PLUS
Η ΑΔΕΔΥ ζητεί από το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) να ακυρωθούν ως αντισυνταγματικές, αντίθετες στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ), το Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την Ευρωπαϊκή και ελληνική νομοθεσία και νομολογία, οι υπουργικές αποφάσεις που αφορούν τη διαθεσιμότητα και τη κινητικότητα των υπαλλήλων του Δημοσίου τομέα, των ΝΠΔΔ, κ.λπ.
Ειδικότερα, η ΑΔΕΔΥ κατέθεσε στο Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο δύο προσφυγές.
Με την πρώτη ζητεί να ακυρωθούν δύο αποφάσεις του υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης με τις οποίες εισάγεται η διαδικασία και τα κριτήρια διαθεσιμότητας και κινητικότητας.
Με τη δεύτερη προσφυγή ζητεί να ακυρωθούν 25 κοινές υπουργικές αποφάσεις με τις οποίες καταργούνται πλέον των 6.000 οργανικών θέσεων σε διάφορα υπουργεία, οργανισμούς του Δημοσίου, ΝΠΔΔ, κ.λπ.
Η ΑΔΕΔΥ υποστηρίζει ότι οι επίμαχες υπουργικές αποφάσεις προσκρούουν σε σωρεία Συνταγματικών διατάξεων, όπως είναι αυτές που αφορούν την ισότητα των πολιτών, την προστασία της αξίας του ανθρώπου, το δικαίωμα της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας, ενώ παραβιάζουν και άλλα άρθρα του Συνταγματικού χάρτη όπως είναι το άρθρο 74 που δεν επιτρέπει την δημοσίευση σε νόμο άσχετων διατάξεων με τον τίτλο και το περιεχόμενό του, το άρθρο 103 το οποίο προστατεύει τους δημοσίους υπαλλήλους, κ.λπ.
Ακόμη, ο συνδικαλιστικός φορέας υποστηρίζει ότι συγκρούεται ο θεσμός της διαθεσιμότητας με οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τη νομολογία (παλαιές αποφάσεις) τόσο του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όσο και του ΣτΕ. Επίσης, σημειώνει ότι πριν τη μαζική κατάργηση οργανικών θέσεων δεν προηγήθηκε εμπεριστατωμένη μελέτη της δομής των δημοσίων υπηρεσιών όπως προβλέπεται. Η δε κατάργηση των θέσεων αυτών υλοποιήθηκε χωρίς «να υπηρετούνται οι συνταγματικοί σκοποί της συνέχειας της δημόσιας υπηρεσίας και της αδιάλειπτής λειτουργίας της» και ενώ είναι προαποφασισμένο 15.000 δημόσιοι υπάλληλοι να τεθούν σε διαθεσιμότητα.
Τέλος, σημειώνουν ότι το όφελος στο Δημόσιο είναι μηδαμινό, αφού όσοι εξέρχονται τις υπηρεσίας λαμβάνουν το 75% των αποδοχών τους, ενώ αντίθετα οι συνέπειες στην οργάνωση και λειτουργία των δημοσίων υπηρεσιών είναι ανυπολόγιστες.
