούσεις που εκτυλίχθηκαν στην Αίγυπτο, στα δύο χρόνια από την πτώση του Μουμπάρακ.
Επιπλέον, με το επιτυχημένο πραξικόπημα ο στρατός επιστρέφει στην κεντρική πολιτική σκηνή. Μία από τις σημαντικότερες προκλήσεις που αντιμετώπισε η Αίγυπτος και άλλες αραβικές χώρες, στον απόηχο των λαϊκών εξεγέρσεων, ήταν να υποτάξει τον στρατό στην πολιτική διακυβέρνηση. Αυτό έχει ήδη αναιρεθεί», τονίζει ο Guardian.
«Μελλοντικές κυβερνήσεις στο Κάιρο δεν θα τολμήσουν να αψηφήσουν τον στρατό, ούτε να προσπαθήσουν να περιορίσουν την εξουσία του, ένα σοβαρό εμπόδιο για τον εκδημοκρατισμό.
Η αντιπολίτευση υποστηρίζει ότι ο στρατός δεν είχε άλλη επιλογή από το να ανταποκριθεί στην λαϊκή βούληση εκατομμυρίων πολιτών, που ήθελαν την παραίτηση του Μόρσι. Η αντιπολίτευση αγνοεί το γεγονός, όμως, ότι υπήρχαν και άλλες επιλογές. Ο στρατός θα μπορούσε να εισάγει πολιτικούς ελέγχους και ισορροπίες που θα είχαν δέσει τα χέρια του Μόρσι. Ο στρατός θα μπορούσε επίσης να χρησιμοποιήσει την τεράστια επιρροή του για να αναγκάσει την κοσμική αντιπολίτευση και την ισλαμιστική κυβέρνηση να διαπραγματευθούν μια ειρηνική συμβιβαστική λύση», συνεχίζει η ανάλυση.
«Ο Μόρσι ήταν βέβαια ο λάθος άνθρωπος για να κυβερνήσει την Αίγυπτο, το πολυπληθέστερο αραβικό κράτος, σε αυτή την κρίσιμη επαναστατική συγκυρία. Δεν έχει την ευαισθησία, το όραμα και την πολιτική οξυδέρκεια για να αντιμετωπίσει τις πολύπλοκες διαρθρωτικές προκλήσεις. Αντί να τηρήσει τις υποσχέσεις του, όπως περισσότερες θέσεις εργασίας, περισσότερη αλληλεγγύη και al-Nahda (σσ αναγέννηση), προσπάθησε να μονοπωλήσει την εξουσία και να εδραιώσει το ισλαμιστικό κίνημά του στους θεσμούς του κράτους.
Ενα χρόνο αφότου κέρδισαν επιβλητικές νίκες στις προεδρικές και τις βουλευτικές εκλογές, οι ισλαμιστές έχουν αποδείξει ότι είναι εξίσου ανίκανοι με το παλαιό κοσμικό καθεστώς να διαχειριστούν την οικονομία και την κοινωνία.
Ο Μόρσι κληρονόμησε πράγματι μια χώρα που ήταν πολωμένη πολιτικά και πτωχευμένη οικονομικά.
Αυτά τα προβλήματα, όμως, διογκώθηκαν επί των ημερών του. Οι κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες επιδεινώθηκαν, και ο πολιτικός διχασμός βάθυνε. Αντί να βελτιώσει την οικονομία, η κυβέρνηση των ισλαμιστών έχει επιτείνει μια διαρθρωτική κρίση, και προκάλεσε περισσότερα δεινά και μεγαλύτερο πόνο στους φτωχούς και στη μεσαία τάξη που συρρικνώνεται», συμπληρώνει η βρετανική εφημερίδα.
«Η πρόκληση τώρα είναι να αποφευχθεί η επανάληψη των σφαλμάτων του παρελθόντος, όπως οι διώξεις κατά των Αδελφών Μουσουλμάνων και ο αποκλεισμός τους από την πολιτική αρένα. Μια τέτοια πορεία θα ενίσχυε την μακροχρόνια αίσθηση αδικίας και θυματοποίησης ανάμεσα στους ισλαμιστές. Θα ήταν συνταγή για ακόμη μεγαλύτερη πόλωση, αστάθεια, και ίσως για ένα βίαιο τέλος στο δημοκρατικό πείραμα της Αιγύπτου», καταλήγει η ανάλυση του Guardian.
